Kjarninn - 08.05.2014, Blaðsíða 68

59/60 pistill
sem fulltrúi ungra kvenna í nefnd flokks, sem ég man ekki
lengur hvort var Alþýðubandalagið eða Samfylkingin, dvalið
með trúnaðargögn þess sama flokks heima hjá Einari Oddi
Kristjánssyni heitnum og beðið hann um að hjálpa mér að
skilja þau svo að nefndarmennirnir uppgötvuðu ekki fáfræði
mína.
Já, ég hef átt góða vini í öllum flokkum, dáðst að þing-
manninum Pétri Blöndal þegar hann sólóar hvað heitastur
í sannfæringu sinni, skrifað í málgang Allaballa í Mosó
jafnt sem Morgunblaðið eftir hrun og tja ... bara allt þar á
milli. Gott ef ég skráði mig ekki í Frið 2000 til að fá gefins
tólf klassíska geisladiska, að undirlagi tónelskrar eiginkonu
núverandi menntamálaráðherra sem hvatti mig eindregið til
þess.
Fyrst ég er að rifja þetta upp rámar mig líka í að hafa á
yngri árum tvívegis skráð mig í stjórnmálaflokk til að fá tilboð
á flugmiða og gistingu í útlöndum. Einhver álítur mig kannski
pólitískt gleðikvendi, já eða efni í diplómata, allt eftir því
hvernig á það er litið.
rómantískur draumur
Hafandi komið svona víða við veit ég að fólkinu í öllum þessum
flokkum þykir vænt um börnin sín. Í öllum flokkum eru góðar
mömmur og góðir pabbar, góðar ömmur og góðir afar. Þess
vegna er svo erfitt að skilja af hverju allir þessir góðu foreldrar
styðja ekki af öllu hjarta þau úrræði sem geta stuðlað að því að
börnin þeirra öðlist góða framtíð.
Nú hljómar gleðikvendið dramatískt frekar en diplómat-
ískt – en málið er bara að þeir sem horfast ekki í augu við þá
vá sem ógnar umhverfinu, og þar með mannlífinu, þeir lifa í
rómantískum draumi.
Þess vegna hefur veðurfræðingurinn rétt fyrir sér þegar
spáin hans hljóðar á þessa leið: „Við þurfum nýja hagfræði.“
Þess vegna segir hann allt sem segja þarf með orðunum:
„Við þurfum að finna hvert annað.“
Því við þurfum að standa saman til að takast á við verkefni
sem er okkur ofviða hverju í sínu lagi. Til þess þurfum við að