Dagblaðið Vísir - DV - 16.02.2007, Síða 43

Mesti bjána-hrollurinn
föstudagur 16. febrúar 2007 43DV Helgarblað
„Mér rennur kalt vatn milli skinns og hörunds þegar ég sé undan-
keppni eurovision. allt frá því að sjá bakraddasöngvara sem eru
helmingi hæfileikaríkari en keppendurnir yfir í búninginn á Jónsa.
svo hélt ég að ég yrði að leggja mig þegar Idol-dómarinn bubbi kom
fram og sagðist vera á móti tónlistarkeppnum. aulahrollur ársins
hingað til.“
 ÁgústBentSigbertssonrappari
„Ég var einu sinni að koma úr sveitinni sem barn árið 1964 og var þá
á leiðinni eftir sumardvöl á galtarvita vestur á fjörðum, ég sigldi með
vitaskipinu og kom við á öðrum vita sem heitir svalvogaviti. Þar fór
ég í land með litlum báti og fólkið á svalvogum hélt að ég væri stelpa
af því að hárið hafði síkkað svo mikið um sumarið. Þetta særði stolt
mitt með djúpstæðum hætti. Þetta er minning sem mér hefur aldrei
tekist að losna við en sem betur fer hefur hefur enginn gert þessi
mistök aftur.“
 ValgeirGuðjónssontónlistarmaður
„Það er af mörgu að taka, en flest
af því vil ég nú ekki opinbera svo
auðveldlega. Ætli maður fái ekki
bara sinn reglulega aulahroll þegar
maður sér forkeppni eurovision.
Það eru alltaf nokkur lög þar sem
vekja upp alveg viðbjóðshroll. svo
er X-factor nett kjánalegt fyrirbæri
líka.“
SverrirBergmann,tónlistarmað-
urogtölvuleikjasérfræðingur
„Mér detta nú helst tveir hlutir í hug. Ég var svo hepp-
inn, eða kannski óheppinn, að vera viðstaddur eddu-
verðlaunin í ár. Þar kom bubbi Morthens fram ásamt
nýrri tilvonandi eiginkonu og hélt alveg ótrúlega
ræðu um að vera ástfanginn. Það er líklega eitthvert
vandræðalegasta móment sem ég hef upplifað í
lengri tíma. Maður sökk niður í sætið sitt og vildi helst
sökkva eitthvað lengra. svo fæ ég alveg einstaklega
mikinn kjánahroll þegar ég kveiki á sjónvarpinu og
sé eitthvað sem tengist undankeppni eurovision. Þá
skammast ég mín alveg niður í tær.“
 VíkingurKristjánssonleikari
„Mér dettur helst í hug atvik í tengslum við vinnuna.
einu sinni var ég að stjórna dægurmálaútvarpi rásar
2, ég var að lýsa beint frá bessastöðum. Þetta var
viðhafnaratburður, þar sem verið var að veita einhver
vísindaverðlaun. Ég áttaði mig ekki á því hvað það er
mjög hljóðbært í þessum salarkynnum sem bessa-
staðir eru. allt í einu heyri ég að hávaðinn í mér var
farinn að trufla og yfirgnæfa forsetann í salnum og
fólkið í kringum hann var farið að sussa á mig. Þetta
er skondið dæmi um það þegar fréttaflutningur af
atburðinum er farinn að trufla atburðinn sjálfan. Ég
var hins vegar fljót að þagga niður í sjálfri mér og lýsti
atburðinum hvíslandi eftir það.“
 SigríðurArnardóttirfjölmiðlakona
„eitt af vandræðalegustu augnablikun-
um var þegar ég var að lýsa fótboltaleik
frá ólympíuleikunum, þarna var auðvitað
fullt af nöfnum sem ég þekkti ekki. Það
voru einhverjar afríkuþjóðir, súdan og
Malí að keppa, hélt ég. Ég var búinn að
lýsa leiknum í um það bil korter, þegar
ég sé þarna leikmann sem heitir stephan
Casey og er frá Nígeríu. Ég fattaði þá allt
í einu að ég var að lýsa kolvitlausum leik.
Ég fattaði ekki að Nígeríumenn voru að
spila, ég sá einfaldlega 22 svarta knatt-
spyrnumenn sem ég þekkti ekki. Ég lýsti
þessu svona í einhverjar mínútur og fjar-
lægði mig svo frá þessu og fór að ræða
mikið um Nígeríu og mótherja þeirra,
það tók akkúrat enginn eftir þessu og ég
sagði engum frá þessu í mörg ár.“
 ArnarBjörnssoníþróttafréttamaður