Læknablaðið - 15.03.1995, Side 9

LÆKNABLAÐIÐ 1995; 81
221
námi vissa þóknun en hins vegar ekki laun til
MS-nema né heldur rannsóknarkostnað, en
vísar í því sambandi á Rannsóknarnámssjóð
sem stofnaður var af Menntamálaráðuneytinu
fyrir fáeinum árum til að styrkja meistaraprófs-
nám við Háskóla íslands. Arlegar styrkveiting-
ar úr þessum námssjóði eru nú um 25 milljónir
króna og læknadeild er þar að sjálfsögðu í sam-
keppni við aðrar deildir háskólans. Að öðru
leyti er umsjónarkennurum og MS stúdentum
bent á aðra vísindasjóði, svo sem Rannsóknar-
sjóð Háskóla íslands, Rannsóknarsjóð íslands
og fleiri.
Það er athyglisvert að enginn læknir hefur
enn innritast til MS náms við læknadeild, að
undanskildum einum frábærum læknanema
sem þegar hefur lokið BS prófi og vinnur MS
verkefni samhliða lokaprófi við læknadeild.
Slíkt MS nám, til dæmis að loknu eins árs starfi
deildarlæknis, gæti komið viðkomandi lækni
að verulegum notum við frekara framhalds-
nám erlendis í harðri samkeppni um bestu há-
skólastaðina. Slíkt MS nám kemur að vísu ekki
nema að hluta til inn í þær kröfur sem gerðar
eru til sérfræðiviðurkenningar á íslandi, en
enginn efi er á að slfk gráða nýtist viðkomandi
lækni hérlendis svo ekki sé minnst á launa-
flokka og mat við umsóknir um stöður.
Hér skal þó sérstaklega bent á að rannsókn-
arvinnan í slíku MS verkefni kemur til með að
nýtast að öllum líkindum sem hluti af doktors-
verkefni læknisins ef hann hefði hug á að vinna
að slíku þegar hann kæmi aftur til íslands að
loknu sérnámi. Á síðastliðnu ári samþykkti
læknadeild Háskóla íslands að taka upp form-
legt doktorsnám við deildina. Gert er ráð fyrir
að slíkt nám taki fimm ár en læknadeild er
heimilt að meta nám umfram BS próf, eða
sambærilegt nám, svo og fyrri rannsóknarstörf
inn í doktorsnámið. Þannig er unnt að innritast
á öllum stigum doktorsverkefnisins í slíkt dokt-
orsnám, það er að segja alveg frá byrjun eða
leggja fram fullgerða doktorsritgerð eins og
áður tíðkaðist. Tveir læknar hafa nú þegar inn-
ritast til doktorsnáms við læknadeildina og
fleiri eru væntanlegir.
Enginn vafi er á því að rannsóknatengt nám
og framhaldsnám á vegum læknadeildar hefur
orðið veruleg lyftistöng fyrir íslenska rann-
sóknarstarfsemi og fer hratt vaxandi. Æskilegt
væri að íslenskir unglæknar kæmu þar meira
inn í og hugleiddu þann möguleika að stunda
þennan hluta námsins að nokkru leyti hér
heima til eflingar íslenskum rannsóknum en
legðu jafnframt grunn að sinni eigin rannsókn-
arframtíð hérlendis.
Gunnar Sigurðsson