Morgunblaðið - 18.05.2013, Blaðsíða 39

MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. MAÍ 2013
✝ Karítas Jóns-dóttir fæddist á
Finnbogastöðum í
Árneshreppi 19.
ágúst 1932. Hún
lést á Heilbrigð-
isstofnun Ísafjarð-
arbæjar 3. maí
2013.
Foreldrar henn-
ar voru Jón Jóhann
Samsonarson og
Ragnheiður Guð-
jónsdóttir. Karítas var næstelst
fjögurra systkina sem öll eru lát-
in.
Karítas giftist Elísi Kjaran
Friðfinnssyni,, f. 19. nóv. 1928,
þau skildu. Karítas og Elís eign-
uðust átta börn og 16 barnabörn.
Barnabarnabörnin eru 11 en eitt
er nú látið. Börn Karítasar og El-
ísar eru: 1) Ragnar Kjaran, f. 31.
okt. 1953, maki María Kristjáns-
dóttir, f. 1. des. 1954. Börn Ragn-
ars og fyrrv. eiginkonu, Guð-
rúnar Jónu Guðfinnsdóttur eru:
Sólrún Lilja, Dagný Ósk og Ró-
bert Kjaran. 2) Guðrún Jóhanna,
f. 24. ág. 1955, d. 5. okt. 1955. 3)
Hanna Laufey, f. 2. maí 1957,
maki Bjarki Laxdal, f. 25. maí
1953. Börn Hönnu og fyrrv. sam-
býlismanns, Sig-
hvats Dýra Guð-
mundssonar eru:
Íris Ósk og Elmar
Ingi, dóttir Hönnu
og Bjarka er Kar-
ítas. 4) Jón Hjalti, f.
29. sept. 1958, d. 27.
júní 2002. Börn
Jóns og fyrrv. sam-
býliskonu, Guð-
nýjar Sigurð-
ardóttur eru: Elísa
Björk og Hjalti Geir. 5) Ósk, f. 3.
nóv. 1961, maki Jóhann Dalberg
Sverrisson, f. 31. jan. 1964. Son-
ur Óskar og Eyþórs Guðmunds-
sonar er Axel Rúnar, synir Ósk-
ar og fyrrv. eiginmanns, Guðjóns
Inga Sigurðssonar eru: Níels og
Guðjón Janus. 6) Friðfinnur, f.
15. maí 1963, maki Guðrún Fjóla
Kristjánsdóttir, f. 3. apr. 1975.
Börn þeirra eru: Elís Kjaran,
Dagrún Tinna, Dagbjört Rut og
Hulda Sigríður. 7) Þröstur Kjar-
an, f. 23. ág. 1965. Sonur Þrastar
og Björt Splidt er Sigbrandur
Kjaran Splidt. 8) Hugrún, f. 3.
júlí 1975, d. 4. jan. 1976.
Karítas verður jarðsungin frá
Þingeyrarkirkju í dag, 18. maí
2013, kl. 14.
Mamma kom til Þingeyrar
með Súðinni 1942. Ég veit ekki
alveg hvað hún hugsaði, litla
stelpan sem hafði verið svo sjó-
veik á leiðinni með Súðinni til
Dýrafjarðar. Hænur fjölskyld-
unnar sluppu úr kössunum og ein
flaug út um allan sjó, kannski
ætlaði hún heim. Eflaust átti litla
stelpan drauma um framtíðina en
ég veit ekki hverjir þeir voru.
Vonandi rættust þeir að hluta.
Mamma mín var aldrei sérstak-
lega hávaxin en hún var stærsta
kona sem ég hef hitt. Hún var
stór í ást sinni, stór í verkum sín-
um, stór í sinni, orði og ekki hvað
síst stór í skapi. Hún var afskap-
lega geðrík kona og gat á
skammri stundu fuðrað upp sem
öflugasti flugeldur. Þá var oft
betra að vera ekkert að andmæla
henni. Enda hafði hún oftast rétt
fyrir sér, það var bara þannig,
hún hafði staðreyndirnar alltaf á
hreinu og var ekki lengi að fletta
þeim upp ef á þurfti að halda.
Minnug var hún með afbrigðum á
nöfn og afmælisdaga og ártöl.
Fluggáfuð og skörp var hún líka
og enginn stóð henni á sporði í
rökræðum. Hún var ákaflega ein-
beitt í öllu því sem hún tók sér
fyrir hendur. Þar dugðu engin
vettlingatök hvort sem hún var
að bisa við moldarpoka, matar-
gerð eða saumaskap. Ég er viss
um að hún gerði aldrei neitt með
hálfum huga hvort sem það var
nú eitthvað sem hún varð að gera
eða eitthvað af hennar fjölmörgu
áhugamálum. Flest áhugamálin
hennar mömmu fólu í sér talsvert
erfiði og vinnu en sú vinna veitti
henni margfalda gleði. Stærst
var hún þó í hjartanu sínu þar
sem hún geymdi kærleika sinn og
sorg. Í hennar húsi og hjarta var
líka alltaf nóg pláss fyrir alla sem
þangað leituðu. Á unglingsárum
mínum kom það oft fyrir að ég
kæmi heim með nokkra krakka
til dvalar um lengri eða skemmri
tíma. Ekkert taut um plássleysi
eða að við værum nú kannski
nokkuð mörg í heimili. Aldrei lét
hún í það skína að ekki væri boð-
legt að fylla húsið af unglingum
sem ætluðu kannski að vinna í
frystihúsinu í nokkra daga nú eða
vera bara yfir helgina. Hún var
líka afskaplega stór þegar manni
hafði mistekist í lífinu og hrökkl-
aðist heim og þurfti á skjóli á að
halda. Einskis var spurt, engar
erfiðar spurningar eða ásakanir.
Hún var heldur aldrei að flíka til-
finningum sínum eða tjá kær-
leika sinn í orðum, heldur lét hún
verkin tala. Hún lagði sig í líma
við að hafa það á boðstólum sem
hverjum og einum fannst best að
fá. Þannig geymdi hún bútunginn
þangað til ég kom, bakaði rúsínu-
kökur þegar von var á Hjalta og
setti yfir bláberjasúpu ef Elmar
kom og svo mætti lengi telja.
Maður mátti bara helst ekkert
hafa orð á því að maður tæki eftir
þessum kærleiksverkum hennar.
Ekki svo mikið bæri á allavega.
Hún reyndi stöðugt að uppfylla
allar okkar þarfir meðan henni
entist heilsa til en þoldi illa þegar
krafturinn þvarr og elli kelling
tók völdin. Það átti ekki við hana
að slaka rólega á og sleppa taum-
unum. Nú hefur hún verið leyst
þrautunum frá og ég kýs að trúa
Dagbjarti mínum að nú get hún
hitt börnin sín sem farin eru, far-
ið um allt og gert hvað sem hún
vill, líka prjónað.
Hvíldu þig nú, mamma mín.
Þín,
Ósk.
Hún mamma mín var fædd á
Finnbogastöðum í Árneshreppi
1932 og var næstelst fjögurra
systkina. Hún var alvörukreppu-
barn og lærði snemma að nýta
það sem til féll. Nægjusöm og úr-
ræðagóð til síðasta dags. Hún
fluttist með foreldrum sínum og
systkinum að Múla í Dýrafirði, þó
með viðkomu í Óspaksstaðaseli,
10 ára gömul. Það að hún sem
ung og falleg stúlka félli fyrir
yngsta bóndasyninum og sjar-
matröllinu innst í firðinum var
kannski ekkert skrítið, en ólíkari
hjón held ég að hafi verið vand-
fundin. Oft held ég að henni hafi
liðið eins og fugli í búri í sveitinni
á Kjaransstöðum. Hún var aldrei
neitt fyrir skepnur, eins og hún
sagði. Þó hvíldu bústörfin oftar
en ekki á hennar herðum, a.m.k.
yfir sauðburðinn og í ófá skipti
gægðust lítil lambstrýni út úr
bakaraofninum eftir erfiða næt-
urfæðingu í fjárhúsunum. Þá
tókst henni að bjarga lambslífi.
Þessi dugnaðarforkur hafði svo
dökkgræna fingur að við fengum
oft nýjar kartöflur í júlí. Hún
klippti nefnilega Bragakaffipok-
ana í tvennt, fyllti helmingana
með mold og forræktaði kartöfl-
urnar inni í bæ. Á hverju hausti
komu allskyns skrítnar afurðir
upp úr garðinum, sem ýmist voru
settar í geymslu í þar til gerðu
jarðhýsi eða soðnar niður í
krukkur. Bærinn á Kjaransstöð-
um virðist hafa skroppið saman
með árunum, ef marka má þann
fjölda sem bættist við á hverju
sumri þegar borgarbörnin hóp-
uðust í sveitina. Alltaf virtist vera
nóg pláss. Og alltaf komu þau aft-
ur og aftur. Litla duglega konan
hafði mætur á börnum og ung-
lingum, gekk sjálf með ein níu
stykki, en mikið hlýtur hún oft að
hafa verið þreytt. Um þrítugsald-
urinn tók hún bílpróf, keypti sér
Ford Taunus og fór að vinna í
fiski. Hún gerðist félagsmála-
kona, lét verkalýðsmál til sín
taka, tók að sér formennsku í
Kvenfélaginu og söng í kirkju-
kórnum. Það hljóta að hafa verið
fleiri tímar í sólarhringnum í þá
daga. Þessi bóngóða og hugsun-
arsama kona hugsaði sjaldnast
um sjálfa sig, en hafði alltaf tíma
og getu til að koma öðrum til að-
stoðar. Hún var ekki mikið fyrir
hrós, en kunni að láta verkin tala.
Hún var söngelsk og afskaplega
litaglöð, vildi helst klæðast rauðri
kápu og gilti þá einu hvort bux-
urnar voru blágrænar eða rósótt-
ar. Henni varð að ósk sinni að
þurfa ekki að liggja lengi veik.
„Nú er amma engill í Guðslandi,“
sagði lítil snót. Og þar á hún ein-
mitt nokkur börn og eitt barna-
barn og lætur sig varla muna um
að rækta upp eins og einn rósa-
garð. Hún mamma mín var senni-
lega hvunndagshetja og alvöru
ofurkona, en hún var orðin þreytt
og hvíldinni vonandi fegin.
Hvíldu í friði, mamma mín
Þín
Hanna Laufey.
Karítas Jónsdóttir
erfidrykkjur
Sigtúni 38, sími: 514 8000
erfidrykkjur@grand.is / grand.is
Hlýlegt og gott viðmót
Fjölbreyttar veitingar
lagaðar á staðnum
Næg bílastæði og
gott aðgengi
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Sverrir
Einarsson
Kristín
Ingólfsdóttir
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Suðurhlíð 35, Reykjavík • Símar 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Alúð - virðing - traust
Áratuga reynsla
Vaktsími:
581 3300 & 896 8242
www.utforin.is
Allan sólarhringinn
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
HJÖRDÍSAR GEORGSDÓTTUR,
Laugalæk 40,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk hjúkrunarheimilisins Ísafoldar,
fyrir hlýju og alúð.
Kolbrún B. Viggósdóttir, Jón S. Magnússon,
Benóný B. Viggósson, Alda Björnsdóttir,
Erla Gunnarsdóttir, Vilhelm M. Frederiksen,
Guðný Gunnarsdóttir, Björn Jónsson,
Guðríður H. Gunnarsdóttir, Bjarni Hákonarson,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda hlýju og
vinarhug við andlát og útför pabba okkar og
afa,
PÁLS JÓHANNSSONAR
rafvirkja.
Sólrún Hulda Pálsdóttir,
Björg Elín Pálsdóttir,
Bjarki Páll Sigurðsson,
Tómas Andri Kjartansson.
✝
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug vegna andláts
og útfarar elskulegrar eiginkonu minnar,
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ERLU EGGERTS ODDSDÓTTUR,
Holtateigi 44,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til læknanna Sigrúnar Reykdal og Jóns Þórs
Sverrissonar og alls starfsfólks Sjúkrahúss Akureyrar fyrir alla
umönnun og vinsemd.
Sveinn Heiðar Jónsson,
Ragnheiður Sveinsdóttir, Hrafn Þórðarson,
Fríða Björk Sveinsdóttir, Jóhann Ómarsson,
Lovísa Sveinsdóttir, Heiðar Jónsson,
Erlingur Heiðar Sveinsson, Rósa Björg Gísladóttir,
ömmubörn og langömmubarn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
móður, tengdamóður og ömmu,
BIRNU MARÍU SIGVALDADÓTTUR,
Flúðabakka 1,
áður húsfreyju
á Barkarstöðum í Svartárdal.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heilbrigðisstofnunarinnar á
Blönduósi fyrir góða umönnun og hlýju.
Sigursteinn Bjarnason,
Ari Grétar Björnsson, Jóhanna Líndal Jónsdóttir,
Sigurður Þorkelsson, Anna Margret Sigurðardóttir,
Halldór Þorkelsson, Margrét Sigurðardóttir
og barnabörn.
Elskulegur sonur okkar, bróðir, mágur, frændi
og vinur,
JÓN KRISTINN JÓHANNESSON,
Álfheimum 56,
Reykjavík,
er látinn.
Athöfnin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Innilegar þakkir til allra sem hafa sýnt samúð og hlýhug.
Guðbjörg Sigurþórsdóttir, Jóhann Baldursson,
Ásta Guðrún, Marsibil, Gunnar Friðberg
og fjölskyldur.
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
KRISTÍNAR TÓMASDÓTTUR,
Melhaga 5,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunar-
heimilisins Markar, 3. h. m. fyrir einstaka umönnun og hjúkrun.
Ágúst Þór Jónsson, Þóra Áslaug Magnúsdóttir,
Guðný Jónsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýju vegna andláts elsku
NONNA okkar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Berglind Kristjánsdóttir,
Halla Björk Jónsdóttir,
Logi Snædal Jónsson,
Sæþór Páll Jónsson.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar móður
minnar,
HULDU SIGRÚNAR
SNÆBJÖRNSDÓTTUR,
Hringbraut 50,
áður til heimilis á Holtsgötu 6.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk deildar V2 á Grund.
Ragnheiður Jóhanna Eyjólfsdóttir.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Neðst á forsíðu mbl.is má finna
upplýsingar um innsendingarmáta og skilafrest. Einnig má smella á
Morgunblaðslógóið efst í hægra horninu og velja viðeigandi lið.
Skilafrestur | Sé óskað eftir birtingu á útfarardegi þarf greinin að
hafa borist á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför
er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, jafnvel þótt grein
hafi borist innan skilafrests.
Lengd | Hámarkslengd minningargreina er 3.000 slög. Lengri greinar
eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda stutta kveðju, Hinstu
kveðju, 5-15 línur.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í tilkynningu er hún sjálfkrafa notuð með
minningargrein nema beðið sé um annað. Ef nota á nýja mynd skal
senda hana með æviágripi í innsendikerfinu. Hafi æviágrip þegar verið
sent má senda myndina á netfangið minning@mbl.is og gera umsjón-
arfólki minningargreina viðvart.
Minningargreinar