SunnudagsMogginn - 04.12.2011, Blaðsíða 26

Hrói höttur var frumsýndur áfimmtudaginn í leikhúsinuRoyal Shakespeare Company íLondon í leikstjórn Gísla Arn-
ar Garðarssonar. Sýningin hefur fengið
ótrúlega góða dóma en tímaritið What’s
on stage gefur henni fimm stjörnur af
fimm mögulegum, The Telegraph gefur
henni fjórar stjörnur eins og The Guardian
gerir. Gísli Örn er ekki eini Íslendingurinn
sem er í þessari uppfærslu því Ólafur Darri
Ólafsson leikur stórt hlutverk í verkinu,
Selma Björnsdóttir er aðstoðarleikstjóri,
Börkur Jónsson annast leikmyndina,
Björn Helgason er ljósahönnuður og Högni
Egilsson sér um tónlistina. Gísli Örn var á
Íslandi í vikunni þótt komið væri nálægt
frumsýningu, þar sem konan hans, leik-
konan Nína Dögg Filippusdóttir, ól hon-
um barn í þessari viku. Blaðamaður Morg-
unblaðsins nýtti tækifærið til að spjalla við
hann en viðtalið var tekið fyrir frumsýn-
inguna.
Hinn illi Hrói höttur
Samkvæmt umfjöllun breskra blaða er
hugmyndinni um Hróa hött snúið á hvolf í
þessu verki og þessi þjóðsagnakennda
persóna er engin hetja í meðförum Gísla
Arnar og Davids Farr sem skrifaði verkið,
en þeir hafa áður unnið saman að leik-
verkinu Hamskiptin. Aðspurður hvort
Gísli Örn sé ekkert stressaður yfir því
hvernig það fari ofan í Englendingana að
hann taki svo þekkta hetju og fari
ómjúkum höndum um hana, segir hann
svo ekki vera. „Það er búið að snúa þessari
sögu í allar áttir í gegnum tíðina. Það er
enginn ótti hjá neinum við það. Það er
ekki eins og það sé verið að reyna að snúa
þessu á haus bara til að gera það. Við þjón-
um ákveðinni sögu sem við viljum segja.
Öfugt við venjuna höfum við ekki fók-
usinn á Hróa hetti. Aðalfókusinn er á Mar-
ion, þetta er meira hetjusaga hennar en
hans. Við fylgjumst með henni flýja inn í
skóginn til að finna Hróa hött. Hún þarf að
dulbúa sig sem strák, því það mega bara
vera karlmenn í skóginum. Það eru svona
Shakespeare-tök á þessu. Hann var gjarn-
an með konur að dulbúa sig í karlmanns-
fötum eins og í As you like it. Það er búið
að segja margar karlhetjusögur í gegnum
tíðina og núna einbeitum við okkur að
kvenhetjusögu. Farr á dætur og ég á dótt-
ur, það er gaman að búa til hetjusögur fyr-
ir þær.
Við Farr vorum ákveðnir eftir sam-
starfið í Hamskiptunum að vinna aftur
saman. Mig hafði líka langað að vinna í
þessum sal, þetta er svo skemmtilegur
salur í þessu leikhúsi. Áhorfendurnir sitja í
hálfhring í kringum sviðið. Það er engin
ein átt betri en önnur í leikrænum skiln-
ingi. Það er búið að vera gaman að takast á
við þetta svið í æfingaferlinu. Nálægðin er
mjög mikil. Við vildum gera heim sem
væri mjög realískur en samt ævintýra-
legur. Með því að gera svona rennibraut
fáum við mikið af náttúrulegu efni, því
það er gras í rennibrautinni. Á sama tíma
er þetta ævintýralegt því að leikararnir
renna í brautinni inn á sviðið.
Það er mikill húmor í þessu verki en það
er líka ofbeldi, en samt er þetta eiginlega
fjölskyldusýning. Fimleikastjarnan Ólafur
Darri Ólafsson er með skemmtilegt hlut-
verk í sýningunni. Hann er líklega sá lík-
amlega reyndasti af þeim öllum. Búinn að
vera í Rómeó og Júlíu og fleiri svona fim-
leikasýningum þar sem hann hefur þurft
að sýna ballett-taktana sína. Hann leikur
aðstoðarmann Marion og hann misskilur
svolítið hvernig hann eigi að koma sér í
mjúkinn hjá stigamönnunum í skóginum
og klæðir sig einmitt í hinn þjóðsagna-
kennda búning Hróa hattar, grænar
sokkabuxur með fjöður í hattinum. Þú
getur ímyndað þér hvað Ólafur Darri er
flottur í svona búningi.“
Fimleikastjarnan Darri
Aðspurður hvort það sé ekki öðruvísi að
leikstýra enskum leikurum en Íslend-
ingum gefur hann ekki mikið út á það.
„Það er alltaf öðruvísi að leikstýra á öðru
tungumáli. En maður hefur unnið svo
mikið úti að maður er orðinn vanur þessu.
En það er kannski öðruvísi að vera í
svona stóru leikhúsi og það er öðruvísi
menning í kringum það. Þetta er rosaleg
stofnun í þeim skilningi að það eru ofsa-
lega margar deildir og allt er í föstum
skorðum. En það er svo sem stór munur á
aðferðunum, í grunninn er þetta bara fullt
af fólki að stefna að sama markmiðinu. Í
þessu tilviki er kannski bara fleira fólk en
markmiðið er alltaf það sama. En það er
aðeins öðruvísi þegar maður er að leika á
ensku. Ólafur Darri er reyndar orðinn svo
góður í ensku að það er enginn hreimur.
Við erum búnir að leika á sviði í London
svo margoft og það eru súpergóðir tal-
þjálfarar þarna. En það merkilega er að
enginn hefur nokkurn tímann sett neitt út
á hreiminn. Leikararnir eru líka alls staðar
að, menn heyra kannski einhvern hreim
og spyrja: Já, ertu frá Írlandi?“
Vita hvert maður stefnir
Aðspurður hvort hann sé ekki orðinn allt-
of góðu vanur, með þessa góðu gagnrýni
sem hann fær alltaf fyrir verk sín, segir
hann það ekki vera alltaf á einn veg.
„Gagnrýnin á Faust var reyndar mjög
misjöfn. Það er alltaf þannig í þessum
bransa, ef þú ert „hæpaður“ einn daginn
þá hafa menn tilhneigingu til að rífa mann
niður þann næsta. En ef maður veit hvert
maður er að stefna á þetta að ganga hjá
manni.“
Aðspurður hvort evrópsku verðlaunin
hafi breytt einhverju fyrir þau segir hann
að það hjálpi alltaf eitthvað. „Með svona
verðlaunum myndast meiri athygli og þá
verður meiri eftirspurn eftir sýningum og
okkur sem einstaklingum. Við finnum al-
veg fyrir því, það hefur vaxið töluvert.“
Aðspurður hvort hann hafi ekki eftir
Prince of Persia farið að horfa meira til
Hollywood og leita eftir tækifærum þar
segist hann ekki hafa gert það. „Ég er með
umboðsmann en maður þyrfti helst að
búa þar til að eiga séns. En þetta er oft svo
ferkantað að maður er ekkert endilega
laus til að sinna tilboðum þegar þau koma
þaðan. Margir Svíar og Danir hafa gert
þetta með góðum árangri, bara flutt út og
gera ekki neitt annað en að sinna kvik-
myndaleik. Það væri ábyggilega ógeðslega
gaman. En það er ekki á dagskrá hjá mér.“
Farinn til Noregs
Aðspurður hvort hann ætli ekki að fara að
skella sér á sviðið aftur í stað þess að vera
alltaf að standa í því að leikstýra aftur seg-
ir hann jú. „Ég er líka að detta úr formi
líkamlega og þá hugsa ég alltaf til Ham-
skiptanna því það er svo erfitt líkamlega
að maður kemst í rosalega gott form. Við
Ingvar erum einmitt að fara að sýna Ham-
skiptin í þjóðleikhúsinu í Ósló, frá janúar
og fram til apríl. Svo má segja frá því að
Hlynur er að leikstýra Axlar-Birni í Þjóð-
leikhúsinu, hann heldur íslensku deild
Vesturportsins gangandi.
En ég var reyndar mjög glaður með það
að leikhúsið samþykkti að ég kæmi með
helling af mínu fólki frá Íslandi. Það er stór
þáttur í þessu að maður sé með sitt list-
ræna teymi. Maður vill vera umkringdur
því fólki sem maður vinnur best með,
þannig gerast góðir hlutir. Það er ástæðan
fyrir því að maður hefur yfirhöfuð áhuga á
því að starfa erlendis og sækja á þessi
mið,“ segir Gísli Örn.
Vesturport
sigrar London
Ljósmynd/Eggert Jónsson
Gísla Erni Garðarssyni var boðið að leik-
stýra Hróa hetti í The Royal Shakespeare
Company og hafa viðtökur gagnrýnenda
verið mjög góðar.
Börkur Gunnarsson borkur@mbl.is
Ljósmynd/Eggert Jónsson
26 4. desember 2011
Í fimm stjörnu dómi What́s on stage segir að Royal Shakespeare Company hafi bætt
við fjöður í hatt sinn. Berki Jónssyni er hrósað fyrir leikmyndina en gagnrýnandinn segir
hana eina þá frumlegustu sem þar hefur sést og að Björn Helgason sé næmur ljósa-
meistari. Hann segir það ljóst að Gísli Örn hafi ótrúlegt ímyndunarafl og góða tilfinningu
fyrir húmor. Hann minnist sérstaklega á hvað honum þyki skemmtilegt hvernig Gísli Örn
er að kallast á við ýmislegt í Shakespeare-verkunum.
Guardian Gagnrýnandi Guardian segir verkið vera skemmtilegt sambland af Shake-
speare-minnum og íslenskum fimleikum. Hann segir að verkið sé vel skrifað en það
sem virkilega gerir þetta að góðri skemmtun er samstarf Gísla Arnar og Barkar, hvernig
þeir ná að gera verkið líkamlegt, einsog er stíll hins íslenska leikhóps, Vesturports.
Gagnrýnandinn á varla orð yfir það hversu góður leikurinn er á meðan staðið er í þess-
um fimleikum. Hann hrósar sérstaklega Ólafi Darra fyrir leik sinn og segir hann fyndna
útgáfu af Touchstone. Hann segir sviðsetninguna vera svo kjarkaða að það sé ómögu-
legt annað en að gefa sig henni á vald.
The Telegraph Gagnrýnandi The Telegraph segir sýninguna vera góða fjölskyldu-
skemmtun og gefur henni fjórar stjörnur af fimm mögulegum. Gagnrýnandinn segist
hafa farið á sýninguna hikandi þar sem hann hafi heyrt að það ætti að breyta æskuhetj-
unni hans í einhvern eigingjarnan stigamann. En sýningin hafi verið svo skemmtileg að
það hafi ekki truflað hann neitt. Hann segir brandarana mýmarga og góða og hrósar
fimleikum leikaranna.
Dómar í breskum blöðum