Morgunblaðið - 06.06.2012, Side 26

26 UMRÆÐANBréf til blaðsins
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 6. JÚNÍ 2012
Sveitarstjórnarfólk og Samfylking,
eru þið jafn siðblind og útrás-
arvíkingarnir? Eru þið að sitja
fundi um það
hvernig væri nú
best að brjóta
lög til þess að
koma Kínverj-
unum inn í land-
ið? Eru þið ekki
að skilja hætt-
una fyrir her-
laust Ísland, og
að Kína er
stærsta herveldi
heims og þeir
gefa ekkert eftir þar sem þeir
setjast að. Er ekki komið nóg af
lélegri pólitík, hroka og siðblindu?
Í Svíþjóð, þar sem Kínverjar
sögðust ætla að reisa hótel, reistu
þeir verksmiðju. Það er ekkert
vistvænt í kringum þá. Í Belgrad,
höfuðborg Serbíu, eru þeir orðnir
svo fjölmennir að þeir hafa byggt
borg í borginni og verslunarkeðjur
með eingöngu kínverskum versl-
unum.
Ég ætla að vera harðorð – til
framtíðar munu þeir rústa hér landi
og þjóð. Komandi kynslóð er alin
upp við mjúklyndi kvenna og mun
ekki ráða við framvindu mála.
Hvers vegna gerið þið ekkert sjálf?
Haldið þið að við séum herraþjóð
sem á að sitja á rassgatinu og láta
aðra vinna fyrir okkur? Því byggið
þið ekki upp víkingaþorp og auglýs-
ið til útleigu til þeirra er kjósa að
lifa lífi víkinga. Til hvers menntuð-
uð þið ykkur, það komast ekki allir
á ríkisjötuna. Það þarf stundum að
hafa fyrir hlutunum og það er ekki
nóg veifa prófskírteinum og heimta.
Ég hef aldrei heyrt neinn stjórn-
málamann segja: Hvað get ég gert
fyrir land mitt og þjóð. Nei, þið
heimtið og teljið ykkur eiga rétt á
öllu. – Á einhverju öllu, sem þið
hafið búið til, samanber kröfu um
handónýtt hagkerfi og vöxt. Hverju
eiga Grímsstaðir að bjarga? Ekki
segja mér eina ferðina enn og væla
um að unga fólkið fari að heiman og
í burtu. Auðvitað fer ungt fólk í
burtu vegna forvitni um lífið, en
sem betur fer kemur margt af
þessu unga fólki aftur heim. Þetta
hefur ekkert með atvinnu að gera. Í
guðs bænum, komið ekki eina ferð-
ina enn með þessa klisju. Farið þið
bara að reyna að stjórna landi og
þjóð af festu og með skynsemi og
með ættjarðarást. Án landsins okk-
ar missum við enn frekar fótanna,
og nóg er nú samt.
Ólína Þorvarðardóttir, tala þú
varlega um lýðskrum á Alþingi, því
þú sjálf ásamt þínu flokksfólki eruð
mestu lýðskrumararnir sem þar
hafa setið, og ekki bara það, heldur
beitið þið ógeðfelldum aðferðum,
samanber þöggun á stjórnarand-
stöðuna, en það er ef til vill af því
að þið getið ekki rökrætt málin. Þið
beitið frekju og undirferli, sem er
ekki gott. Má ég þá biðja um menn
eins og Davíð Oddsson og Guðna
Ágústsson aftur í stjórnmálin.
STEFANÍA JÓNASDÓTTIR,
Sauðárkróki.
Siðblinda og lýðskrumarar
Frá Stefaníu Jónasdóttur
Stefanía
Jónasdóttir
SÍÐUMÚLI 31 | 108 REYKJAVÍK | SÍMI 414 8400 / 414 8409 | HEXA.IS | HEXA@HEXA.IS
SÉRHÆFT FYRIRTÆKI
Í STARFSMANNAFATNAÐI
ERUM FLUTT
AÐ SÍÐUMÚLA 31.
Dalvegi 10-14 ▪ 201 Kópavogur ▪ Sími: 595 0570 ▪ parki.is
Plankaparket
í miklu úrvali
Bjóðum einnig upp á sérframleitt parket
eftir óskum hvers og eins.
Burstað, lakkað, olíuborið, handheflað,
reykt, fasað, hvíttað, eða hverning vilt þú
hafa þitt parket ?
Láttu drauminn rætast hjá okkur.
Það er útbreiddur misskilningur að
psoriasis sé einungis húð-
sjúkdómur því hann leggst einnig á
liði og innri líf-
færi.
Þó að sjúk-
dómurinn hafi
verið þekktur
lengi, þekkja
margir læknar
og hjúkrunarfólk
ekki einkennin.
Hvað þá almenn-
ingur sem e.t.v.
veit aðeins um
stóru, ljótu skellurnar sem þaktar
eru hvítu hreistri og verða að rauð-
um blettum sem svíður í þegar
maður klórar. Já, klórar, allir með
psoriasis vita að ekki má klóra en
þegar pirringurinn í húðinni heldur
fyrir manni vöku er eina ráðið að
rífa sig til blóðs, þá hættir kláða-
tilfinningin. Að morgni rífur maður
svo rúmfötin úr sárunum og allt
byrjar aftur.
Sjúkdómurinn orsakast af því að
ónæmiskerfið bregst rangt við,
byrjar að mynda mótefni gegn eig-
in líkama. Þetta getur valdið skað-
legu bólguástandi, húð, innri líffæri
og liðir verða einkum fyrir barðinu.
Nú hefur þessi sjúkdómur fengið
meiri athygli hvað varðar fyrir-
byggjandi meðferð gegn hjarta- og
æðasjúkdómum. Á vegum fagfélags
lækna hefur verið stofnaður sam-
ráðshópur sérfræðinga í gigtlækn-
ingum, húð- og hjartasjúkdómum.
Er það vel og löngu kærkomin
hjálp þessara sjúklinga sem ára-
tugum saman hafa þjást vegna
psoriasis.
Miklar rannsóknir fara fram
víðsvegar um heiminn þar sem
læknar hafa áttað sig á alvarleika
sjúkdómsins. Ísland hefur lengi
verið ötull aðili í því sambandi.
Nú í vetur verður félagið okkar
Spoex fertugt og mig langar að
hvetja alla með sjúkdóminn og vel-
unnara að ganga í félagið. Kostn-
aður við ljósameðferð og endurnýj-
un tækja er mikill og það munar
um allan stuðning.
Áður var sjúkdómurinn felu-
sjúkdómur – alveg óþarfi, við smit-
um ekki! Það eru ekki nema þrír
áratugir síðan ég var rekin úr
Sundhöll Reykjavíkur fyrir þessi
ógeðslegu útbrot. Þetta sýnir að
það vantar sárlega fræðslu. Við
stefnum á haustið með fræðslu-
herferð.
Spoex hefur unnið frábært starf
sem enn er mikil þörf á, einkum
fyrir börn. Barn á ekki að þurfa að
ganga í gegnum mína reynslu
vegna sjúkdómsins. Vinnum saman
að fræðslu og þannig útrýmum við
fordómum gegn psoriasis.
ERNA ARNGRÍMSDÓTTIR,
Reykjavík.
Psoriasis miklu meira
en húðsjúkdómur
Frá Ernu Arngrímsdóttur
Erna
Arngrímsdóttir
Dauða mínum hef ég oft átt von
á og margoft sloppið allnaumlega
í umferðinni – en að ég færi að
hvetja fólk til að kjósa Ólaf
Ragnar Grímsson og Dorrit í
áframhaldandi hlutverk forseta
og frúar Íslands – það er nýtt.
Ólaf kaus ég aldrei sjálfur en hef
sætt mig við hann fyrir löngu,
enda örlagasaga mannsins með
ólíkindum og hann auk þess
óvenju „forsetalegur“!
Ólafur Ragnar hefur aldrei
verið einn, einhleypir sjá það
best og þar með þjóðin öll, hvað
svo sem „millibilsbókin“ hét.
Hann missti að vísu sína ynd-
islegu eiginkonu sem kosin var
með honum upphaflega – en átti
alltaf að dæturnar dásamlegu
sem forðuðust fjölmiðlana, bless-
unarlega.
Síðan gerðist það ótrúlega í al-
vörunni; forsetinn fann ástina á
ný – óviðjafnanleg kona af gyð-
ingaættum umfaðmar nú hjarta
þjóðarinnar allrar – einstakt
dæmi er sýnir vel hversu gyð-
ingahatur er í sjálfu sér sjúklega
fábjánalegt – Íslendingar elska
og virða konu af þeim kynþætti,
öfugt við alltof margar þjóðir, eða
a.m.k. þjóðfélagshópa hálfvita.
Ég kaus síðast prýðilega hæfan
forsetaframbjóðanda – sem illu
heilli kvað hafa setið uppi með
talsverðar skuldir eftir tilraun
sína, stefnumarkandi þó sem hún
var samt og til þess fallin að auka
konum áræði og sóknaranda – en
hefur samt einungis sýnt sig í
hægfara auknum áhrifum þeirra,
öflugum þó (biskup). Engum at-
kvæðum var kastað á glæ þá,
fremur en gerist nú.
Mér er sama þótt ég verði
stimplaður stækur femínisti
framvegis – strax og Ingvi Hrafn
á ÍNN lýsti yfir því að hann væri
femínisti, það var reyndar á Út-
varpi Sögu í þá daga, varð mér
ljóst að ég væri það í rauninni
líka.
Ég hef haft samskipti við svo
margar stórkostlegar konur að
„jöfn laun fyrir sömu störf“ finnst
mér algjörlega sanngjörn krafa,
sé kunnáttan jöfn meðal
kynjanna. „Jafnrétti“ getur síðan
verið allt annars konar hugmynd
– þegar talið er koma til mála að
jafna saman tossum og toppfólki,
hvors kyns sem þau eru. „Upp
með dalina – niður með fjöllin!“
gæti heyrst í lúðri (lýðnum).
„Jafnrýni“ er tillaga að orði til
að leysa af orðaleppinn aumk-
unarverða sem búið er að ofnota,
bjaga, teygja og traðka á – alltof
lengi.
PÁLL PÁLMAR
DANÍELSSON,
leigubílstjóri.
Jafnrétti og „jafnrétti“
er ekki það sama
Frá Páli Pálmari Daníelssyni