Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 01.04.1975, Síða 61

Læknablaðið - 01.04.1975, Síða 61
LÆKNABLAÐIÐ 33 eða aðrir koma með sjúklingnum, að starfslið deildarinnar geri lækni þegar í stað viðvart um, að sjúklingurinn sé kom- inn, svo að læknirinn nái að fá greinar- góða sjúkrasögu frá aðstandendum. Ætti það eðlilega að stuðla að öruggari grein- ingu og því, að sjúklingurinn fái fyrr rétta meðferð og bata. Þegar sjúklingur hefur fengið sjúkra- rúm er nauðsynlegt, að Iþegar í stað sé beðið um og reynt að inna af hendi nauð- synlegar rannsóknir. Venjan er sú, að gera hinar ýmsu blóð- og þvagrannsóknir dag- inn eftir að sjúklingur kemur inn á spítal- ann, a.m.k. ef um rannsóknarsjúkling er að ræða, en vel mætti hugsa sér að láta sjúklinginn koma fastandi að morgni til og flýta þannig þessum rannsóknum um einn dag og myndi slíkt geta stytt legutímann sem því svaraði, a.m.k. stundum. Oftlega þarf að bíða eftir röntgenrannsóknum og því er mikilvægt að röntgenbeiðnir komist í tæka tíð á röntgendeildina. Það er því veigamikið, að læknirinn gefi þegar í stað fyrirmæli sín og fyrirmæli gangi strax rétta boðleið. Aðstoðarlæknar verða að fá sjúkrasöguna strax og skrifa sjúkraskrá eða lesa hana inn á band. Ritarar þyrftu helst að Ijúka við að skrifa sjúkraskrána samdægurs eða a.m.k. snemma morgun- inn eftir að sjúklingurinn kemur inn á spítalann, svo að hún sé skráð, þegar lækn- ar spítalans þurfa að kynna sér hana fyrir eða á stofugangi næsta dag. Sé sjúkra- skráin ekki skráð fyrir þann tíma er meiri hætta á því, að einhverjar mikilvægar rannsóknir verði útundan eða bíði a.m.k. sólarhringnum lengur. Beiðnir um skoðun sérfræðinga utan deildarinnar sem og ráð- gjafa þurfa að berast þeim sem fyrst og helst þarf að fylgja eftir slíku munnlega. Það er áríðandi, að svör sérfræðinga og ráðgjafa séu skrifleg, helst einnig munn- leg og ekki þurfi að bíða eftir þeim lengi en það vill brenna við að sérfræðingar og ráðgjafar láti bíða eftir sér í nokkra daga allsendis að óþörfu. Allar slíkar tafir lengja dvöl sjúklingsins á spítalanum. Upplýsingamiðlun innan deilda spítalans fer jafnan fram þannig, að stuttir fundir lækna og hjúkrunarkvenna eru haldnir svo og fundir hjúkrunarkvenna og annars starfsliðs og er þörf slíkra funda mun meiri nú en áður eftir að vinnutími starfsliðs hef- ur styst og það hverfur af deildunum oft marga daga í einu. Slík skoðaskipti og uplýsingafundir eru mjög mikilvægir og koma í veg fyrir ýmiss konar gleymsku og vanrækslu. Einn veigamesti þátturinn í upplýsingamiðlun deildarinnar felst í eyðu- blöðunum og skrásetningu ýmissa atriða á þau varðandi sjúklinginn. Unnið er nú að því að samræma eyðu- blöð spítala landsins ásamt öðrum læknis- fræðilegum eyðublöðum, svo að allt hjúkr- unarfólk þekki þau vei, hvar sem það kann að starfa á landinu og ætti að vera mikið hagræði af því og öryggi. Að þessu sinni verða málum þessum ekki frekari skil gerð. III. UPPLÝSINGAMIÐLUN SJÚKRA- HÚSSLÆKNA TIL UTANSJÚKRA- HÚSSLÆKNA OG STOFNANA A — LÆKNABRÉF Á sjúkrahúsum ætti það að vera ófrá- víkjanleg venja að skrifa bréf um sjúkl- inga, þegar þeir hverfa af sjúkrahúsunum, til heimilis- og héraðslækna og annarra þeirra lækna, sem senda inn sjúklinga. Er það og jafnan gert og í þeim tilgangi að flytja læknunum upplýsingar um grein- ingu, rannsóknir, gang sjúkdómsins og meðferð þá, sem beitt er á spítölunum og annað það, sem máli skiptir. í þeim tilgangi að gera upplýsingar þess- ar sem gleggstar og koma þeim í skipu- legt form og til þess einnig að koma í veg fyrir, að mikilvæg atriði gleymdust í læknabréfum, samdi ég 1969 leiðbeiningar um gerð læknabréfa (sjá afrit) og hafa þær verið í notkun, a.m.k. á sumum spítöl- um. Birtast þær nú hér með smávægileg- um breytingum. LEIÐBEININGAR UM GERÐ LÆKNABREFA 1. Sjúklingur skilgreindur, þ.e. skýrt frá Þjóð- erni hans (ef um útlending er að ræða), aldri, kyni, starfi o.fl. 2. Greint frá ástæðu til vistunar á sjúkrahúsi. 3. Aðalatriði úr heilsufars- og sjúkrasögu, fyrri sjúkrahúslegur nefndar og svo framvegis. 4. Skoðun við komu, þ.e.a.s. það sem finnst ó- eðlilegt við skoðun, en ennfremur hiti, púls, blóðþrýstingur, hæð og þyngd. 5. Rannsóknir: a) blóðrannsóknir
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.