Læknablaðið - 15.08.1987, Page 64

246
LÆKNABLAÐIÐ
fyrsta skipti verið lokað í sparnaðarskyni og
sennilega yrði ekki af því neinn sparnaður.
Ásmundur Brekkan tók til máls og benti á, að
læknadeild væri að stefna að kennslu í
ákvarðanatöku í læknisfræði og stjórnun fyrir
læknastúdenta. Ólafur Ólafsson benti á, að
landlæknisembættið hefði látið kanna, hversu
fólki líkaði þjónusta lækna, og hefði niðurstaðan
verið sú, að 90% líkaði vel árið 1979, og 1984
hefði jafnvel ánægjan farið vaxandi og yfir 94%
hefðu verið ánægð með þjónustu lækna. Hann
benti á, að uppbygging heilsugæslustöðva hefði
verið til þess að jafna þjónustuna og fá lækna til
starfa út á land. Að lokum benti hann á álit
bandarísks prófessors, Andersons að nafni, sem
taldi, að aldrei væri um einkarekstur að ræða, ef
ríkið greiddi reikninginn.
Því næst var gengið til afgreiðslu ársreikninga og
gerði Sveinn Magnússon grein fyrir þeim. Tryggvi
Ásmundsson ræddi um hóptryggingu og stöðu
skuldara og lagði til, að skuldir á hóptryggingu
yrðu innheimtar á sama hátt og hjá
einkafyrirtæki. Páll Þórðarson benti á, að til
stæði, að það yrði gert. Atli Dagbjartsson vildi fá
skýringar á liðnum »Annar skrifstofukostnaður«.
Að því loknu voru ársreikningarnir samþykktir
samhljóða.
Síðan var lögð fram fjárhagsáætlun, þar sem gert
er ráð fyrir árgjaldi 20 þús. kr., en gjald til
svæðafélaga sé óbreytt, 2 þús. kr. Tillagan var
samþykkt samhljóða. Því næst var gengið til
kosningar stjórnar, og voru lagðar fram einar
tillögur, stjórnar L.Í., og voru eftirtaldir menn
því sjálfkjörnir: Varaformaður til 2ja ára Sverrir
Bergmann. Ritari til 2ja ára Kristján Eyjólfsson.
Meðstjórnendur til eins árs Arnór Egilsson,
Gestur Þorgeirsson, Sigríður Dóra Magnúsdóttir
og Þorkell Bjarnason, endurskoðandi Einar
Jónmundsson og varamaður Þengill Oddsson. í
Gerðardóm til 2ja ára Sigursteinn Guðmundsson,
varamaður Pálmi Frímannsson. í Siðanefnd til
2ja ára Þorvaldur Veigar Guðmundsson og
Guðmundur Sigurðsson. Varamenn: Hannes
Finnbogason og Ólafur Bjarnason.
Því næst tók til máls Magni S. Jónsson og bauð til
aðalfundar í Reykjavík að ári.
Undir Iiðnum »Önnur mál« tók Haukur
Þórðarson til máls og lagði til, að Eggert
Steinþórsson verði kjörinn heiðursfélagi L.í.
Hann hafi unnið síðan 1956 eða frá upphafi að
undirbúningi, byggingu og stjórnun Domus
Medica og sé nú formaður stjórnar
Sjálfseignarstofnunar Domus Medica, formaður
húsráðs Domus Medica frá 1980 og húsfélags
Domus Medica frá stofnun þess 1986. Var
tillagan samþykkt með lófaklappi. Haukur ræddi
síðan um aðild félaga íslenskra lækna erlendis.
FÍLÍS og FÍLÍNA væru aðilar að L.Í., svo og
FÍLÍÞý og FÍLÍB, en ekkert hefði heyrst frá tveim
síðarnefndu félögunum í allmörg ár. Munnlegar
upplýsingar lægju fyrir um, að færri en 8 læknar
væru starfandi í Þýskalandi. Þessum tveim
félögum hefði verið skrifað fyrir 1-2 árum, en
ekkert svar borist. Lagði formaður til, að þeim
yrði ritað bréf, þar sem þeim væri tilkynnt, að
þau mundu falla af skrá yfir svæðafélög, þar til
þau endurnýjuðu sig. Var það samþykkt.
Næst á dagskrá var erindi frá FÍLÍNA. Formaður
sagði að samþykktir frá félaginu hefðu borist í
fyrra og verið lagðar fyrir aðalfund 1985, en af
mistökum hefði láðst að birta þær. í nýlegri
samþykkt lýsti FÍLÍNA yfir furðu sinni vegna
þessa og mótmælti um leið aðför aðalfundar L.í.
að hinu almenna lækningaleyfi, þegar samþykkt
var ályktun um skipan heimilislækna á
heilsugæslustöðvar. Einnig hefði hömlulaus
nýyrðasmíð í Læknablaðinu gert blaðið illlæsilegt
venjulegum lækni. Hins vegar bæri L.í. þakkir
vegna aðgerða, þegar hætta var á útilokun
íslendinga til framhaldsnáms í U.S.A. Loks
fagnaði FÍLÍNA umræðuefnum á málþingi á
þessum aðalfundi.
Haukur dreifði síðan á fundinum áskorun
stjórnar Læknaféiags íslans á
göngudeildarmálum, sem byggð var á könnun
starfshóps innan stjórnar L.Í., sem ætlað var að
athuga breytingar, sem orðið hefðu frá árinu
1982. Kom í Ijós, að göngudeildarþjónusta hafði
ekki aukist og var aukning ekki fyrirhuguð. Ekki
var tekin með þjónusta göngudeildar
kvennadeilar Landspítalans, þar sem upplýsingar
þaðan komu of seint.
Ólafur Ólafsson dreifði meðal fundarmanna nýju
riti frá landlæknisembættinu, sem nefnist
»Mannréttindi og eftirlaunaaldur«. Hann sagði
stefnu landlæknis að halda fólki utan stofnana
sem lengst, en það hefði í för með sér, að það
eldist seint og vel. Fólk ætti að sinna starfi sem
lengst og ekki væri rétt að svipta fólk vinnunni,
þótt það kæmist á eftirlaunaaldur.
Pétur Lúðvígsson lagði fram á fundinum
undirritað erindi sitt og Lúðvíks Ólafssonar:
»Með tilkomu heilsugæslustöðva sköpuðust ný
viðhorf í heilbrigðisþjónustu á íslandi. í kjölfarið