Læknablaðið - 15.08.1987, Side 62

244
LÆKNABLAÐIÐ
heilsugæslulækna. Hér væri um aðför að ræða að
réttindum lækna, sem ekki væri sæmandi L.í.
Engin læknisfræðileg rök væru fyrir einkarétti
sérfræðinga í heimilislækningum á slíkum
störfum og vegið væri þarna að almennu
lækningaleyfi. Hann þakkaði einnig Læknafélagi
íslands fyrir veittan stuðning að málum þeirra,
sem stunda og ætla að stunda framhaldsnám í
læknisfræði í Norður-Ameríku. Ólafur Mixa tók
til máls og undraðist afstöðu manna, ekki síst
FÍLÍNA, sem kannski hefði ekki þekkt nógu vel
til forsendna ofangreindrar ályktunar. Hann
benti á, að verið væri að að vinna að
endurskoðun almenns lækningaleyfis. Einnig, að
afnám héraðsskyldu þýddi, að menn gætu hafið
starfsemi jafngildir sérfræðingum í
heimilislækningum án að þess hafa kynnst
greininni nokkuð. Pétur Lúvígsson benti á það,
að heilsugæsla gæti verið fleira en það, sem
sérfræðingar í heimilislækningum gera, t.d. störf
barnalækna á heilsugæslustöðvum.
Þorvaldur Veigar Guðmunsson lagði fram skýrslu
stjórnar Domus Medica. Hann rakti aðdraganda
byggingar Domus Medica og þróun
eignaraðildar. í vetur sem leið var stofnað
formlegt húsfélag eignaraðila, Nesstofu,
einstakra lækna, Sjálfseignarstofnunar Domus
Medca og Læknafélags Islands. Hann greindi frá
skiptingu eignar og kjöri hússtjórnar. Samstarf
Domus Medica og læknafélaganna væri vaxandi.
Hann ræddi um hugsanlegar viðbyggingar og
byggingar á horni Domus Medica og við
Egilsgötu. Hann sagði, að byrjað væri að ræða
breytingar á rekstri Sjálfseignarstofnunar Domus
Medica. Ólafur Mixa sagði, að sérgreinafélög
hefðu áhuga á að taka þátt í viðbyggingu við
Domus Medica og spurði hvernig L.í. hyggist
nýta slíka viðbygginga. Haukur Þórðarson taldi,
að í viðbyggingunni þyrfti pláss fyrir Lífeyrissjóð
lækna, Læknablaðið, Sérfræðingafélög,
fundaraðstöðu fyrir læknafélögin og
klúbbaðstöðu og e.t.v. gott auditorium, þar sem
heyrst gæti og sést til fyrirlesara.
Því næst flutti Páll Þórðarson skýrslu stjórnar
Lífeyrissjóðs lækna. Sagði hann ávöxtun ganga
vel, en myndi væntanlega lækka með nýjum
reglum um bindingu fjár sjóðsins. Hugsanlega
skerðist lánsgeta til félagsmanna í framtíðinni, til
þess að unnt verði að tryggja ávöxtun og þar með
lífeyri félagsmanna. Kjartan Örvar spurði, hvort
ekki væri öruggt að varið yrði 55% ráðstöfnarfjár
til kaupa á skuldabréfum frá hinu opinbera
húsnæðismálakerfi og þannig tryggð full
húsnæðismálalán til meðlima sjóðsins. Ef til vill
stangist á hagsmunir yngri og eldri lækna. Páll
Þórðarson taldi ekki von á því og hugsanlega yrði
þetta þannig í framtíðinni, að yngri læknar fengju
sín lán í gegnum húsnæðismálakerfið, en eldri
læknar fengju lán beint úr sjóðnum. Ragnar H.
Guðmundsson benti á, að ávöxtun yrði
væntanlega léleg á þessu ári. Þannig mundu laun
sérfræðinga hækka um 33%, en lánskjaravísitala
einungis um 14-15%.
Ragnhildur Helgadóttir heilbrigðisráðherra
ávarpaði síðan fundinn. Hún kvaðst í upphafi
vera komin hingað til að læra. Hún benti á, að
mjög lítill hluti þess fjár, sem væri varið til
heilbrigðismála, væri notað til að fyrirbyggja, að
fólk leggðist inn á sjúkrahús. Langstærsti hlutinn
af kökunni færi til sjúkrahúsanna. Hún greindi
frá, að ríkisstjórnin hefði samþykkt tillögu
hennar, þar sem stefnt var að því, að fé væri í
ríkara mæli varið til forvarnaraðgerða. Þetta
væri m.a. bráðnauðsynlegt vegna breyttrar
aldursdreifingar í þjóðfélaginu. Hún taldi, að
auka þyrfti samstarf milli starfsfólks sjúkrahúsa
og heilsugæslustöðva um forvarnir. Hún minnti á
áætlun WHO og farið væri að vinna að
heilbrigðisáætlun fyrir ísland til aldamóta, en til
hennar þyrfti nokkurt fé og taldi að Læknfélag
íslands gæti hjálpað með að auka skilning á þessu
máli, svo að það fé fáist. Áætla þyrfti um verulegt
átak í málefnum aldraðra og hlynna þyrfti að
barnafj ölskyldum.
Ráðherra sagði, að nú væri unnið að breytingu á
löggjöf um heilbrigðisþjónustu til að rýmka
möguleika lækna til að taka að sér heilsuvernd.
Ekki hefði tekist að fá fylgi við málið sl. vetur og
ekki ætti hún von á, að því yrði breytt á komandi
vetri. Uppbygging heilsugæsluþjónustu úti á landi
hefði gengið vel. Þar væri góð heilsugæsla orðin
sjálfsagður hluti af lífskjörum fólksins. í
Reykjavík gætu rúmast fleiri lausnir. Þar þyrfti
að byggja upp betri heilsugæslu, sérstaklega
heilsugæslustöðvar. Þá benti ráðherra á ýmsan
vanda, sem fylgdi tilkomu AIDS. Ný löggjöf
hefði komið til sl. vetur, en einnig kæmi til ýmis
konar vandi, sem snertir réttarstöðu einstaklinga
og mat á ýmsum hagsmunum. Hún benti á ýmsar
breytingar, sem stefnt væri að að gera á
almannatryggingalögum, t.d. að sjúkrasamlög
greiði hjúkrun í heimahúsum, svo að unnt væri að
fá fleiri hjúkrunarfræðinga þar til starfa, en þetta
hefði einkum þýðingu fyrir aldraða. Þá hefðu
verið sett ný lög'um Sjónstöð íslands og
Geislavarnir ríkisins og þær gerðar að