Sveitarstjórnarmál - 01.04.1991, Blaðsíða 63
UMHVERFISMÁL
Fósturbörn"
ungmennafélaga
Guðrún Sveinsdóttir, verkefnisstjóri
Hin síöari ár hefur áhugi al-
mennings og ýmissa félagasam-
taka á umhverfisvernd fariö vax-
andi. Athyglisvert er, hversu ungt
fólk er orðið meðvitað um mikil-
vægi umhverfisverndar, og er það
vissulega ánægjulegt og gefur
okkur vonir um, að það láti þessi
mál til sín taka I framtíðinni. Þörfin
er svo sannarlega fyrir hendi, og
verðum við að taka á honum stóra
okkar, eigi ímyndin um hið hreina
og tæra land ekki að glatast.
Um þessar mundir eru ung-
mennafélögin í landinu, sem eru
245 að tölu, að hleypa af stokkun-
um geysistóru og spennandi verk-
efni til að bæta og fegra landiö.
Þetta verkefni hlaut hið skemmti-
lega nafn „Fósturbörnin". Nafniö
er nokkuö lýsandi fyrir verkefnið,
því hugmyndin er, að ungmenna-
félögin öll víðs vegar um landið
velji sér fósturbarn, eitt eða fleiri,
úr náttúru landsins. Þetta verkefni
stendur yfir I þrjú ár. Er það því
ætlun okkar, að fósturbörnin okk-
ar fái nokkuð varanlegt uppeldi
og að vandað veröi til þess þegar
í upphafi.
Fósturbörnin geta verið af ýms-
um toga, s.s. fjara eða vegarkafli,
sem hreinsuð eru reglulega,
hreinsun ár og árbakka, hreinsun
og grisjun skóglendis, að snyrta
og fegra útivistarsvæöi, að græða
upp land, hefta fok, gróðursetja í
ákveðin landsvæði og hvað ann-
að, sem fegrað gæti umhverfið.
Einnig má nefna í þessu sam-
bandi hreinsun bújarða, hvort
sem þær eru í byggð eða ekki.
Sá þáttur finnst mér vera orðinn
býsna aðkallandi og einmitt nú, á
þessum tímum, er samdráttur er í
landbúnaöi og margir bregða búi.
Við nennum ekki endalaust að
tína upp rusl eftir aðra, heldur vilj-
um viö fá fólk til að hætta að
henda rusli úti á víöavangi og í
sjóinn. En aðstæður þurfa að
vera þannig, að þær séu hvetj-
andi, t.d. fyrir sjómenn að koma
með ruslafeng sinn að landi. Víða
þarf aö huga betur að þessum
málum við hafnir landsins og fyrir
hinn gangandi vegfaranda í þétt-
býli. Þar gætu bætt úr litlar rusla-
fötur við Ijósastaura, t.d. í grennd
við verzlanir og söluskála. Eða
fyrir ferðalanginn, sem er aö
skoöa og njóta náttúru landsins.
Á mörgum ferðamannastöðum
vantar tilfinnanlega staði eða
ruslagáma til að losna við afrakst-
ur neyzluþjóöfélagsins. Einnig
ber að hafa í huga staði til losunar
á skaðlegum efnum. Þetta gætu
e.t.v. verið verkefni, sem sveitar-
stjórnir og ungmennafélögin ynnu
sameiginlega að, ættu fósturbarn
í sameiningu.
Það er von mín, aö sveitarfélög-
in verði ungmennafélögunum inn-
an handar við þetta mikilvæga
verkefni, t.d. gætu þau lagt til bíl,
tunnur, ruslapoka og hjálpað til
við að koma ruslinu til eyðingar.
Líklegt er, aö sum ungmennafé-
lögin þurfi að fá til úthlutunar
svæöi/land af sameiginlegu landi
sveitarfélaga, t.d. til skógræktar
eða landgræðslu. Vonandi er, aö
sveitarstjórnir sýni þessu skilning
125