Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.08.1930, Qupperneq 35

ALÞINGISHATIÐIN.
Hátíðin.
Þegar þetta hefti Stefnis kem-
ur út til lesandanna, er Alþingis-
hátíðin þegar farin að færast
nokkuð undan landi. Það er furðu
fljótt, sem einhver móða dregst yf-
lr viðburðina. Önnur störf og önn-
Ur áhugamál ýta frá sér því, sem
•á unda*n var komið.
En einmitt þegar frá líður, kem-
Ur það í ljós, hvað skiftir máli.
Þegar lagt er frá landi, eru þúf-
urnar fljótar að hverfa, en fjöll-
lu sjást lengi. Og margt það, sem
stórt sýndist, verður nú smátt og
iítils virði.
Alþingishátíðin verður áreiðan-
lega einn af þeim tindum okkar
samtíðar, sem seint vatnar yfir, þó
að tímar líði. Það hverfur sjálf-
sagt margt, sem þessari hátíð við
víkur. Ræðurnar gleymast og mat-
urinn meltist og jafnvel veðrið,
sem skifti svo miklu máli, jafn-
vel það fyrnist. Og þá hverfa líka
deilumálin í sambandi við hátíð-
ina. Hvort of 'langt hafi verið í
tjaldborgina, hvort réttum mönn-
um hafi verið boðið í veizlurnar,
hvort réttir söngmenn hafi kom-
ið fram, — já, meira að segjá,
hvort hún hafi kostað of mikið —
eftir nokkur hundruð ár hlæja
menn að því, að einhverntíma hafi
verið talað um peninga í sambandi
við þessa hátíð, — alt þetta hverf-
ur undir yfirborð sjávar. — En
hátíðin sjálf, fólkið saman komið
til þess að minnast þess, að ríkið
var þúsund ára, þessi hátíðlegi við-
burður, gnæfir yfir allt. Hann verð-
ur eitt af miðum íslandssögunnar.
Aldrei verður skrifað svo stutt á-
grip af sögu landsins, að þessar-
ar hátíðar verði ekki minnst.
Og einu sinni gátum við Islend-
ingar beint til okkar augum alls
heimsins. Heimurinn hirðir lítið
okkar mannalát, okkar atvinnu-
hætti ogtíðarfar, stjórnarskifti og
vindsnældur. En einu sinni gerð-
ist hér það, sem allir töluðu um.
21