Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.12.1958, Qupperneq 25

Akurinn. (Acla Archeol. 1957, bls. 194)
óskemmd og mjög fagur gripur (mynd
nr. 9). Nælan er í Urnes-stíl og gæti
verið frá miðri 11. öld. Kemur það
vel heim við aldur peninganna.
Vestanhallt við hæðarkambinn á
norðursvæðinu eru leifar af sérkenni-
legum vegi, sem hefur legið um þorp-
ið frá suðvestri til norðausturs. Hann
er lagður löngum staurum í botninn,
hvíla þeir á þverbitum og bitarnir
aftur á trébálkum á vegarbrúnunum.
Samskonar smíðaðar götur þekkjast
úr hinum fornu kauptúnum Steller-
burg og Heiðbý. Báðum megin göt-
unnar eru gryfjur með leifurn eld-
stæða. Og um allt ofangreint svæði
fundust grunnar, um C til 20 fermetr-
ar, með holum eftir stólpa. í grunn-
unum lágu lausir munir, og ber mest
á kljásteinum og snældum. Nokkur
DAGSKRÁ
leirkerabrot bera með sér, að hús-
kytjur liafi verið reistar þarna á 8.
og 9. öld. Þær voru bersýnilega skýli
yfir vefstóla, og þekkjast slík skýli
frá miðaldakaupstöðum í Þýzkalandi
og Englandi. Loks tíðkaðist á Islandi
á þjóðveldistímanum að vefa í dyngj-
um, en það voru lágreistir, niður-
grafnir torfgammar. Þorpsbúar hafa
og kunnað eitthvað til málmsteypu,
því í þessu dóti á norðursvæðinu lá
brot af steypimóti fyrir bronznælur.
Bvggðin á Lindholm Höje er í
rauninni nafnlaus, því sjálft nafn hæð-
arinnar virðist ekki vera gamalt. Það
kemur fyrir í fyrsta sinn á 13. öld,
en þá eftirlét konungur „eign sína
Lindholm“ klaustrinu Vitskol. Hafi
staðið þarna mikils háttar kaupstað-
ur á yngri járnöldinni, ætti hans a.m.k.
23