Læknablaðið - 01.04.1977, Blaðsíða 64

80
LÆKNABLAÐIÐ
Hannes Péturssoni)
FRAMHALDSNÁM í BRETLANDI OG T.R.A.B.-PRÓFIÐ
Nýlega hafa íslenskir læknar orðið varir
við aukna erfiðleika á að komast í fram-
haldsnám erlendis og á þetta m. a. við
Bandaríkin. Bretland hefur einnig hert
þau skilyrði, sem erlendir læknar verða
að uppfylla, áður en þeir koma þangað til
náms eða starfs. Ég mun reyna að gera
ástandinu í Bretlandi nokkur skil, í þeirri
von, að það komi að einhverju gagni þeim
aðilum, er. hyggja á framhaldsnám hér í
landi. Ekki er ólíklegt að íslenskir læknar
muni í náinni framtíð sækja meira til
Bretlands og væri það að mínu áliti já-
kvæð þróun. Almennt má segja að Bretar
vandi til framhaldsmenntunar lækna, m. a
eru gæði klínískrar kennslu óvíða sögð
jafn mikil.
í Félagi ísk lækna í Bretlandi eru nú
10 félagsmenn í ýmsum: sérgreinum og
þykir mér líklegt, að þeir væru fáanlegir
til að miðla öðrum af reynslu sinni, eftir
því sem við verður komið. Sjálfur mun ég
ræða stuttlega möguleikana á sérnámi í
geðsjúkdómafræðum hér í landi.
ALMENN ATRIÐI
Hið fyrsta er þarf að gera upp við sig
er að sjálfsögðu val sérgreinar og síðan
hvaða stofnanir komi til greina. í því sam-
bandi er vert að ráðleggja mönnum ein-
dregið, að sækjast eftir þekktum stofnun-
um, í þeirri von, að það gefi vísbendingu
um gæði staðarins. Það er vitanlega mjög
hjálplegt að þekkja til á viðkomandi stoín-
un eða að þekkja einhvem, sem þar starf-
ar. Sjálfsagt er að skrifa eftir upplýsing-
um á nokkra staði og eru slíkar beiðnir
yfirleitt stílaðar á „Dean’s Office“.
Að þessum upplýsingum fengnum, og ef
nægur áhugi er enn fyrir hendi, liggur
næst við að skrifa til breska læknaráðsins
1) Dr. H. Pétursson, 59 Monks Orchard Road,
Beckenham, Kent BR3 3BJ, England.
(General Medical Council)1 til að komast
að raun um hvers konar lækningaleyfi
maður eigi rétt á (fullt eða takmarkað).
G.M.C. viðurkennir embættispróf frá
læknadeild Háskóla íslands í sambandi
við veitingu á takmörkuðu lækningaleyíi
í Bretlandi.
Jafnhliða þessu þarf svo að skrifa til
ráðuneytisins (Dept. of Health and Social
Security)- og sækja um stöðu samkvæmt
svckölluðu „Clinical Attachment Scheme",
á þar til gerðum eyðublöðum. Ráðuneytið
krefst þess að erlendir læknar vinni kaup-
lítið í u. þ. b. 4 vikur á ákveðnum sjúkra-
húsum í Bretlandi til að færa sönnur á
klíníska getu sína og enskukunnáttu. Að
þessum reynslutíma loknum gefur viðkom
andi sérfræðingur, sem hefur eftirlit með
viðkcmandi, álit til ráðuneytisins. Þessi
„attachment“-skylda er enn í fullu gildi
þrátt fyrir T.R.A.B.-prófið svokallaða. Hins
vegar er í ákveðnum tilfellum hægt að fá
undanþágu frá þessari skyldu, t. d. með
því að forstöðumaður þess sjúkrahúss, sem
sótt er um stöðu á, gefi út vottorð þess
efnis, að hann telji viðkomandi ekki þurfa
að uppfylla „attachment“-skyldu.
Næst liggur fyrir að sækja um að fá
að taka T.R.A.B. prófið hjá G.M.C. Frá
og með 1. júní 1975 hefur sú regla gilt,
að allir erlendir læknar, sem óska eftir
takmarkaðri skráningu, verða að taka
þetta próf áður en þeir fá stöður á N.H.S.
sjúkrahúsum (National Health Service).
Þetta á fyrst og fremst við um klíníska
vinnu. Þeir sem vinna rannsóknarstörf og
hafa ekki afskipti af sjúklingum eru yfir-
leitt undanþegnir prófskyldu.
Að prófinu loknu skikkar ráðuneytið
umsækjendur síðan til reynslu á eitthvert
N.H.S. sjúkrahúsanna, nema undanþága
frá „attachment“-skyldu sé fengin. Ef vott-
orð viðkomandi sérfræðings er jákvætt,
geta menn svo snúið sér að því að tryggja