Sveitarstjórnarmál - 01.06.1972, Síða 29

Bílhræ eru hvarvetna vaxandi vandamál. Ljósmyndina tók Gunnar Vigfússon við Ártúnshöfða í skoðunarferð á ráðstefnu sambandsins um
sveitarstjórnir og umhverfisvernd í febrúarmánuðí 1971.
arlög, en þar reynist kostnaður af notkun málm-
íláta og sérsmíðaðs sorpbíls aðeins lægri.“
Um sorpeyðingu segir svo m. a.:
„Með sorpeyðingu er hér átt við aðferðir til
þess að eyða eða breyta sorpi þannig, að af því
stafi ekki lieilbrigðisleg hætta og sem minnst
umhverfisspjöll og óþægindi, svo sem af lykt eða
reyk.
Hel/tu eyðingaraðferðir eru urðun á sorpliaug-
um, sorpbrennsla, mölun og ýmsar fleiri aðferð-
ir, sem breyta sorpi eða hluta þess í áburð, svo
og tilraunir til þess að framleiða gas úr sorp-
inu.“
Af þessum aðferðum er urðun langalgengasta
aðferðin og þar næst brennsla. Er því fjallað
ítarlega um þessar tvær aðferðir og gerður kostn-
aðarsamanburður á þeim fyrir ýmsar stærðir
sveitarfélaga. Með þeim forsendum, sem gefnar
eru og gerð er grein fyrir í skýrslunni, er niður-
staðan sú, að brennsla sé 50—100% dýrari en eyð-
ing á haugum. Lokamálsgrein kaflans um sorp-
eyðingu er þessi:
„Bent skal þó á, að meta verður aðstæður og
Frá Sorpeyöingarstöð Reykjavíkurborgar á Ártúnshöfða. Ljósmyndina tók Gunnar Vigfússon I skoðunarferö þátttakenda á ráðstefnu sam-
bandsins um umhverfisvernd í febrúar 1971.
123
SVEITARSTJÓRNARMÁL