Nýtt Helgafell - 01.06.1956, Blaðsíða 15

JARPUR
61
aði hann þetta í óráði. Hann hefur hlotið
að hafa mikinn hita með svona stórri graft-
armeinsemd. Skyldi nú Jarpur hafa fengið
þetta hræðilega mein, ef Guðbjörg hefði
ekki verið byrgð inni í heschúsinu? Hvers
vegna hafa hrossin í öllum hinum hesthús-
unum á Breiðabólsstaðarbæjunum enga
meinsemd fengið? Hvers vegna vildi þetta
aðeins til í hesthúsinu, sem Guðbjörg var
lokuð inm í? Er ekki hægt að hugsa sér,
að eitthvað slæmt verði eftir í húsum, þar
sem ílla hefur verið farið með einhvern?
Og getur það ekki stundum leitt ógæfu
yfir menn og skepnur?
Bak við þessar spurningar leyndust djúp-
ar lífsgátur, sem náðu langt út fynr Jarp
og Gerðislágina og Hundraðshesthúsið. En
ég gat aldrei fundið svör við þeim, og þess
vegna hafa þær leitað á mig öðru hverju
fram á þennan dag.
Það var tómlegt að horfa niður að
Hundraðshesthúsinu, og ég vorkenndi því
mikið. Það hlaut að sakna sárt þessa fall-
ega, góða hests, sem það hafði breytt yfir
hlýju um nætur fjölda ára og hlakkað til
að sjá koma heim á kvöldin og úr löngum
ferðalögum yfir vötn og sanda.
Og sól þessa fagra, en dapurlega dags,
hvarf bak við Fellsfjallið og útmánaða-
rökkrið lagðist yfir með mörgum frönsk-
um ljósum úti á lognhvítum sjónum. En
það var ekki mikið horft á þau frá Hala
þetta kvöld.