Kjarninn - 07.11.2013, Blaðsíða 80

04/04 kjarninn dómsmál
Lífeyrissjóðirnir áttu þess því aldrei kost að „njóta“ tóm-
lætis af hálfu bankanna, líkt og byggt er á í máli Norvikur
ÀDQQLJD²ÀHLPY¨ULJHŭ²WLOHIQLWLOD²¨WODD²EDQNLQQ
hefði fallið frá kröfum skv. samningunum.
Ĉ )RUVHQGDGµPVLQVHUV¼D²PµWD²LOLEDQNDQVKDŭIHQJL²
XPU¨GGDWLON\QQLQJX +DŭÀD²HNNLJHUVWNHPXUVSXUQLQJ
um fordæmi dómsins ekki til álita. Einhverjir sjóðir munu
hafa fengið tilkynninguna en aðrir ekki. Af framan-
greindum ástæðum hefðu þeir þó í engu tilviki getað byggt
á sömu sjónarmiðum og gert var í umræddum dómi í máli
Norvikur hf.
Ĉ Sjóðirnir fengu mörg lögfræðiálit um skuldbindingar-
gildi gjaldmiðlasamninganna og um viðmið fyrir upp-
gjöri þeirra. Fram komu sterkar röksemdir fyrir því að
víkja bæri samningunum til hliðar vegna margvíslegrar
markaðs misnotkunar af hálfu bankanna fyrir hrunið. Það
var samdóma niðurstaða þeirra sem sjóðirnir leituðu til
að málaferli um gildi samninganna væru áhættusöm, svo
að skynsamlegt væri að leita samninga til að takmarka
tjón sjóðanna sem mest. Var sú leið valin og tókst í þeim
samningum sem gerðir voru að takmarka mjög veruleg
QHLNY¨²£KULIDIXSSJM¸ULVDPQLQJDQQD£ź£UKDJVMµ²DQQD 
7¸OXYHU²XUź¸OGLGµPDKHIXUIDOOL²VHPVWD²IHVWDD²VN\Q-
samlegt var að semja um uppgjör samninganna þar sem
viðunandi niðurstaða fékkst. Dómur í máli Norvikur breytir
ekki því mati.
smelltu til
að lesa dóm
Hæstaréttar