Morgunblaðið - Sunnudagur - 12.05.2013, Side 23

Morgunblaðið/Ómar
12.5. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23
Heilsa og hreyfing
O
rðið ofurfæða var upphaflega notað yfir framandi
fæðutegundir sem margir þekktu ekki,“ segir Sól-
veig Eiríksdóttir, eða Solla á Gló eins og hún er
jafnan kölluð, aðspurð um ofurfæðu.
Hún segir að ofurfæða sé ekki bara almennt holl fæða heldur
einstaklega næringarrík og áhrifamikil fæða sem ekki megi
borða of mikið af. Það geti leitt til uppkasta.
„Dæmi um ofurfæðu eru maca-rótin sem er svipuð og gin-
seng-rót úr Andesfjöllum, blómafræflar, ashwangandarót, luc-
uma-ávöxturinn, hrátt kakó og kakónibbur,“ segir Sólveig. Hún
segir að ef fólk neyti hæfilegra skammta af slíkum virkum
fæðutegundum geti þeir vissulega haft jákvæð áhrif á heilsuna,
sérstaklega þar sem margir neyti svo næringarsnauðrar fæðu.
Komin svo langt frá upprunanum
Þegar Solla er spurð af hverju næringarrík fæða sé nú kölluð
ofurfæða segir hún að líklega séu ýmsar ástæður fyrir því. „Við
erum komin svo langt frá uppruna fæðunnar og með því að
kalla næringarríka og góða fæðu alment ofurfæðu fara kannski
fleiri að neyta hennar.“ Solla tekur dæmi um fæðutegund eins
og lax sem er ekki ofurfæða í upprunalegum skilningi þess orðs
þar sem maður geti borðað nánast eins mikið og maður vill af
honum án þess að verða meint af. Hún segir að orðið ofurfæða
hafi þó ekki sömu merkingu og það hafði upphaflega og bætir
við að nú virðist það vera orðið ákveðið markaðstól á öðrum for-
sendum.
„Við Íslendingar eigum til dæmis ofurfæðuna krækiber,
fjallagrös og söl. Ég ímynda mér að ef við borðum of mikið af
þessum fæðutegundum fari virkni þeirra yfir skynsamleg
mörk. Það getur til dæmis verið auðvelt að fá niðurgang ef mað-
ur borðar of mikið af krækiberjum, því þau örva svo melt-
inguna,“ segir hún.
„Sumt er á mörkum þess að vera meðal og matur,“ segir
Solla að lokum.
Sólveig Eiríksdóttir, eða Solla á Gló, segir ekki ráðlegt að
borða of mikið af svokallaðri ofurfæðu.
Morgunblaðið/Golli
ALLRA BEST Í HÓFI
Íslensk
áhrifarík fæða
SUM NÆRINGARRÍK FÆÐA TELST EKKI MEÐ
Deilt hefur verið um næringargildi hvei-
tigrass. Matskeið af spínati inniheldur
meira C-vítamín en 30 ml af hveitigrasi.
Er þetta eitthvað súper?
Bláber eru oft talin fremst í flokki
ofurfæðu. En til samanburðar við
græna papríku sem ekki hefur verið
talin til ofurfæðu, inniheldur 100 gr
af ferskri grænni papriku sjö sinnum
meira A-vítamíni, átta sinnum meira
af C-vítamíni, nánast fjórfalt meira af
B6-vítamíni en 100 g af ferskum blá-
berjum samkvæmt næringarvefnum
www.healthaliciousness.com. Bláber-
in eru hins vegar töluvert trefja-
ríkari. Bláber eru þó að sjálfsögðu
frábær fæða sem enginn dregur í efa.
Þang er talið til ofurfæðu. Nær-
ingargildi þangs sýnir mikið af kalki,
járni, magnesium og fólinsýru, en ef
það er borið saman við annað grænt
salat eða grænt grænmeti kemur í
ljós að innihald þessara næringarefna
er ekki minna í grænu salati/
grænmeti. Ef eitthvað er innihalda
ýmsar tegundir af grænu blaðsalati
að auki miklu meira af A- og C-
vítamíni en þang.
Þá er algeng fullyrðing að hveiti-
gras afeitri líkamann og sagt að 30
ml skot af hveitigrassafa innihaldi
jafnmikið af næringarefnum og eitt
kíló af grænmeti.
Samkvæmt grein Ameliu Hall inni-
heldur aðeins matskeið af spínati,
sem reyndar er einnig talið til of-
urfæðu, meira af fólinsýru og C-
vítamíni en 30 ml af hveitigrasi.
Amelia Hall, Forget superfoods, you cańt
beat an apple a day, The Guardian / The
Observer, Maí 2007. www.guardian.co.uk
www.nutriondata.self.com
www.healthaliciousness.com