Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.12.1958, Side 48

eyililcggst þetta sem ])ú gœtir ekki
þolað að eyðilegðist. Því ekki að til-
lieyra sinu og aðeins sínu? Því ekki
að tilheyra því sem maður á og engu
öðru? Þvi ekki að elska það sem mað-
ur á og ekkert annað? Að elska það
sem maður á er fuUkomnast. A ð elska
það sem aðrir eiga er Ijótt. Því það er
að stela.
Ásfríða
Guðir loftsins stara á mig. Ég er svo
líttt í samanburði við þetta ógnveldi.
Skýin í undirdjúpunum horfa á mig.
Kg verð hugsandi. Svo þetta eru lílca
gátur. Óendanleg djúp lúmnanna og
himinsins. Ég liorfi á verðina. Það eru
goð nokkurslconar, guðir sem skýin
búa ttt. Eg horfi á elskenduma kyss-
ast. Nú liefur áistriðan tekið þau
hugsa ég. Og nú, nú eru þau eitt. Ekk-
crt skttur þau framar hvort frá öðru.
Svona eru mennimir líka. Þeir elslca
líka. Og eklcert skilur að hvort frá
öðru.
46
DAGSKRÁ