Kjarninn - 08.05.2014, Blaðsíða 42
34/34 orkumál
Í gögnum sem Landsvirkjun hefur látið taka saman,
meðal annars í skýrslu sem GAMMA vann fyrir fyrirtækið
og kynnt hefur verið á opnum fundum fyrirtækisins, er
horft til lagningu sæstrengs sem verkefnis sem alls ekki er
háð því að virkja meira en þegar hefur verið gert, eins og
bresku fjárfestarnir hafa nefnt í sinni kynningu á verkefn-
inu. Sæstrengurinn geti verið tækifæri til þess að auka virði
orkunnar margfalt með sölu á orku sem ekki er í nýtingu
á miklu hærra verði en fæst fyrir raforkuna hér á landi,
þar helst í viðskiptum við stórnotendur eins og álverin. Að
meðaltali fær Landsvirkjun um 27 dali fyrir megavattið af
raforku. Þegar horft er til raforkuverðs sem mögulega væri
hægt að fá með sölu um sæstreng gæti fengist margfalt
meira, hugsanlega allt að 200 dölum. Ekki er hægt að segja
til um það með vissu hversu hátt verð er hægt að fá en miklar
verðsveiflur einkenna raforkumarkaði, ekki síst í samhengi
við notkunarsveiflur.
kostir og gallar til skoðunar
Íslensk stjórnvöld hafa ítrekað sagt að lagning sæstrengs til
Bretlands sé til skoðunar með opnum huga þar sem hugað
verði vel að kostum og göllum slíkrar tengingar við um-
heiminn. Þar kemur margt til skoðunar; efnahagsleg áhrif,
umhverfissjónarmið og ekki síður pólitísk áhrif. Ljóst er að
sú staða sem skapast við tengingu Íslands við umheiminn
með þessum hætti verður ný fyrir íslenskri stjórnsýslu og
íslensku atvinnulífi. Mikil efnahagsleg tækifæri geta skapast,
meiri en nokkurn tímann hafa opnast fyrir landinu áður,
en á sama tíma gætu fylgt því margar hættur að stíga fyrstu
skrefin inn á alþjóðapólitískan orkumarkað ef ekki hefur
verið vandað til verka í undirbúningnum. Ekki síst af þessum
sökum hefur Landsvirkjun talað fyrir nauðsyn þess að fara
ítarlega yfir alla fylgifiska þess að leggja sæstrenginn og
selja um hann rafmagn.