Sagnir


Sagnir - 01.04.1986, Síða 41

Sagnir - 01.04.1986, Síða 41
Helmingarfélög hjóna arfélögum. Bendir það til þess að þær séu ekki í beinum tengslum við helm- ingarfélögin. Enda virðist af flestum samningunum að samið sé um eign- irnar og gjafaskiptin áður en ákveðið er hvort eigi að vera séreignarfyrir- komulag eða helmingarfélag í hjóna- bandinu. Tvö greinileg dæmi um þetta eru kaupmálabréf frá 1381 og 1492/96.56 Við kaupmálana var geng- ið frá brúðkaupsstað og -stundu, en þá fyrst átti giftingarmaður konunnar að kjósa hvort hún yrði málakona með séreign eða helmingarkona. Skoðum hvaða áhrif gjafir við gift- inguna höfðu á eignaskiptinguna milli hjóna. Alls eru 15 helmingarfélags- bréf þar sem eitthvað er sagt um upp- hæðir eignanna.57 í sjö þeirra eru engar gjafir gefnar við brúðkaupið. Þar af eru eignir ekki jafnar í sex til- vikum og átti karlmaðurinn meira (Tafla 1: árin 1449, 1460, 1495/97, 1507/20, 1538, 1545), en í því sjö- unda (Tafla 1: árin 1562/63) var jöfn eign frá upphafi, eða þrjú hundruð. Þetta bréf sker sig úr hinum sökum þess hve eigurnar eru litlar. Eftir standa átta bréf þar sem morgun- eða bekkjargjafir eru gefnar (Tafla 1: árin 1402,1402,1423,1476, 1485/86, 1489, 1508/12, 1525). í Ijós kemur að í þremur tilvikum er ekki hægt að sjá hvaða áhrif gjafirnar höfðu. í samningum beggja dætra Finnboga lögmanns er óljóst hvað brúðgumar þeirra færðu í búið. Fjögurra marka djásn er morgun- og bekkjargjöf til Kristínar Gottskálks- dóttur frá Þorvarði lögmanni Erlends- syni. Það er erfitt að meta til hundr- aða, auk þess sem uþþskriftum ber ekki saman um hve mikið Kristín hafði með að heiman. í tveimur tilvik- um er eign hjónanna ójöfn þrátt fyrir að gjafir hafi verið gefnar. Guðmund- ur Arason gaf Helgu Þorleifsdóttur fjórðung eigna sinna og 40 hundruð í bekkjargjöf að auki, en lagði samt nærri þremur hundruðum hundraða meira til búsins. Gjafir Erlendar lög- manns Þorvarðarsonar til Þórunnar Sturludóttur virðast heldur ekki nægja til að jafna út þeirra eignir. Eftir standa þrjú bréf þar sem gjafir eru gefnar og eignir hjónanna jafnast. Ketill Skeggjason gifti tvær dætur sínar með þessum skilmálum árið 1402. Hið þriðja snýst um heldur meiri fjármuni, og er milli Guðna Eyj- ólfssonar og Guðrúnar Gunnlaugs- dóttur árið 1476. í heild eru það fjögur helmingarfélagsbréf úr töflu 1 sem benda til að eignirnar hafi jafnast, en átta sem benda til hins gagnstæða. Þetta eru fá dæmi, og aðeins í um helmingi þeirra tilvika þar sem gjafir koma við sögu. í öllum tilvikum er helmingarfélag stofnað. Til eru kaupmálabréf tvennra hjóna sem sömdu um séreignir við kaup- málann, en stofnuðu helmingarfélag seinna. Andrés Guðmundsson gaf Þorbjörgu Ólafsdóttur fjórðung úr sín- um eignum og varð eignarhlutur hvors um sig þá jafn. Faðir Þorbjargar hefur litið á fjórðungsgjöfina sem morgun- og bekkjargjöf.58 Alþingis- dómur er til um að Þorvarður Loftsson og Margrét Vigfúsdóttir hafi stofnað helmingarfélag, en af kaupmála þeirra, þremur árum áður, sést að eign þeirra hefur verið því sem næst jöfn eftir gjafaskiptin.59 Hafa hjónin verið að undirbúa framtíðarheiming- arfélag við kaupmálann? Eignir hafa 'því stundum verið jafnar í upphafi þó svo að ekki hafi verið stofnað helm- ingarfélag strax. Ekki fann ég fleiri dæmi þar sem hægt var að skoða séreignarkaupmála fólks sem seinna stofnaði helmingarfélag. Helming- arfélagsbréfin í heild eru heldur ekki mörg, og eignir hjónanna oftar ójafn- ar en jafnar. Þar sem gjafir koma fyrir jafna þær stundum út eignirnar, en stundum ekki. Gjafirnar tengjast hins vegar ríku fólki hvernig sem það sem- ur um eignirnar. Það bendir til að fleira og meira hafi verið að baki gjöfunum sem eftirsóknarvert þótti hjá yfirstéttinni, en eingöngu að hafa möguleika á að stofna til helmingar- félags þar sem hvort um sig legði fram sömu hundraðatölu í upphafi. Á Norðurlöndum virðist ekki sem gjafasiðurinn hafi verið í sérstökum tengslum við félög hjóna. Saman- burður við Norðurlönd getur verið áhugaverður, því hér á landi hafa gjafaskipti með sömu heitum þekkst að einhverju marki en hvergi gert ráð fyrir þeim opinberlega. Segir þetta okkur eitthvað um íslenskt samfélag á þessum tíma? Hér tíðkuðust gjaf- irnar meðal höfðingja og annarra sem voru vel í álnum, og í Ijós kemur að í Noregi voru morgungjafir aðeins gefnar meðal aðals og fursta. í sænskum miðaldalögum þekkjast gjafir af þessu tagi fyrir aðalinn, og eru mörg dæmi um að þær hafi verið gefnar drottningum á Norðurlöndum. Þar hafa þær verið álitnar heiðursgjöf til kvennanna og einskonar ekkjulíf- eyrir.60 Einkennandi er að gjafirnar tengjast efsta lagi þjóðfélagsins, hvort sem er á íslandi eða Norður- löndum og eru hluti af skiptakerfi þeirra á einhvern hátt. Ættir á uppleið Samningar um helmingaskipti eigna milli hjóna hafa þekkst hér á landi frá öndverðri 13. öld, þótt óhægt sé að segja um hversu útbreidd þau voru. í Fornbréfasafninu eru flest bréf um þau frá 15. öld. Helmingarfélögin eru frábrugðin fyrra formi félaga milli hjóna. Þau tryggja erfingjum hjón- anna áhrif, fremur en konunum í hjónabandinu þótt svo gæti virst sem aukinn réttur þeim til handa væri til- gangurinn. Hjón í helmingarfélagi áttu allar eignir til helminga, bæði það sem þau lögðu í búið og það sem við þættist. Ef ættir voru í sókn gat verið hagnaðarvon af helmingarfélagi ef vel var valið. Mörg dæmi eru um hvernig einstaka menn högnuðust vel. Af bréfunum að dæma er fólkið flest innbyrðis skylt eða tengt og margt af helstu höfðingjaættum landsins á þessum tíma. í um helm- ingi þessara bréfa eru stórfelldar gjaf- ir áberandi sem brúðguminn gaf brúði sinni við giftinguna. Þær hafa verið skýrðar sem leið til jöfnunar á eignun- um til að búa í haginn fyrir helmingar- félag. En bréfin sýna að það er fágæt- ara að eignirnar jafnist við þetta, en að þar sé misræmi. Eignir karlsins eru yfirleitt þyngri á vogarskálinni. Eignir hjónanna í heild við upphaf hjúskapar eru í flestum tilvikum ójafn- ar. Samt eru helmingarfélögin stofnuð. Helmingarfélagsbréfin, þar sem morgun- og bekkjargjafirnar eru gefnar, tengjast þeim sem eru ríkast- ir. Margt bendir til að ekki séu bein tengsl gjafanna við helmingarfélögin, og koma þær einnig fyrir hjá öðru ríku fólki sem bjó við séreignarhjónabönd. Á Norðurlöndum voru gjafirnar líka yfirstéttarfyrirbæri, og koma fyrir í lögum þar andstætt því sem hér er. □ SAGNIR 39
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Sagnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.