Morgunblaðið - 12.05.2012, Blaðsíða 41

það nauðsynlegasta úr búslóð
hans og einnig úr búslóð móður
okkar. Mikið var sjónarspilið,
sem Eldfellið hélt fyrir okkur,
bæði við komu og brottför frá
Eyjum. Garðar minntist þessar-
ar ferðar lengi, enda var heim-
ilisköttur mömmu með í för til
Hafnarfjarðarhafnar. Ekki var
laust við að Brandur blessaður
eftirléti svolítil lyktarummerki
eftir dvölina í káetu Garðars og
einhverju sinni sagði Garðar mér
það hlæjandi að þrátt fyrir mikil
þrif í káetunni hefði ilmur hans
legið í loftinu mánuðum saman.
En heim til Eyja fluttu Garðar og
Ásta óbuguð um leið og þess var
kostur.
Garðar og Ásta urðu fyrir
óskaplegu áfalli þegar þau
misstu Ástu dóttur sína einungis
33 ára gamla. Missir barns setur
óhjákvæmilega óafmáanleg spor
á foreldra, jafnvel þó að barnið
hafi verið löngu af barnsaldri og
búið að koma upp eigin fjöl-
skyldu. Ég skynjaði oft í sam-
tölum við Garðar hvað missirinn
var djúpur og hafði mikil áhrif á
hann. Því er vel við hæfi að útför
hans skuli bera upp afmælisdag
Ástu heitinnar.
Síðustu tvö ár átti Garðar við
veikindi að stríða, sem smám
saman tóku sífellt aukinn toll af
honum. Á spítalanum var þó allt-
af þröng á þingi og oft glatt á
hjalla þrátt fyrir veikindi. Undir
lokin vissum við oft vart hvernig
hann skynjaði umhverfi sitt og
því varð ég hrærður þegar hann
heilsaði mér með nafni þegar ég
kom til hans fyrir u.þ.b. mánuði.
Kæra Ásta og fjölskylda, megi
minning mikils öðlings og mann-
vinar lifa.
Fjölnir Ásbjörnsson.
Æskuvinur minn Garðar Ás-
björnsson lést á Heilbrigðis-
stofnun Vestmannaeyja 7. maí
síðastliðinn eftir erfið veikindi
um alllangt skeið og hafa sein-
ustu mánuðir verið honum erf-
iðir. Minningar vakna frá löngu
liðnum dögum er við vorum að
vaxa úr grasi fyrir áratugum, það
voru fagrir og áhyggjulausir dag-
ar. Leiksvæðið var Stakkagerð-
istún og nágrenni. Er kom að
skólagöngu vorum við bekkjar-
bræður bæði í Barnaskólanum
og síðan í Gagnfræðaskóla Vest-
mannaeyja. Ungir að árum geng-
um við í Skátafélagið Faxa og
störfuðum þar í nær áratug.
Margs er að minnast frá þeim
tíma, gangna um eyjuna okkar,
útilega, róðrarferða, funda o.fl.
Árið 1948 fórum við ásamt fleir-
um á skátamót á Þingvöllum.
Flogið var til Hellu og var þetta
okkar fyrsta flug sem okkur
fannst mikið ævintýri. Einnig
fórum við suður til Sviss árið
1953 á skátamót ásamt skátum
frá Akranesi og Borgarnesi.
Þessi hópur hefur haldið vel sam-
an í gegnum árin ásamt eiginkon-
um, ferðast saman bæði inn-
nlands og utan. Árið 1955
réðumst við í að byggja okkur
hús er standa við Illugagötu 10
og 12 hér í bæ. Þetta var
skemmtilegur tími en erfiður.
Þarna ólust börnin upp við leik
og störf og var samgangur mikill
milli heimilianna. Garðar gerðist
vélstjóri og varð sjómennskan
hans aðalstarf.
Hann var á hinum ýmsu bát-
um og reyndist ávallt hinn
traustasti starfsmaður. Á þess-
um árum var oft farið í siglingar
til Englands með fisk. Er heim
var komið var hann ekki tóm-
hentur og nutu börnin okkar
góðs af því er hann rétti þeim
sælgæti og fleira. Þetta var vel
þegið af börnunum.
Að lokinni sjómennskunni
gerðist hann útgerðarstjóri hjá
Sigurði Einarssyni en þar eins og
annars staðar innti hann starf
sitt vel af hendi og fylgdist með
hvort tæki og tól væru í lagi, hvar
bátarnir væru, hvort þeir væru
að fiska, þarna var Garðar á
heimavelli. Garðar og Ásta
byggðu sér sumarbústað við
Syðri-Reyki í Biskupstungum,
þar átti fjölskyldan margar góð-
ar stundir. Þarna hafa þau gróð-
ursett tré og runna, og er þetta
sannkallaður sælureitur. Garðar
var mikill áhugamaður um stang-
veiði, hann gat notið þess þarna í
Tungufljótinu er rennur þar við
bæjardyrnar. Auk þess fór hann
norður í Víðidalinn, austur í
Grenlæk og fleiri ár. Gaman var
að hlusta á hann segja veiðisögur
um þann stóra sem hann missti.
Þá hafði hann gaman af flugu-
hnýtingum og lét vita hvaða fluga
veiddi best. Nú er leiðir skilur er
margs að minnast sem of langt
yrði upp að telja og setjum við
það í minningarsjóðinn.
Kæri vinur, um leið og við
kveðjum þökkum við tryggð og
vináttu liðin ár og vottum Ástu,
börnum, Fjölni, og fjölskyldun-
um öllum dýpstu samúð.
Ó, dauði, taktu vel þeim vini mínum
sem vitjað hefur þreyttur á þinn fund.
Oft bar hann þrá til þín í huga sínum
og þú gafst honum traust á
banastund.
Nú leggur hann það allt sem var hans
auður,
sitt æviböl, sitt hjarta, að fótum þér.
Er slíkt ei nóg? Sá einn er ekki snauður
sem einskis hér á jörðu væntir sér.
(Tómas Guðmundsson.)
Ása og Magnús.
Garðar Ásbjörnsson hefur nú
kvatt þetta jarðlíf eftir löng og
erfið veikindi. Hann lést á
Sjúkrahúsi Vestmannaeyja en
þar hefur hann dvalið í rúm tvö
ár. Garðar byrjaði að vinna hjá
Hraðfrystistöð Vestmannaeyja
árið 1976. Hann byrjaði þar sem
vélstjóri á Álsey, en fór í land ár-
ið 1977 og tók að sér ýmis störf
hjá fyrirtækinu. Fljótlega tók
hann við starfi útgerðarstjóra.
Eftir að Hraðfrystistöðin sam-
einaðist Ísfélagi Vestmannaeyja
árið 1991 starfaði Garðar áfram
sem útgerðarstjóri fram til árs-
ins 2001 er hann lét af störfum.
Garðar var hægri hönd Sigurðar
Einarssonar forstjóra og var
samvinna þeirra einstök og bar
aldrei skugga á. Garðar var ein-
staklega vandaður maður. Aldrei
var hávaði eða fyrirferð í honum
og sjaldan skipti hann skapi.
Hann vann störf sín af alúð og
samviskusemi og bar ávallt hag
fyrirtækisins fyrir brjósti. Skip-
stjórar félagsins báru virðingu
fyrir honum og þótti þeim gott að
vinna með svo þægilegum og ljúf-
um manni, sem alltaf hugsaði um
að skip félagsins væru sem best
útbúin. Sjávarútvegur hefur ekki
alltaf verið dans á rósum og
stundum afrek að halda stórum
flota gangandi yfir hávertíð þeg-
ar fyrirtæki áttu allt undir því að
vertíðir heppnuðust sem best.
Garðar hafði einstakt lag á því að
sjá til þess að allir legðust á eitt
til þess að halda hlutunum gang-
andi án þess nokkurn tíma að
skipta skapi. Garðar var ekki ein-
göngu starfsmaður Ísfélagsins
heldur fjölskylduvinur. Hann var
sem afi gagnvart drengjunum á
heimilinu og ófáar veiðiferðir
voru farnar þar sem Garðar var
með í för. Það var heilög stund á
gamlársdag, þegar Garðar kom í
heimsókn með skipaflugelda,
sem drengirnir skutu upp um
kvöldið.
Einstök skapgerð en ákveðni
gerði Garðar að góðum sam-
ferðamanni þeirra, sem þekktu
hann og áttu samskipti við hann.
Þó að hann hafi verið af gamla
skólanum, ósérhlífinn og sam-
viskusamur til vinnu, sem átti
hug hans allan, þá átti Garðar
stóra fjölskyldu og ófá barna-
börn, sem sakna afa síns um
ókomna tíð.
Garðari eru þökkuð störf hans
í þágu Hraðfrystistöðvarinnar og
Ísfélagsins. Við kveðjum hann
með virðingu og þakklæti, þökk-
um honum vináttu og tryggð í
gegnum tíðina. Við sendum Ástu
og fjölskyldu þeirra innilegar
samúðarkveðjur.
Guðbjörg Matthíasdóttir
og synir.
MINNINGAR 41
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 12. MAÍ 2012
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og vináttu við andlát og
útför elskulegs sonar og bróður,
GUÐBJÖRNS SIGURPÁLSSONAR
frá Vík,
Fáskrúðsfirði.
Jóna Mortensen,
Birgir Grétar Sigurpálsson,
Þóra Mortensen.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát okkar
ástkæru
RANNVEIGAR ODDSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á 5. hæð
á hjúkrunarheimilinu Skjóli fyrir hlýhug og
góða umönnun.
Jónína G. Kjartansdóttir,
Finnur S. Kjartansson, Emilía S. Sveinsdóttir,
Ágúst Oddur Kjartansson, Guðrún Sveinbjörnsdóttir,
Ragna S. Kjartansdóttir, Friðgeir Þ. Jóhannesson,
Þórir Kjartansson, Arna Magnúsdóttir,
Helga Kjartansdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
VILBORG G. STEPHENSEN
kjólameistari,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju þriðju-
daginn 15. maí kl. 13.00.
Guðrún M. Stephensen, Sigurbjörn Þ. Bjarnason,
Hannes M. Stephensen, Annika Stephensen,
Magnús M. Stephensen, Sigrún Björnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
KRISTÍNAR RUTHAR JÓNSDÓTTUR,
Herjólfsgötu 40,
Hafnarfirði.
Inga Jóna Jónsdóttir, Steindór Guðmundsson,
Ólína Bergsveinsdóttir, Guðmundur Ragnar Ólafsson,
Jón Bergsveinsson, Ásdís Árnadóttir,
Björg Bergsveinsdóttir, Eggert Dagbjartsson,
Bergsveinn Bergsveinsson, Gígja Hrönn Eiðsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför
VILHJÁLMS ÞÓRSSONAR
frá Bakka
í Svarfaðardal.
Sérstakar þakkir til starfsfólks gjörgæslu-
deildar Sjúkrahússins á Akureyri fyrir einstaka
umönnun hans.
Megi allar góðar vættir vaka yfir ykkur.
Aðstandendur Villa.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
JÓHANNA KRISTÍN
GUÐJÓNSDÓTTIR HJALTALÍN
frá Brokey,
sem lést mánudaginn 30. apríl, verður jarð-
sungin frá Stykkishólmskirkju þriðjudaginn 15. maí kl. 14.00.
Jarðsett verður í Narfeyrarkirkjugarði á Skógarströnd.
Freysteinn V. Hjaltalín,
Friðgeir V. Hjaltalín, Salbjörg Sigríður Nóadóttir,
Laufey V. Hjaltalín, Þorsteinn Sigurðsson,
Guðjón V. Hjaltalín, Ásta Sigurðardóttir,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Okkar innilegustu þakkir fyrir samúð og
hlýhug við andlát og útför
JÓNS LEÓSSONAR
netagerðarmeistara.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild L4 á
Landspítala Landakoti fyrir góða umönnun
og fjölskyldu og vina fyrir aðstoð við útförina.
Iðunn Elíasdóttir,
Leó Jónsson, Ragna Haraldsdóttir,
Hrönn Jónsdóttir,
Viktor Jónsson, Ingibjörg Grétarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Elsku Búnni afi.
Sumardagurinn fyrsti rann
upp bjartur og fagur, sólin skein
og veðrið var milt. Þinn uppá-
haldstími, sumarið, var í vænd-
um. En eins og hendi væri veifað
dró fyrir sólu. Lífið virðist ansi
oft geta tekið óvænta stefnu, það
þekkjum við bæði af eigin raun.
Ófá tárin hafa runnið niður
kinnar mínar, bæði af söknuði og
gleði þegar ég hugsa um þig.
Mikil var gæfa mín af fá að eiga
ykkur Lóu ömmu að. Núna loks-
ins eruð þið sameinuð á ný og ég
veit að eftir þeirri stund hafið þið
beðið. Samhentari hjón veit ég
ekki um. Sú gagnkvæma virðing,
ást og umhyggja sem fylgdi ykk-
ur ömmu alla tíð var einstök og
sannast að ást getur enst að ei-
lífu. Ég á svo fallega mynd af
ykkur ömmu í huganum þar sem
þið leiddust hönd í hönd eftir
ströndinni á Mallorca.
Vinnusemi og dugnaður eru
orð sem eiga vel við þig, afi. Alla
tíð stundaðir þú erfiðisvinnu en
aldrei nokkurn tímann heyrði ég
þig kvarta undan nokkrum hlut. Í
frítíma þínum dundaðir þú heima
fyrir, sást um allt viðhald utan-
dyra og að auki tókst þú þátt í
heimilisstörfunum með ömmu.
Enda bar heimili ykkar þess fag-
urt merki. Alltaf varstu líka boð-
inn og búinn til að koma og hjálpa
þegar eitthvað þurfti að gera.
Hafsjór af fróðleik hefur farið
með þér. Þú kenndir mér ýmis-
legt og það var alltaf hægt að
leita til þín. Þú hefur stutt svo
óendanlega mikið við bakið á mér
í þeim verkefnum sem mér hafa
verið falin. Mikið þykir mér vænt
um þær stundir sem við áttum
saman, hvort sem það var þegar
þú bauðst mér í hádegismat, þeg-
ar ég kíkti til þín í spjall, þegar
við hittumst í veislum eða þegar
þú komst í heimsókn. Alltaf var
stutt í húmorinn hjá þér og
fannst þér fátt skemmtilegra en
að rugla í tengdasonum þínum.
Alltaf gastu komið með góða
sögu og glætt hana lífi og jafnvel
kryddað hana örlítið.
Ég er enn að bíða eftir því að
vakna upp af þessum draumi eða
martröð öllu heldur. Mikið sakna
ég þín sárt. Allar frábæru minn-
ingarnar sem ég á af þér hlýja
mér þó um hjartaræturnar.
Minning þín mun lifa í hjarta
mínu svo lengi sem ég lifi og ætla
ég að vera dugleg að segja öðrum
frá þér og ömmu. Næst þegar ég
fæ mér saltkjöt og baunir eða
kjöt í karríi mun ég hugsa til þín.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Hafsteinn
Sigurgeirsson
✝ Hafsteinn Sig-urgeirsson
fæddist á Ísafirði
16. september
1930. Hann lést á
hjartalækn-
ingadeild Land-
spítalans við
Hringbraut 19.
apríl 2012.
Útför Hafsteins
fór fram í kyrrþey.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda
viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég
átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að
minnast
svo margt sem um hug
minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Elsku afi, ég sendi þér mína
hinstu kveðju með þökk fyrir
þann tíma sem við áttum saman.
Kæru systkini, missir ykkar er
mikill. Yndislegir foreldrar eru
fallnir frá og þær minningar sem
þau skilja eftir sig eru ykkur svo
dýrmætar. Betri foreldra hefðuð
þið ekki getað átt.
Guð geymi þig, elsku afi, ég
elska þig.
Þín
Tinna Dröfn.
Nú er fallinn frá maður sem
var ekki bara tengdafaðir minn
heldur svo miklu meira, hann var
mér mikill vinur og félagi. Eftir
að Lóa dó var Búnni þátttakandi
í daglegu lífi mínu og dóttur sinn-
ar og margar ferðir farnar í
fjallabílnum mínum eins og
Búnni kallaði jepplinginn minn.
Búnni hafði mikinn húmor, bæði
fyrir sjálfum sér og öðrum, og
gerðum við óspart grín hvor að
öðrum. Á rúntinum var mikið
bullað og fannst Dóru oft nóg um
en við skemmtum okkur hið
besta. Félagsskapur okkar var
okkur báðum mikilvægur og til
ánægju.
Í janúar síðastliðnum fórum
við þrjú saman til Kanaríeyja og
minnist ég þess með hlýju í
hjarta hve glaður Búnni var í
þeirri ferð, það var eins og hann
hefði fundið barnið í sér að nýju,
svo einlæg var gleðin.
Til sjós var Búnni mikill og
góður kennari en ég naut hand-
leiðslu hans þegar við vorum
saman til sjós. Það var áberandi
hve mikið hann lagði sig fram við
þá sem voru nýir. Búnni vildi öll-
um vel.
Missir Búnna er minn sárasti
missir í lífinu og því erfitt að
koma í orð hve mikilvægur Búnni
var mér og að lýsa persónu hans,
engin orð eru nógu stór og mik-
ilfengleg til að lýsa því.
Því miður er ferðum okkar yfir
Stóralæk lokið en hver veit nema
þið Lóa fylgið okkur Dóru héðan
í frá þegar við förum og fáum
okkur einn bleikan í Hveragerði.
Mig langar að ljúka þessu með
setningunni sem ég sagði við þig
á 80 ára afmæli þínu: „Það þarf
mann eins og þig fyrir mann eins
og mig.“
Börnum Búnna og fjölskyldum
þeirra sendi ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Tryggvi Samúelsson.