Læknablaðið - 15.04.1987, Blaðsíða 44

142
LÆKNABLAÐIÐ
gera einn mann ábyrgan fyrir daglegu starfi, bæði
faglegu og rekstrarlegu. Eðli starfsins vegna sé
heppilegast að læknir sinni þessu og þá um leið
eiginlegu yfirlæknisstarfi. Stefán segir:
»Yfirlækni verður að ætla tíma til að annast þetta
starf. í dag eru hjúkrunarforstjóri og
framkvæmdastjóri ráðnir til stjórnunarstarfa en
yfirlæknir ekki þó hann sé í raun lykilmaður þess.
Honum ber að funda reglulega með öðrum
læknum, með hjúkrunarforstjóra,
framkvæmdastjóra og öðrum starfsmönnum eftir
aðstæðum á hverjum stað auk þess að sitja
stjórnarfundi. Þetta er tímafrekt og
þýðingarmikið starf.«
STARFSMENN ERU MARGIR 1
HLUTASTÖRFUM
Konny K. Kristjánsdóttir hjúkrunarforstjóri
Heilsugæslustöðvarinnar er dönsk að uppruna og
hefur sérfræðiviðurkenningu í
barnahjúkrunarfræði og heilsuvernd
(félagshjúkrun). Hún er eini
hjúkrunarfræðingurinn á Heilsugæslustöðinni
sem hefur að baki sérnám i heilsuvernd. En á
stöðinni starfa þrír hjúkrunarfræðingar með
sérfræðiviðurkenningu í barnahjúkrun (ung- og
smábarnavernd), einn með
sérfræðiviðurkenningu í skurðhjúkrun, einn
hefur lokið sérnámi í kennslu og tveir hafa lokið
B.Sc. hjúkrunarnámi og annar þeirra einnig
ljósmóðurnámi. Konny telur sig hafa mjög vel
menntað hjúkrunarlið sér við hlið. Konny
starfaði á Heilsuverndarstöðinni frá 1979 og á
Heilsugæslustöðinni frá upphafi.
Konny sagði að ekki væri tiltakanlega erfitt að fá
fólk í þau stöðugildi sem leyfi er fyrir, hins vegar
skorti að fá leyfi fyrir fleiri stöðum. í haust var
ósetið hálft stöðugildi vegna heilsugæslu í
skólum.
Auk lækna starfa á stöðinni
heilsugæsluhjúkrunarfræðingar og ljósmæður í
15 stöðugildum, sjúkraliðar í 6 stöðugildum,
meinatæknar í 1.6 stöðugildi, læknaritarar í 3.5
stöðugildum og annað starfsfólk er í um 4.5
stöðugildum.
Alls eru um 60 starfsmenn við
Heilsugæslustöðina og mjög margir í
hlutastörfum. Þetta á sér eðlilegar skýringar og er
alls ekki af hinu vonda. Sem dæmi nefndi Konny
skólahjúkrunarfræðingana sem eru í
hlutastörfum. Þetta eru konur sem flestar hafa
lengi sinnt þessu starfi. Þær eru í öllum
grunnskólunum og sinna hver sínum skóla. Með
því ná þær mjög góðu sambandi við nemendur og
kennara og vita hvar skórinn kreppir. Einu sinni í
mánuði er haldinn fundur með
skólahjúkrunarfræðingum og þá er einnig reynt
að vera með einhverja fræðsludagskrá.
Þessar konur ráða sig upp á það að eiga frí á
sumrin, annars fást þær ekki til starfa.
Óneitanlega hefði verið gott að geta nýtt þennan
starfskraft í sumarafleysingar á stöðinni. En með
það að leiðarljósi að þessar konur vinna mjög
gott starf í skólunum, var samþykkt að hafa
þennan háttinn á og leysa vandann vegna
sumarafleysinga á annan hátt.
HEIMAHJÚKRUN
Heimahjúkrun þyrfti að sinna betur en hægt er í
dag. Þar strandar fyrst og fremst á heimild til að
ráða fleiri til starfa. Við heimahjúkrun vinna
sjúkraliðar í sex stöðugildum og
hjúkrunarfræðingar í þremur. Vikulega er sinnt
um 160 einstaklingum, þar af nokkrum daglega.
Tilfinnanlega vantar heimahjúkrun úti í
sveitunum. Grenivík er undanskilin en
hjúkrunarfræðingur þar sinnir bæði
heimahjúkrun og ungbarnaeftirliti.
Konny taldi heimahjúkrun tvímælalaust ódýrustu
og bestu leiðina sem hægt væri að fara til að
mæta þörfum þeirra er þyrftu, enda er erfitt að
koma hjúkrunarsjúklingum fyrir á viðeigandi
þjónustustofnunum hvort heldur til langtíma- eða
skammtímadvalar. í Systraseli, þar sem rúm er
fyrir 20 sjúklinga, eru tvö hvíldarpláss sem
heimahjúkrunin hefur til umráða, en oft reynist
erfitt að senda sjúklinga aftur heim sem koma í
þessi hvildarpláss, og þar með teppast rúmin fyrir
heimahjúkrunina.
Brýn þörf er fyrir dagvistun, fleiri hvíldarpláss
fyrir hjúkrunarsjúklinga og aukið sjúkrarými
fyrir gamalmenni. Mörg gamalmenni búa við
bágan kost, hafa hvorki aðgang að heitu vatni né
baði og sums staðar er húsnæði hvorki vatns- né
vindþétt. Rauða Kross-deildin á Akureyri hefur
gefið tíu sjúkrarúm til heimahjúkrunar og bætti
það úr brýnni þörf.
Heimahjúkrun er gert erfitt fyrir að mörgu leyti,
til dæmis fá hjúkrunarfræðingar ekki vinnu við
heimahjúkrun nema leggja sér til bifreið sem
aðeins er greitt bensín og kílómetragjald fyrir, og
allir vita að þetta gjald nægir ekki til reksturs og
viðhalds bifreiða. Má svo sannarlega segja að
þessar konur vinni fremur af hugsjón en
gróðavon.