Morgunblaðið - 08.12.2012, Qupperneq 40

40 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. DESEMBER 2012
✝ Selma JóhannaSamúelsdóttir
fæddist í Bæ í Tré-
kyllisvík, Árnes-
hreppi, 20. janúar
1942. Hún lést á
Höfða, hjúkrunar-
og dvalarheimili,
Akranesi, 29. nóv-
ember 2012.
Foreldrar henn-
ar voru Anna Jak-
obína Guðjóns-
dóttir, f. 6.10. 1913 í
Skjaldabjarnarvík, d. 4.10. 2006,
og Samúel Samúelsson, f. 4.12.
1907 í Skjaldabjarnarvík, d. 20.2.
1942. Stjúpfaðir Selmu var Krist-
inn Hallur Jónsson, f. 8.9. 1912 í
Litlu-Ávík í Árneshreppi, d. 9.8.
2000. Systkini Selmu eru Þor-
björg, f. 6.3. 1934, Ágústa Guð-
rún, f. 23.4. 1935, Sigurvina Guð-
munda, f. 1.8. 1937, Bjarnveig
Sigurborg, f. 5.7. 1940, Jón, f.
19.12. 1944, Sveinn, f. 4.9. 1946,
Sólveig Stefanía, f. 9.5. 1948,
Arngrímur, f. 30.4. 1950, Elías
Svavar, f. 8.5. 1951, Guðmundur
Óli, f. 2.10. 1952, Guðjón Stefán,
f. 4.10. 1954, Benjamín, f. 7.6.
1956, og Óskar, f. 20.3. 1958.
Selma giftist 8. júní 1963
Lind, f. 1997. 4) Ingibjörg, f. 1.3.
1970, bókmenntafræðingur og
lektor við HÍ, gift Má Einarssyni
bókasafns- og upplýsingafræð-
ingi, f. 1969. Börn þeirra eru:
Davíð Ingi, f. 2004, Jóhanna, f.
2007. 5) Arnar Hallgrímur, f. 9.2.
1975, rekstrarfræðingur og
framleiðslustjóri, kvæntur Stein-
unni Ólöfu Benediktsdóttur
markaðsfulltrúa, f. 1973. Synir
þeirra eru: Kristinn Hallur
(barnsmóðir Dagný Ása Stef-
ánsdóttir), f. 2001, Ágúst Freyr,
f. 2008.
Selma var í Bæ til 2ja ára ald-
urs, þá flutti hún á Seljanes, og
svo að Dröngum þegar hún var
11 ára. Hún nam við Húsmæðra-
skólann á Ísafirði á vorönn 1959,
vann í fiski í Bolungarvík fyrri
hluta árs 1961 og fór svo í kaupa-
vinnu í Eyjafirði um sumarið.
Hún fluttist að Steinstúni haustið
1961 og bjó þar þangað til vorið
2011 þegar þau hjónin fluttust á
Akranes vegna veikinda Selmu.
Selma stýrði heimilinu á Stein-
stúni af miklum myndarskap og
vann jafnframt við bústörf úti
við. Hún starfaði lengi sem ritari
Kvenfélags Árneshrepps og
vann að ýmsum málum í sveitar-
félaginu, var m.a. í barnavernd-
arnefnd og sóknarnefnd og var
um tíma formaður skólanefndar.
Útför Selmu verður gerð frá
Árneskirkju í Trékyllisvík í dag,
8. desember 2012, og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Ágústi Gíslasyni, f.
15.7. 1934, bónda á
Steinstúni í Árnes-
hreppi. Foreldrar
Ágústs voru Gísli
Guðlaugsson, f. 2.2.
1899, d. 27.1. 1991,
og Gíslína Vilborg
Valgeirsdóttir, f.
28.4. 1898, d. 20.5.
1961. Börn Selmu
og Ágústs eru: 1)
Gísli, f. 26.12. 1962,
stýrimaður og steinsmiður í
Kópavogi, kvæntur Jóhönnu
Kristínu Teitsdóttur, f. 1963.
Dætur þeirra eru: Elsa Rut Jó-
hönnudóttir, búfræðingur, f.
1989, Selma Margrét, f. 2000. 2)
Samúel, f. 26.2. 1964, rafvirkja-
meistari á Akranesi, kvæntur
Önnu Berglindi Einarsdóttur
tækniteiknara, f. 1963. Börn
þeirra eru: Samúel Ágúst, raf-
virki, f. 1986, Sólveig Rún, fram-
haldsskólanemi, f. 1994, Stefán
Logi, framhaldsskólanemi, f.
1996. 3) Guðlaugur Agnar, f.
11.02. 1965, vélfræðingur og
bóndi á Steinstúni. Sambýlis-
kona hans er Ragnheiður Edda
Hafsteinsdóttir verslunarstjóri,
f. 1970. Dóttir þeirra: Júlíana
Elsku mamma. Ég hef lengi
saknað þín en nú ertu farin frá
okkur fyrir fullt og allt, alltof
snemma. Þú veiktist af sjúkdómi
sem er með eindæmum miskunn-
arlaus og svipti þig öllu nema líf-
inu, um stund, en svo tók hann
það líka. Þú áttir svo margt eftir:
að njóta lífsins á efri árum,
ferðast og horfa á barnabörnin
vaxa úr grasi, stolt af fjársjóðun-
um þínum. Hve oft ég hef grátið
þetta óréttlæti lífsins. Fallega,
góða mamma, þú áttir þetta ekki
skilið. Mér finnst líka svo órétt-
látt að börnin mín fái ekki að
njóta þín lengur.
Mamma, þið pabbi voruð alltaf
til staðar, okkar stoð og stytta. Þú
hvattir okkur systkinin áfram í
öllu sem við kusum að gera. Aldr-
ei dæmdir þú eða bannaðir: þú
leyfðir okkur að læra af mistök-
unum. Þú lagðir líka mikla
áherslu á að við myndum mennta
okkur. Hvað þú varst stolt þegar
ég fékk doktorsgráðuna, svo fal-
leg og glöð við útskriftina í fína
upphlutnum þínum. Draumar
þínir um að læra rættust í gegn-
um okkur.
Myndir af þér fljúga í gegnum
hugann. Hlæjandi kona með sól í
augunum stendur á tröppunum á
Steinstúni og tekur á móti gest-
um. Með bros á vör ræktaðir þú
fallega garðinn þinn, allt dafnaði í
höndunum á þér. Með snöggum
og ákveðnum hreyfingum rakaðir
þú hey úti á túni. Í eldhúsinu
söngstu og dansaðir við lag sem
hljómaði í útvarpinu. Í uppáhalds-
stólnum þínum varstu löngum
stundum að prjóna rósasokka.
Eða með bók í hönd, því að þú
elskaðir að lesa. Þegar heyskap-
urinn stóð sem hæst kom ung
snót inn með heylykt í hárinu og
henni mætti yndislegur mat-
arilmur og falleg kona í svuntu
sem saumuð var í líflegum litum.
Þegar setið var við sauma á
dimmu vetrarkvöldi deildir þú
með mér aðferðum og visku sem
löng og mikil lífsreynsla hafði gef-
ið þér. Þegar við sátum uppi í
fjalli með stórar berjafötur og tín-
ur og tíndum pínulitla bláa bolta
og þú sagðir mér sögur af æsku
þinni; þegar farið var á beitarhús-
in úti á hlíð, þegar þú hoppaðir í
þykkan og votan þarabunkann í
Mjóavogi, þegar þú klifraðir í
klettunum yfir grænfyssandi
sjávarlöðrinu sem smástelpa og
systur þínar björguðu þér úr gini
dauðans, þegar þú dast í ána á
leiðinni á ball og barst niður með
straumnum og var naumlega
bjargað. Þú hélst öllu í röð og
reglu, frystikisturnar voru alltaf
fullar af mat, húsið ilmaði af ný-
bökuðu sætabrauði og hreinlæti,
þú lagðir dúk á gólf og málaðir
veggi, glugga og grindverk, þú
hélst bókhald og gerðir skatta-
skýrslur, þú last bækur og naust
þess að hlusta á tónlist, þú kunnir
að njóta lífsins, hlæja og dansa,
segja sögur í góðra vina og ætt-
ingja hópi. Þú varst líka kraftmik-
il og ákveðin kona sem lét aldrei
vaða ofan í sig. Og hugrökk
varstu með eindæmum: þú óttað-
ist ekkert, nema kannski það sem
að endingu tók þig frá okkur.
Mamma mín, þú varst svo fjöl-
hæf, svo klár, svo góð, svo sterk
manneskja. Þú varst okkur svo
góð fyrirmynd og ég hefði ekki
getað átt betri mömmu. Mér
finnst erfitt að kveðja þig en
minningarnar um alla þína elsku
og visku munu hugga mig og ylja
mér. Hvíl í friði, mín ástkæra
mamma. Blessuð sé minning þín.
Ingibjörg.
Elsku mamma.
Nú ertu komin heim norður á
Strandir. Þú ert kannski að baka
smákökurnar þínar fyrir jólin á
Steinstúni eða að ríða á honum
Skjóna þínum á beitarhúsin á
Dröngum. Eða ert hjá englunum
eins og Ágúst Freyr segir. Hvort
heldur er þá ertu komin á góðan
stað þar sem þú ert fullfrísk og
hugurinn og höndin vinna saman.
Þú varst besta mamma í heimi og
besta amma í heimi. Strákarnir
mínir, Kristinn Hallur og Ágúst
Freyr, eiga eftir að sakna þín. Að
fá að alast upp með þína styrku
hönd við bakið á sér er ómetan-
legt og að því bý ég alla ævi. Ef
eitthvað bjátaði á þá áttir þú alltaf
svör og lausnir við öllu, studdir í
gleði og sorg. Að koma heim á
Steinstún í frí eftir að ég fór alfar-
ið að heiman, faðma þig og setjast
svo niður með þér með mjólkur-
glas í annarri og heimabakað
brauð með rúllupylsu í hinni er
eitthvað sem ég mun aldrei
gleyma. Tala um daginn og veg-
inn við þig og finna hlýjuna sem
alltaf var til staðar hjá þér. Þú
varst vitur, skynsöm, hagsýn, hlý,
harðdugleg, alúðleg við alla og
höfðingi heim að sækja. Ég dáist
að ykkur pabba fyrir að hafa kom-
ið okkur systkinum öllum til
manns og mennta, stutt okkur öll
á mismunandi hátt. Ég man vel
þegar Steinunn kom með mér
heim um jólin 2006 til ykkar
pabba og þú hringdir í mig þó-
nokkru áður og spurðir mig hvort
ég héldi ekki að Steinunni myndi
líka stjörnusokkarnir þínir. Þú
hafðir aldrei hitt hana en hugs-
aðir strax um hvað þú gætir gefið
henni í jólagjöf. Borðin svignuðu
af kræsingum og þú fórst á kost-
um í myndarskap sem áður. Eftir
það fór að halla undan fæti og
2008 greindist þú með Alzheimer.
Þvílík ósanngirni, kona sem átti
bara eftir að fá að njóta efri ár-
anna eftir annasama ævi. En það
er ekki spurt um slíkt þegar sjúk-
dómar banka á dyrnar. Þú barðist
af þeim krafti sem þú áttir til en
það er erfitt að berjast við sjúk-
dóm sem engin lækning hefur
fundist við. Þú sagðir alltaf að það
eina sem þú ættir, skildir eftir þig
og skipti máli í lífinu væru börnin
þín og barnabörnin. Þú varst svo
stolt af hópnum þínum og sagðist
lánsöm að eiga þennan fjársjóð.
Þetta sagðir þú við mig allt þar til
sjúkdómurinn var búinn að ná
heljartökum á þér. Við Steinunn
munum reyna af fremsta megni
að koma visku þinni og því sem þú
stóðst fyrir til strákanna okkar
því betri fyrirmynd er ekki til.
Það er sárt að þurfa að kveðja
þig, elsku mamma, en ég veit að
þér líður vel núna og að við
sjáumst aftur um síðir.
Brosið breitt og augun skær,
bið guð þig að geyma,
bestu þakkir, þú varst mér svo kær.
Þér mun ég aldrei gleyma.
(Guðný Sigríður Sigurðardóttir).
Þinn sonur,
Arnar Hallgrímur.
Elsku besta tengdamamma
mín, Selma Jóhanna, er fallin frá.
Hjartað mitt grætur yfir órétt-
lætinu. Af hverju þarf fólk að
ganga í gegnum þennan hræði-
lega sjúkdóm og til hvers? Sjúk-
dómurinn var löngu búinn að
ræna Selmu frá mér og öðrum
ættingjum sem umgengust hana.
Ég kom inn í þessa fjölskyldu
seint árið 1991. Eins og allar
tengdadætur þá beið ég spennt
eftir að hitta og kynnast tilvon-
andi tengdaforeldrum sem
bjuggu á Steinstúni í Árnes-
hreppi. Ég var kvíðin en samt svo
spennt, vissi ekkert um sveit eða
hvað var gert í sveitum. Gústi
tengdapabbi sótti okkur unga
piltinn sem ég var svo skotin í út á
flugvöll, fararskjótinn var ekkert
slor, gamall Land Rover og mér
fannst ég vera komin í alvöru
sveit. Þegar við loks komum heim
á Steinstún mætti mér svo falleg
kona. „Sæl Edda mín, ég heiti
Selma.“ Hún teymdi mig upp í
eldhús, þarna svignuðu borð und-
an kræsingunum. Selma var glað-
lynd, hláturmild og hafði alltaf
nóg um að tala og segja frá. Ég
fann strax hvað ég var velkomin
og fann væntumþykju í minn garð
strax þarna, þennan dag. Eftir
þessi fyrstu jól mín á Steinstúni
vildi ég hvergi annarstaðar vera á
hátíðum, ég var búin að eignast
svo hjartahlýja tengdaforeldra
sem ég leit oft á sem mína eigin
foreldra, svo vænt þykir mér um
þau. Árið 2003 fluttum við Gulli
og Júlíana Lind norður í Árnes-
hrepp. Mér fannst og finnst þetta
gaman, bæði að vera húsmóðir og
ekki síður að vera innan um dýrin.
Ég átti mér draum þegar ég var
yngri að verða ljósmóðir, en
vegna áhugaleysis á námi og af
fjölskylduástæðum gafst ég upp.
En viti menn, með hjálp Selmu og
Gústa er ég orðin ljósmóðir sauð-
kindarinnar, ég er glöð og þakk-
lát. Ég kynntist Selmu fyrst fyrir
alvöru þegar við flytjum norður.
Hún kenndi mér að prjóna og
baka og hugsa um náttúruna.
Hún fór með mig upp í fjall og
fræddi mig um jurtir og bara allt
sem á vegi okkar varð. Þarna
tíndum við lyng og mosa, fórum
heim og þurrkuðum, og að lokum
kenndi hún mér að búa til aðven-
tukrans. Á sumrin var hún hvað
glöðust í garðinum sínum, þefandi
af blómunum, strauk þeim, bogr-
aði við að reyta arfa og já, blótaði
honum. Já, Selma kunni alveg að
blóta og þá ekki síst sjálfri sér
fyrir einhvern klaufaskap. Júl-
íana Lind dóttir mín er rík að hafa
fengið það tækifæri að alast upp í
návist við ömmu og afa. Koma að
sulla í Giljapartinum eða að
byggja snjóhús. Rennblaut og
köld var hún klædd í þurrt og gef-
ið heitt kakó og heimabakað
brauð. Án vafa held ég að Selmu
og Gústa hafi þótt vænt um að fá
okkur öll í sveitina, til þess bæði
að taka við ævistarfi þeirra og
vera í meiri návist við okkur. Við
erum allavega þakklát og glöð að
hafa tekið þessa ákvörðun og
fengið með þeim átta ár í sveitinni
eða þar til þau þurftu að flytja
vegna veikinda Selmu. Það var
svo sárt að horfa á eftir þeim og
mikil eftirsjá. En nú er þinni
hörðu baráttu lokið, Selma mín,
og ég veit að þar sem þú ert núna,
ertu umvafin litríkum blómum.
Elsku Gústi minn og við öll sem
eigum um sárt að binda, Guð gefi
okkur styrk og hann mikinn, en
ég sé um knúsið.
Þín tengdadóttir,
Edda.
Í dag er kveðjustundin runnin
upp, elsku amma mín. Að fá að
kynnast manneskju eins og þér er
gulls ígildi og orð fá því ekki lýst
hvað mér þykir vænt um þig. Þú
varst einstaklega hjartahlý kona
og væntumþykjan skein úr björtu
brosinu. Þú varst alltaf til staðar
þegar svo bar til að þurrka þurfti
tárin burt og talaðir í mann kjark
á ný. Þú varst mjög flink í hönd-
unum og þegar tækifæri gafst
varst þú þegar sest niður að
prjóna eða sauma. Vettlingar og
sokkar með átta blaða rós, dúkku-
föt, brúður, bútasaumsteppi,
töskur, veski og svo margt fleira
sem þú bjóst til er ómetanlegt.
Dugnaður og vandvirkni ein-
kenndi svo sannarlega verklag
þitt.
Þegar hugsað er til baka koma
margar skemmtilegar minningar
upp í kollinn. Hjólböruprófið
fræga sem ég tók í fjárhúsunum
hjá ykkur afa er mér mjög minn-
isstætt enda sjást yfirburðir mín-
ir í hjólböruakstri langar leiðir.
Í sveitina er alltaf gott að
Selma Jóhanna
Samúelsdóttir
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
útfararstjóri
útfararþjónusta
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Jón Bjarnason
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir uðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
G Þorsteinn Elíasson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
✝
Ástkær eiginmaður, faðir okkar, tengdafaðir,
afi, bróðir og mágur,
BENEDIKT GUÐMUNDSSON,
Rjúpnasölum 10,
Kópavogi,
lést sunnudaginn 2. desember.
Útför hans fer fram frá Fossvogskirkju
mánudaginn 10. desember kl. 15.00.
Bergdís Ottósdóttir,
Helga Jóna Benediktsdóttir, Guðmundur B. Helgason,
Margrét Benediktsdóttir,
Benedikt Haukur Guðmundsson,
Jóhannes Hrafn Guðmundsson,
Hjalti Stefánsson,
Einar Guðmundsson, Guðrún Árnadóttir,
Birgir Guðmundsson.
✝
Okkar ástkæra móðir, amma og langamma,
UNNUR ÞÓRA ÞORGILSDÓTTIR
ljósmóðir,
síðast til heimilis að Hrafnistu,
Laugarási,
áður búsett í Sandgerði og Kópavogi,
lést sunnudaginn 2. desember.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 14. desember kl. 13.00.
Starfsfólki hjúkrunardeildar A-4 á Hrafnistu eru færðar sérstakar
þakkir fyrir góða umönnun.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á styrktarsjóð Hrafnistu
eða önnur líknarfélög.
Þorgils Baldursson, Inga Jónsdóttir,
Sigurbjörg Baldursdóttir, Ásgeir Beinteinsson,
Hallur Andrés Baldursson, Kristín Sædal Sigtryggsdóttir,
Sigurður Baldursson, Borghildur Sigurbergsdóttir,
ömmu- og langömmubörnin.
✝
Elskulegur unnusti, sonur okkar og bróðir,
RAGNAR FREYR OLSEN,
varð bráðkvaddur á heimili sínu þriðjudaginn
27. nóvember.
Við þökkum samhug og vináttu við andlát og
útför.
Martha Sif Jónsdóttir,
Halldóra Stefánsdóttir, Freyr Jónsson,
Tanja Rún Freysdóttir,
Karl Hinrik Olsen.
✝
Okkar ástkæri eiginmaður, faðir, tengdafaðir
og afi,
ÞÓR HAGALÍN,
lést fimmtudaginn 6. desember.
Sigríður Óskarsdóttir
og fjölskylda.