Sagnir


Sagnir - 01.04.1986, Page 15

Sagnir - 01.04.1986, Page 15
Guðmundur góði er eitt af kunnari fyrirbærum íslandssögunnar. Hann gegndi embætti Hólabisk- ups á öndverðri 13. öld, nánar tiltekið 1203—1237. Hær alla biskupstíð sína átti hann í erjum við veraldlega höfðingja, og beið yfirleitt lægri hlut. Samúð hans með fátæklingum og ölmusumönn- um ávann honum hins vegar mikla hylli alþýðu, enda er hann fyrirferðarmikil þjóðsagnapersóna. Guðmundur var óumdeilanlega fyrirferðarmikil persóna á 13. öld, en menn deila um það hvort barátta hans hafi skipt sköpum í þróun til aukinna áhrifa kirkjuvalds og konungs á 13. öld. Hér er ætlunin að rekja þá sögu og reyna að leggja mat á þátt Guðmundar í auknum áhrifum erlends kirkjuvalds á íslandi. s A 1. Xtök Guömundar og höföingjanna hófust aö marki áriö 1205, fjórum árum eftir aö Guðmundur var valinn í biskupsembætti. Kolbeinn Tumason, höfðingi Skagfiröinga, og Guömund- ur deildu um hvor þeirra ætti aö dæma í fémáli prests nokkurs. Mál- inu „lauk meö því að Kolbeinn lagði það undir dóm biskups, en hélt þó sættina illa“.1 Ári seinna blossuðu deilumar upp aftur og fékk biskup ey- firska höfðingja ásamt Kolbeini á móti sér. Þessu máli lyktaði einnig meö því aö Eyfirðingarnir seldu biskupi sjálfdæmi, en Kolbeinn sættist á aö málum yröi skotiö til erkibiskups.2 Af því varð þó ekki. Áriö 1208 söfnuöu höföingjar liði og fóru til Hóla að heyja féránsdóm í málinu. Þeim leiðangri lauk meö Víöinesbardaga. Þar hrós- aöi biskup sigri, Kolbeinn féll og fylg- ismenn hans flúðu. Viö þetta vildu höfðingjar ekki una, fóru til Hóla áriö 1209 meö liðsafnað og ráku Guðmund af staðnum. Arnór Tumason og Sigurður Ormsson sett- ust þar um kyrrt og tóku við rekstri staðarins.3 Áriö 1211 fór Þórir erki- biskup í Niðarósi aö blanda sér í málið. Hann sendi bréf til íslands og stefndi til sín Guðmundi biskupi og sex höfðingjum. Tveir höfðingjanna hlýddu utanstefnunni svo víst sé. Guðmundur fór utan árið 1214 og kom ekki aftur fyrr en árið 1218.4 Þá setti hann upp skóla á Hólum og jafn- framt safnaðist að honum fjöldi um- komuleysingja og lausalýðs. Arnór Tumason rak biskup þá enn frá staðnum, líklega vegna þess að hann taldi fjármálastjórn hans komna í óefni og einnig hefur hann e. t. v. ótt- ast að biskup væri að koma sér upp velviljaðri og undirgefinni prestastétt með skólahaldinu.5 Saga Guðmund- ar einkenndist næstu árin af flækingi um landið og fylgdi honum oftast flokkur lausalýðs sem var bændum mikill þyrnir í augum. Þetta náði há- marki árið 1222 þegar menn biskups drápu Tuma Sighvatsson; þeir feðgar, Sighvatur og Sturla, hefndu þá fyrir með aðför að Guðmundi og linntu ekki fyrr en þeir höfðu komið honum úr landi. Guðmundur kom enn til baka árið 1226, en friður komst á um 1233, víst mest fyrir áhrif erkibisk- ups. Guðmundur var þá orðinn gam- all og vesall, hafði enda verið á ver- gangi mestan hluta biskupstíðar sinnar. Pólitískar og hugmyndalegar rætur Deilur Guðmundar og höfðingja sner- ust í upphafi um rétt kirkjunnar til að dæma í málum eigin þjóna. Þessi krafa var nýmæli á íslandi, en í góðu samræmi við erlendan tíðaranda: Á seinni hluta 12. aldar var krafan um dómsrétt kirkjunnar í klerka- málum sett fram í páfabréfum til norska erkibiskupsstólsins . . . og í deilum Sverris konungs við kirkj- una á síðustu áratugum 12. aldar var þessi krafa eitt megindeiluefn- ið. Hér sýnist því vitlegast að taka þá afstöðu að á tímum Guðmundar Arasonar hafi norska kirkjan talið sér dómsrétt I klerkamálum og því er sennilegast að Eiríkur erkibisk- up í Niðarósi hafi falið Guðmundi Arasyni í erindisbréfi . . . árið 1203 að fylgja eftir þessu réttindamáli kirkjunnar hér á landi. . .6 Þegar í upphafi bar á undanláts- semi af hálfu höfðingja, öfugt við það sem í fljótu bragði hefði mátt ætla. Kolbeinn Tumason seldi Guðmundi fyrst sjálfdæmi og næst sættust þeir á að leggja mál sín í dóm erkibisk- ups, þótt Kolbeinn hafi naumast get- að vænst þess að dómur hans yrði sér í hag. Helgi Þorláksson telur or- sökina fyrir þessari linkind vera að finna í breyttum aðstæðum í Noregi, þar sem sættir höfðu loks náðst milli veraldlegs valds og kirkjunnar. Hann bendir einnig á að kirkjan hafði nú aukið áhrif sín meðal almennings, svo að nálgaðist trúarvakningu undir lok 12. aldar.7 Þar að auki hafi höfð- ingjarnir sennilega vænst þess að ná einhverri málamiðlun við Guðmund með því að bregðast ekki hart við kröfum hans.8 En hvernig sem því er varið, tóku vandræðin aðra stefnu. Ekki varð af því að erkibiskup skæri úr málum, og harka færðist í leikinn með Víðinesbardaga og falli Kol- beins. Guðmundur færði sér tíma- bundna yfirburöi í nyt og lagði fégjöld á fylgismenn Kolbeins og innheimti með ofbeldi. Þar með var komin upp ný hlið á málunum: „Með því að leggja sektargjöld á bændur og draga þau saman gekk biskup inn á vald- svið héraðshöfðingjans, sérréttindi hans eða frelsi hans.“9 Þetta gátu höfðingjar ekki liðið og þess vegna dró til Hólabardaga 1209. Eftir bardagann dæmdu andstæð- ingar biskups bæði lærðum og leik- um að greiða gjöld fyrir að veita biskupi fulltingi. Þannig var því hafnað, að lærðir menn lytu kirkju- legu dómsvaldi og eftir þetta verður þess ekki vart í frásögn Sturlungu né Guðmundarsagna, að biskup SAGHIR 13
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108

x

Sagnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.