Sagnir


Sagnir - 01.04.1986, Side 39

Sagnir - 01.04.1986, Side 39
Helmingarfélög hjóna Kaupmáli og helmingarfélag. Upphaf hins rómaða bréfs Sueins Sumarliðasonar og Guðríðar Finnbogadóttur. Oft sést uísað til þess í bréfum. dómum og uitnisburðum sem prentaðireru i Fornbréfasafninu. Finn bogi lögmaður sá til þess að það sem þarna uarsamið um gleymdist ekki. ingarfélögum fái meö þessu aukið neitunarvald í sambandi við meðferð eignanna. Eru þær kannski að gæta hagsmuna erfingja sinna? Allt frá þjóðveldistímanum miðaði löggjöf að því að hamla gegn eigna- tilfærslu á milli ætta.44 Með helming- arfélögunum varð á því nokkur breyt- ing og gátu eignirnar blandast meira við erfðaskiptin en áður. Dómar eru nokkrir til þar sem deilt er um eignar- rétt á jörðum út frá helmingarfélög- um.45 Sumir högnuðust vel. Aðrir misstu sþón úr aski sínum. Mesta breytingin við erfðirnar; hefði hjónun- um aukist fé var ætt konunnar í helm- ingarfélaginu líklegri til að bera meira úr býtum en annars. Áhrif erfingjanna á eignarform hjónabandanna styrktust. Tilgangurinn virðist ekki vera að auka rétt konunnar, eins og Arnór nefnir, þó svo að karlinn mætti ekki ráðstafa neinum eignum án samþykkis hennar meðan hjóna- bandið stóð. Þetta útilokar samt ekki að konur hafi getað ráðiö meiru innan hjónabandsins ef þær voru í helming- arfélagi en annars. Höfðingjastéttin var sterk á íslandi á 15. öld, og þá 489. á Þrerá. 11. September 1485. 20. Apríl 1486. KaupmjLlabréf Sveins Sumarliðasonar og Guðríðar Finnboga- dóttur. AM. Fasc. XXVII, 45, frnmritið á skinni með hendi Finnboga lög- manns. Af átta iunsiglum eru nú fimm fyrir, sum töluvert brákuð. — Apogr. 232. — Sbr. kaupmálabréf Sigurðar Þorleifssonar og Kristínar Finnbogadóttur frá 24. Júuí 1489. kaupmalabref Sueins Sumarlidasonar og Gudríjdar Fimbogadottur.1) Ollum monnum þeim sem þetta bref sea edr heýra senda eirekr einarsson og jon gislason prestar. paall brandz- son. þorsteinn þorleifsson. jon arngrimsson. thomas suein- biarnarson. asgrimr hallzson og þormodr þormodzson leik- menn Q. G. og sina kunnigt giorandi at sub anno gracie. 0D.° cd.° lxxx0 v.° a svnnvdagin næsta epter nativitatem beate marie- virginis óx þveród j laxardal vorvm vier j hia savm og heýrdvm di ord og handaband þessara manna svmarlida eirekssonar og sveins sonar hans. af eirni halfu. en finnbogha jonssonar. og gudridar dottr hans af annari. ') Utan á bréfinu með tvennslags böndum allgömlum. 36* voru nokkrar höfðingskonur áberandi í þjóðlífinu. Margar þeirra sem eitt- hvað kvað að voru ekkjur, en þær höfðu meiri lagalegan rétt en giftar konur. Dæmi um þær eru Ólöf ríka og Vatnsfjarðar-Kristín. Konur almennt réðu ekki hverjum þær giftust og ekki hvernig samið var um eignirnar í hjónabandinu. Því má velta fyrir sér hvort ættingjar kvennanna hafi talið sig geta haft meiri áhrif á afdrif ætt- argóssins væri samið uþp á helming- arskipti. Ekki má heldur gleyma því að vel var vandað til makavals hjá þeim ríku, og þar gátu verið á ferðinni eftirsóknarveröar eignir. Af helming- arfélagsbréfunum sést að við gifting- una hafi brúðguminn stundum gefið brúði sinni stórgjafir, oft margar jarðir. Þetta voru ýmiskonar gjafir, og höfðu þær mismunandi uppruna og merk- ingu. Hvernig tengjast þær helming- arfélögunum? Gjafirnar Við upphaf hjúskapar var alltaf geng- ið frá eignum hjónaefnanna, óháð því hvort gerður var helmingarfélags- samningur um leið eða ekki. Ekkert er sagt um hvernig gjafamálum skuli háttað í réttarbótum Hákonar kon- ungs um helmingarfélög, né í Jóns- bókarákvæðum um hjónafélög. Landslög kváðu á um að nánustu ættingjar konu skyldu ráða giftingu hennar. Giftingarmaður hennar samdi um heimanfylgjuna sem hún hafði með sér úr föðurgarði, og tilgjöf- ina sem brúðguminn gaf á móti.46 Þetta nægði að semja um til að hjóna- bandið yrði löglegt, en það var mikil- vægt vegna erfðaréttarins. Með réttarbót Eiríks konungs Magnússon- ar við Jónsbók 1294, er það skilyrði sett að hér á landi mætti ekki gefa konu meiri tilgjöf en 60 hundruð, jafn- vel þótt menn væru ríkir.47 Þessa hámarkstilgjöf gefur Sveinn Sumar- liðason Guðríði Finnbogadóttur, en þau gerðu kaupmála 1485/1486. Bent hefur verið á hann sem gott lög- fræðilegt dæmi um stofnun helming- arfélags.48 Guðríður fékk líka 40 hundruð í morgungjöf og bekkjargjöf. Engin fjórðungsgjöf var nefnd hjá þeim, en þær komu stundum fyrir í SAQHIR 37
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Sagnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.