Læknablaðið : fylgirit - 01.12.1992, Síða 16

16
LÆKNABLAÐIÐ/FYLGIRIT 22
E 15
E 16
SKURÐAÐGERBIR fi MAGAKRABBAMEINI í
FJÖRÐUNGSSJÖKRAHOSINU í AKUREYRI
1971-1990.
Gauti Arnþórsson, Jónas Hallgrímsson,
Helgi Sigvaldason.
Rannsóknastofa Háskólans í meinafræöi.
Rannsóknin tekur til 119 sjúklinga
sem holskurður var gerður á. Af þeim
höfðu 14 svo langt genginn sjúkdóm að
eftir könnunarkviðristu og sýnistöku
var hætt við frekari aðgerð og þar að
auki höfðu þrir fjarmeinvörp sem ekki
var hægt að fjarlægja við aðgerðina.
Undir gagngera aðgerð með brottnámi
alls þekkts æxlisvefs gengu þvi 102
sjúklingar.
Snemmkrabbamein (early cancer)
höfðu 22 (21.6%) en ifarandi krabba-
mein (djúpkrabbamein) 80 (78.4%).
Samkvamt TNM-stigun höfðu 19
sjúklingar stig I-a, 12 I-b, 13 II,
13 Ill-a, 37 Ill-b og 8 IV. Pvi höfðu
45 af 102 eóa 44% svo langt genginn
sjúkdóm að tvisýnt var um lækningu
(Ill-b) eða sjúkdómurinn var ólæknandi
(IV). Meinvörp i eitlum höfðu 57
sjúklingar eða 60%.
Á sjúkrahúsinu létust (skurðdauði)
12 sjúklingar eða 11.8%. 1 þeirra
hóp var enginn með snemmkrabbamein eða
krabbameinssár og flestir höfðu langt
genginn sjúkdóm.
Fimm ára ævilengd eftir aðgerð náðu
34% sjúklinga sem gengu undir gertæka
aógerð og er það nokkuð betri árangur
en virðist hafa náðst viða annars
staðar. Gott samræmi var á milli
TNM-stigunar æxlis og lifunar og var
skýr greinarmunur á betri lifun
sjúklinga með sjúkdóm á stigum I-a
til og með Ill-a annars vegar og Ill-b
og IV hins vegar.
Þessari rannsókn er talið til kosts
að skurðaðgerðir voru allar framkvæmd-
ar af sama skurðlækni eftir fyrirfram
geróum áætlunum og að einn og sami
meinafræðingur endurmat öll vefjasýni.
MAGAKRABBAMEIN -
SAM-EVRÓPSK RANNSÓKN
Jónas Magnússon. Handlækningadeild,
Landspitalinn.
Magakrabbamein er eitt algengasta
krabbamein, sem leggst á íslendinga.
Þrátt fyrir algengi sjúkdómsins og
fjölda aðgerða, sem gerður hefur
verið á honum, er ekki ljóst hvaða
tegund aðgerðar gagnast sjúklingum
best. Japanir halda þvi fram að
magahögg með brottnámi á annarri
eitlastöð (R-2, N-2) sé kjör meðferð
við þessum sjúkdómi. Engar óyggjandi
niðurstöður eru til um þetta atriði
og er því í gangi á vegum MRC
samevrópsk slembirannsókn á
magakrabbameini, sem er stýrt frá
Dundee i Skotlandi. Tilgangur þessa
ágrips er að kynna uppbyggingu
þessarar rannsóknar og útfærslu
hennar.
Allir skurðtækir sjúklingar með
magakrabbamein eru gjaldgengir.
Sjúklingurinn er skorinn upp og
sjúkdómsástandið stigað kliniskt.
Siðan er hringt frá skurðstofu til
Dundee, þar sem sjúklingurinn er
"randomiseraður" til annarshvors
meðferðarhóps R-1 (venjuleg gastr-
ectomy-magahögg) eða R-2 (total
gastr-ectomy með takandi eitlastöð
N-2) . Sú aðgerð, sem kemur i hlut
sjúklings er siðan framkvæmd.
Það gengur mjög vel að randomisera
sjúklinga inn i þessa rannsókn.
Samvinnan er prýðileg og eftirlit
eftir aðgerð er staðlað. Fram til
þessa hefi ég randomiserað 15
sjúklinga til rannsóknarinnar.
Þrátt fyrir miklar fjarlægðir og
einangrun hér á íslandi gengur
mætavel að taka þátt i stórum
alþjóða rannsóknum ef viljinn er
fyrir hendi.