Sagnir


Sagnir - 01.04.1986, Page 76

Sagnir - 01.04.1986, Page 76
F X ulltrúar, sem kjörnir höföu verið í stjórn Alþýðusambandsins á 22. þingi þess 1948, voru kosnir samkvæmt sama mynstri og þáverandi ríkis- stjórn íslands. Sat þá ríkisstjórn Al- þýðuflokks, Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks undir forsæti Stef- áns Jóhanns Stefánssonar.1 Þetta samstarf „hægri manna“ í stjórn Al- þýðusambandsins var endurnýjað á 23. þingi sambandsins 1952. Asama tíma geisaði „kalda stríðið í innlend- um og erlendum stjórnmálum". Var hin almenna stefna stjórnarflokkanna að einangra sósíalista frá allri stjórn- un í landinu. Þeim öflum er náð höfðu undirtökum á 22. þingi A.S.Í. tókst einnig að ná tökum í fulltrúaráði verkalýðsfélaganna í Reykjavík. Þar með höfðu hægrimenn og sósíal- demókratar undirtökin í hinni faglegu hreyfingu verkafólks. Þegar fram liðu stundir, fór að gæta óánægju innan Alþýðuflokksins með þetta samstarf við „borgaraflokkana" (Sjálfstæðisflokk og Framsóknar- flokk). Félagar í flokknum voru ósam- mála stefnu formannsins, Stefáns Jóhanns Stefánssonar, um að ekkert samstarf skyldi vera við Sósíalista- flokkinn. Þeir, sem einkum gagn- rýndu þessa stefnu Stefáns, voru Hannibal Valdimarsson og Gylfi Þ. Gíslason.2 Á flokksþingi Alþýðuflokksins í lok nóvember 1952 gerðist sá atburður, að formanni flokksins var steypt af stóli og í hans stað var kosinn Hanni- bal Valdimarsson. í miðstjórn flokks- ins völdust einkum stuðningsmenn Hannibals, en fulltrúar hægri manna sem sæti áttu í fyrri miðstjórn gáfu fæstir kost á sér til endurkjörs.3 Hannibal hóf að boða einingu vinstrimanna í Alþýðusambandinu og bar þessa skoðun fram á síðum Al- þýðublaðsins. Þetta leiddi til þess að sósíalistar og alþýðuflokksmenn tóku höndum saman um allt land og undir- bjuggu komandi Alþýðusambands- þing í anda einingar.4 Ekki var fyrrverandi forysta í Al- þýðuflokknum ánægð með þessa stefnu Hannibals og á flokksþingi haustið 1954 var honum vikið frá. Hægrimenn náðu þar öllum þeim tök- um á flokknum sem þeir höfðu misst á flokksþinginu 1952. Hannibal var einnig vikið tafarlaust úr ritstjórn Al- þýðublaðsins.5 Eftir að búið var að víkja Hannibal úr ritstjórn Alþýðublaðsins var breytt um ritstjórnarstefnu. Blaðið lagðist nú gegn samvinnu við sósíalista á Al- þýðusambandsþinginu og vildi halda óbreyttri stjórn sambandsins. Þótt hægrisamstarf hafi verið í síðustu stjórn, voru alþýðuflokksmenn þar samt í meirihluta. 24. þing A.S.Í. hófst 18. nóv. 1954 og því lauk fimm dögum seinna. Þetta var fjölmennasta þing sem nokkru sinni hafði verið haldið, en 322 þing- fulltrúar sátu þingið af þeim 332 sem rétt höfðu til þingsetu. Hannibal Valdi- marsson var kjörinn forseti þingsins, og hlaut 165 atkvæði. Fulltrúi hægri- manna, Hálfdán Sveinsson frá Akra- nesi, hlaut 130 atkvæði. Eftir að átökum um þingforystu og rétt til þingsetu lauk hófust umræður um verkefni, störf og vandamál sam- takanna. Unnið var að ályktunum um brýnustu hagsmunamál verkafólks. í þeim umræðum bar lítið sem ekkert á þeim klofningi milli hægri og vinstri sem einkenndi fyrri hluta þingsins. Þegar til atkvæða kom um ályktanir þessa fjölmenna þings, voru þær samþykktar einróma. Það var því ein- hugur um stefnuna sem heildarsam- tökin áttu að fylgja.6 Er velja átti nýja sambandsstjórn fyrir samtökin, klofnaði þingið aftur upp í stríðandi fylkingar. Var fyrst gengið til kjörs á forseta Alþýðu- sambandsins; Hannibal var í boði fyr- ir vinstrimenn en Jón Sigurðsson af hálfu hægrimanna. Hlaut Hannibal 174 atkvæði en Jón 146 atkvæði. Það dró enn saman með fylkingunum þegar varaforseti og ritari Alþýðu- sambandsins voru kjörnir. Fulltrúar vinstrimanna, Eðvarð Sigurðsson og Magnús Bjarnason, voru kjörnir með tveggja og eins atkvæðis mun.7 Þrátt fyrir að „einingarmenn" hafi náð stjórn í Alþýðusambandinu þá voru einungis tveir stjórnarmenn úr Sósíalistaflokknum.8 Hannibalistar, ef svo má kalla vinstriarm Alþýðuflokks- ins sem studdi Hannibal Valdimars- son, höfðu meirihluta fulltrúa í hinni nýju stjórn sambandsins. Það hefur verið erfitt fyrir Sósíalistaflokkinn að sætta sig við svo naumt skammtaða fulltrúatölu í sambandsstjórn. Þeir urðu að halda Birni Bjarnasyni, for- manni Iðju, fyrir utan stjórnina, þrátt fyrir mikilvægi félagsins í þessum sigri vinstrimanna. Um svipað leyti náðu „einingarmenn" öruggum meiri- hluta í fulltrúaráði verkalýðsfélag- anna í Reykjavík.9 Uppsögn samninga Verkalýðshreyfingin hóf snemma á árinu 1955 undirbúningsstarf fyrir komandi kjaraátök. Á fundi miðstjórn- ar A.S.I. 12. janúar 1955 ákvað mið- stjórnin að leita til stjórnar Fulltrúa- ráðs verkalýðsfélaganna í Reykjavík, með ósk um að formenn félaganna á Faxaflóasvæðinu yrðu kallaðir sam- an á verkalýðsmálaráöstefnu.10 Var ákveðið að kalla saman formennina 19. janúar. Á ráðstefnuna mættu full- trúar 29 félaga frá Reykjavík og 10 félaga utan Reykjavíkur. í lok ráð- stefnunnar var svo gefin út sameigin- leg yfirlýsing sem var samþykkt með öllum greiddum atkvæðum gegn einu: Ráðstefna verkalýðsfélaganna í Reykjavík og nágrenni, haldin 19. janúar 1955, lýsir yfir að hún telur nauðsyn bera til að verkalýðsfélög- in segi upp samningum sínum fyrir 1. marz n.k., til að knýja fram kjara- bætur, svo að tekjur 8 st. vinnu- dags nægi til mannsæmandi fram- færzlu meðalfjölskyldu.11 Sama dag og verkalýðsráðstefnan var haldin, óskaði Ólafur Thors for- sætisráðherra eftir viðræðum við miðstjórn Alþýðusambandsins „um, hvort þau frestuðu samningsuppsögn til vors (1. júní) gegn því, að ríkis- stjórnin lofaði að gera allt, sem í hennar valdi stæði, til þess að semja um lækkað verðlag við nokkur til- greind stórfyrirtæki, sem einna mest áhrif gætu haft á verðlag í landinu".12 Hér réttir forsætisráðherra fram sáttarhönd. Hann treysti sér þó ekki til að tryggja það að þessar verðlækk- anir kæmu til framkvæmda á neinn hátt.13 Miðstjórn A.S.Í. tók þessari mála- leitan forsætisráðherra ekki illa, þó að ekki væri hún tilbúin að fresta verk- falli. í því sambandi var bent á, að 74 SAGNIR
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108

x

Sagnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.