Morgunblaðið - 27.07.2013, Qupperneq 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. JÚLÍ 2013
✝ Guðmundur Á.Auðbjörnsson
fæddist á Eskifirði
4. október 1928.
Hann varð bráð-
kvaddur á heimili
sínu 19. júlí 2013.
Hann var sonur
hjónanna Mar-
grétar Guðmunds-
dóttur frá Eski-
firði, f. 15.9. 1896,
d. 19.12. 1968, og
Auðbjörns Emilssonar frá
Reykjavík, f. 3.9. 1903, d. 11.5.
1959. Auk Guðmundar eign-
uðust þau hjónin soninn Ævar
Auðbjörnsson, f. 27.9. 1939.
Guðmundur kvæntist 27.9.
1960 Ingunni Valdimarsdóttur
frá Eskifirði. Þau eignuðust
einn son, Auðbjörn Má Guð-
mundsson, f. 23.7. 1960, maki
Svanbjörg Pálsdóttir, f. 20.10.
1963. Dætur þeirra: Kristín, f.
15.12. 1987, sambýlismaður er
Þór Þormar Pálsson og eiga
þau börnin Guðmund Þormar
og Angelu; Ester, f. 31.5. 1994
og Eygló, f. 31.3. 1999. Fyrir
átti Ingunn synina tvo Sigurð
Ómar Jónsson, f. 1.10. 1953
og íbúð, og á efri hæðinni bjó
hann fjölskyldu sinni fallegt
heimili. Þegar móðir hans féll
frá flutti hann málningarvöru-
verslun sína heim og rak hana
þar um árabil meðfram máln-
ingarvinnunni.
Guðmundur byrjaði sem ung-
lingur að vinna í málningu með
föður sínum, sótti sér menntun
í Alþýðuskólann á Eiðum og
aflaði sér svo meistararéttinda
í málaraiðninni frá Iðnskól-
anum á Norðfirði og starfaði
við greinina í um 70 ár. Hann
hélt starfsþreki ótrúlega lengi
og síðustu málningarverkin tók
hann að sér rúmlega 80 ára
gamall. Hann gerði einungis
hlé á málningarvinnunni þegar
hann rak Shellskálann á Eski-
firði í þrjú ár, 1985-1988.
Guðmundur var farsæll
sveitarstjórnarmaður, en hann
var áratugum saman í sveit-
arstjórn og síðar bæjarstjórn
Eskifjarðar og sat þar fyrir
hönd Sjálfstæðisflokksins í níu
kjörtímabil, eða í 36 ár. Hann
bar alla tíð hag Eskifjarðar fyr-
ir brjósti og fylgdist vel með og
gladdist yfir framförum og öll-
um framkvæmdum í bæjarfé-
laginu. Hann var einn af stofn-
endum Lionsklúbbsins á
Eskifirði.
Guðmundur verður jarðsung-
inn frá Eskifjarðarkirkju í dag,
27. júlí 2013, kl. 14.
sem Guðmundur
gekk í föðurstað
og Gunnar Ómar,
f. 14.9. 1957 sem
alinn var upp hjá
hjónunum Huldu
Þorgeirsdóttur og
Gunnari Guðjóns-
syni. Maki Sig-
urðar Ómars er
Gyða Bjarnadóttir.
Siguður Ómar á
þrjá syni úr fyrri
hjónaböndum, allir fæddir og
búsettir í Kanada.
Foreldrar Guðmundar þau
Margrét og Auðbjörn bjuggu
alla sína búskapartíð í Skálholti
við Hólsveg 2 á Eskifirði. Auð-
björn starfaði sem mál-
arameistari og Margrét rak
fata- og gjafavöruverslun um
árabil. Guðmundur bjó einnig á
Eskifirði alla ævi. Fyrstu bú-
skaparárin þeirra Ingunnar
leigðu þau hjá Hjalta Guðna-
syni vini sínum, síðar byggði
Guðmundur stórt og reisulegt
hús á grunni æskuheimilisins,
Skálholts að Hólsvegi 2. Neðri
hæðina útbjó hann fyrir móður
sína, bæði fyrir verslun hennar
Elsku hjartans Mannsi minn.
Ósköp kvaddir þú okkur snöggt.
Þótt þú værir gamall að árum
varstu svo hress, sístarfandi og til
þess að gera nýhættur að vinna
sem málarameistari. Seinustu
málningarverkin tókstu að þér í
fyrrasumar 83 ára gamall. Við
vorum farin að skamma þig fyrir
að brasa þetta. Okkur fannst
heldur að þú ættir að hætta að
vinna, fara að slappa af og njóta
lífsins. En þú þurftir alltaf að vera
að. Þér féll aldrei verk úr hendi.
Eftir að þú hættir að vinna hafðir
þú alveg jafn mikið að gera. Það
þurfti áfram að dytta að húsi og
garði, og ef ekki þíns eigin þá
varstu ætíð að bjóða okkur hjálp-
arhönd með hvað sem var. Um
leið og við fórum að vinna í garð-
inum eða brasa við húsið varstu
mættur til að losa okkur við heyið,
fara með rusl eða hjálpa til. Þú
sást ekki sólina fyrir barnabörn-
unum, dætrum okkar Auðbjörns,
þeim Kristínu, Ester og Eygló.
Þú varst svo stoltur af þeim og
öllu sem þær gerðu. Sýndir þeim
alltaf óendanlega væntumþykju,
fylgdist vel með því sem þær tóku
sér fyrir hendur og já, varst mikill
þátttakandi í þeirra lífi. Þær eru
svo lánsamar að hafa átt þig að
sem afa og munu sakna þín sárt.
Og þá varstu ekki síður upptekinn
af langafabörnunum tveimur,
þegar Kristín mín eignaðist börn-
in sín. Sást ekki sólina fyrir nafna
þínum honum Guðmundi Þormari
og svo Angelu litlu. Þú varst lán-
samur að hafa þau á Eskifirði, og
þau ekki síður lánsöm að eiga þig
að. Á hverjum degi leistu inn hjá
Kristínu, dáðist að börnunum og
lékst við þau og ófáa göngutúrana
eigið þið nafnarnir nú saman.
Helsta áhugamál þitt var fótbolti
og handbolti. Þú máttir alls ekki
missa af landsleikjum í sjónvarp-
inu, né heimaleikjum Fjarða-
byggðar. Og stelpurnar hafa haft
gaman af því að fara á leiki með
þér í gegnum árin. Nú síðast
nokkrum dögum fyrir andlátið
sátuð þið Ester saman við Eski-
fjarðarvöllinn og nutuð þess að
horfa á Fjarðabyggð spila. Þú
snilldarvel útbúinn með tvo úti-
legustóla með „goshöldurum“ og
teppi til að halda á ykkur hita. Ég
veit að þessi minning er Ester
minni afar dýrmæt eins og svo
margar aðrar. Mér finnst svo
skemmtileg tilviljun að á meðan
útförin þín fer fram spilar Fjarða-
byggð leik á heimavelli, sem er við
hlið kirkjunnar. Við sem inni sitj-
um brosum að því, það á svo vel
við, þú misstir helst ekki af leik.
Það er svo margs að minnast,
Mannsi minn. Við Auðbjörn höf-
um búið lengst af á Eskifirði og
því hef ég notið nærveru þinnar
og hjálpsemi í tæp 30 ár. Og ég lít
til baka með miklu þakklæti og
væntumþykju fyrir þennan tíma.
Það varð ekkert lát á samvistun-
um þó við flyttum til Danmerkur í
nokkur ár, þið Inga voruð dugleg
að koma í heimsókn. Eftirminni-
legt er þegar við héldum þar upp
á 75 ára afmælið þitt með pomp og
prakt. Og ógleymanlegt þegar þú
lést þig hafa það að koma einn í
heimsókn, eins heyrnarskertur og
þú varst orðinn og ekki talandi
stakt orði í útlensku. Við dáðumst
að þér sem aldrei fyrr og mikið
var gaman hjá okkur þá. Ég er
ævarandi þakklát fyrir að hafa átt
þig að og mun aldrei gleyma þér.
Þín tengdadóttir,
Svana.
Elsku Mannsi afi. Það er sárt
að þurfa kveðja þig núna. En þótt
ég sé sorgmædd og leið þá er ég
svo þakklát fyrir allar góðu minn-
ingarnar okkar saman, ég mun
geyma þær vel og alltaf. Ég vil
bara þakka þér fyrir allar góðu
stundirnar, fyrir allt sem þú hefur
gefið og gert. Ég er svo þakklát
fyrir að hafa átt svona yndislegan
afa. Það var alltaf gaman að koma
í heimsókn til ykkar á Hólsveginn
vitandi að hlýja og ást tæki á móti
manni. Alltaf þegar ég kom þá
sast þú í stólnum þínum að lesa
Morgunblaðið, en þú varst alltaf
jafn glaður að sjá mig. Þú varst
svo duglegur, alltaf eitthvað að
brasa þótt þú værir orðinn meira
en áttræður. Slóst garðinn, varst
ennþá að mála, fórst út með
Guffa, og varst alltaf að hjálpa
okkur heima. Ég geymi góðar
minningar í hjarta mínu, afi, og ég
mun aldrei gleyma þeim. Þín
verður sárt saknað.
Þín
Eygló.
Elsku afi. Það er svo margt
skemmtilegt, gott og fallegt sem
mig langar að skrifa en ég veit
hvorki hvar ég á að byrja né
hvernig ég á að koma því frá mér.
Engin orð fá því lýst hversu vænt
mér þykir um þig. Ég er búin að
hugsa til þín í allan dag, allan
gærdag og allan hinn. Hver á nú
að koma til okkar á hverjum degi
og hugsa um okkur? Ég gaf Guð-
mundi ís áðan. Afa-ís. Þó ég hafi
sagt við þig um daginn: „Þú getur
ekki alltaf verið að gefa honum
ís,“ þá tek ég það til baka. Þú mátt
gefa honum ís alla daga. Við
bjuggumst víst ábyggilega ekki
við þessu, ég og þú. Að svona hlyti
að gera boð á undan sér og að við
hefðum nægan tíma.
Það sem stendur hæst uppúr
og það sem mig langar helst að
koma til skila er hversu yndisleg-
an mann þú hafðir að geyma.
Aldrei varstu önugur, pirraður,
reiður eða hneykslaður, sama
hvað. Aldrei. Svo áhugasamur og
drífandi með allt. Bestu hrósin
voru líka þín hrós. Þau komu frá
hjartanu. Ég söng börnin í svefn í
kvöld með vísunum þínum, sem
þú söngst fyrir mig þegar ég var
lítil. Bíbí og blaka, Fljúga hvítu
fiðrildin og Afi minn og amma
mín. Ég vissi ekki að ég myndi
svona vel eftir þeim. Ekki fyrr en
núna, þegar þú ert farinn. Ég skal
syngja þær fyrir þau á hverju
kvöldi hér eftir. Alveg þangað til
þau hætta að nenna að hlusta á
mig, ég lofa.
Ég skal líka reyna að vera
sterk. Það hefur reyndar ekki
gengið voðalega vel hingað til.
Ekki beint það sem ég er best í.
En ég veit að þú ert ekki langt
undan og svoleiðis vil ég hafa það.
Ég elska þig, elsku afi minn.
Þín
Kristín.
Í dag kveð ég Mannsa minn
með miklum söknuði. Það er alltaf
sárt að kveðja en lífið er víst óút-
reiknanlegt og við fáum víst engu
ráðið um það hvenær við kveðj-
um. Þegar ég var lítil var ég mikið
hjá Ingu og Mannsa og var það
bara mitt annað heimili. Ég gisti
ekki eina nótt hjá þeim heldur var
ég stundum í tvær til þrjár vikur í
einu hjá þeim því ég vildi ekki fara
frá þeim. Auðvitað spilaði það inn
í að ég hafði hann Mannsa minn
svolítið vasanum. Litla stúlkan
fékk yfirleitt það sem hún vildi hjá
þér og þótti mér það nú ekki leið-
inlegt. Oftast nær þegar ég kom
hljóp ég í hornið þitt í stofunni og
beint í fangið á þér þar sem ég var
kitluð með skeggbroddunum þín-
um þangað til ég rann úr fanginu
á þér af hlátri. Og ekki má gleyma
búðarferðum okkar að kaupa ís,
það tók nú oft sinn tíma því ekki
vorum við alltaf sammála hvaða ís
ætti að kaupa en oftast hafði ég
betur og komum við heim til Ingu
frænku með ísblóm með jarðar-
berjum og ég held að hún hafi al-
veg vitað hver valdi ísinn í þau
skipti. Mér fannst líka æðislegt að
fá að vera lítil kassadama hjá þér í
málningarbúðinni, mér fannst ég
svo svakaleg pæja þá en var nú
bara sjö ára. Eftir að fjölskyldan
flutti suður minnkaði nú sam-
bandið eins og gengur og gerist
en alltaf þegar við hittumst fannst
mér að ekkert væri langt á milli
okkar því alltaf fékk ég yndislegar
móttökur hjá þér og Ingu frænku
og auðvitað hlýja faðmlagið þitt.
Ég er svo þakklát fyrir að Arnar
Freyr minn fékk að eyða tíma
með ykkur í júní, þó það hafi verið
stutt heimsókn þá gerði það mjög
mikið fyrir hann. Hann var svo
þakklátur og glaður að þið skyld-
uð sækja hann í Neskaupstað og
fara með hann að leiðinu hjá afa
sínum. Ég gæti haldið endalaust
áfram að skrifa, svo góðar minn-
ingar á ég um þig, en ætla að eiga
þær í hjarta mínu að eilífu.
Elsku Mannsi minn, takk fyrir
að leyfa mér að vera hluti af þínu
lífi, verð ég ævinlega þakklát fyrir
það. Mig langar að kveðja þig með
laginu sem samið var fyrir pabba
og sungið í jarðarförinni hans, ég
veit að hann hefur tekið vel á móti
þér.
Drottinn láttu ljós þitt skína.
Eskifjörður byggðin mín,
undurfagra blíða
að vera komin nú til þín
laus við trega og kvíða.
Þó mig hafi lífið leitt
langt frá bænum mínum,
ég þess bað og þráði heitt
að hvíla í faðmi þínum
Nú ég hverf á drottins fund
bið hann mig að geyma,
þakka fyrir liðna stund
og samveruna heima.
Elsku Inga frænka, Aubbi,
Svana, Kristín, Ester, Eygló, Óm-
ar og aðrir aðstandendur, ég og
mín fjölskylda sendum ykkur
okkar dýpstu samúðarkveðjur og
megi guð styrkja ykkur í sorginni.
Aðalheiður Erla
Björgvinsdóttir.
Ég vil með þessum kveðjuorð-
um minnast Guðmundar Á. Auð-
björnssonar, föður Auðbjörns
besta vinar míns. Guðmundur,
sem alltaf var kallaður Mannsi, er
ákaflega minnisstæður þeim sem
hann þekktu, enda einn af merk-
ustu sonum Eskifjarðar. Hann
var ekki bara þekktur innan bæj-
arlífsins fyrir ævistarf sitt sem
málarameistari, heldur var hann
einnig mikilvirkur í félagsmálum í
bæjarfélaginu og bar hag þess
mikið fyrir brjósti og beitti sér
fyrir ýmsum þjóðþrifamálum inn-
an bæjarins.
Við Auðbjörn höfum verið
bestu vinir frá unga aldri enda ná-
grannar og því kynntist ég
Mannsa, föður hans, fljótlega.
Mannsi var alltaf hress og
skemmtilegur þegar maður hitti
hann, auk þess hafði hann alltaf
gaman af að gantast við okkur
Auðbjörn. Alltaf var gott að leita
til Mannsa og hann var mjög
greiðvikinn og raungóður. Allt
sem Mannsi gerði bar honum fag-
urt vitni enda einstaklega lag-
hentur og vandvirkur. Þessa góðu
eiginleika hefur Auðbjörn sonur
hans og vinur minn erft eftir föður
sinn. Á sínum tíma byggði hann
að Hólsvegi 2 í bænum eitt glæsi-
legasta og stærsta einbýlishús
sem byggt hafði verið í bænum.
Húsið þeirra er enn þann dag í
dag eitt það flottasta og vand-
aðasta í bænum, enda hafa þau
hjón verið dugleg að halda því við.
Hann og Inga gerðu heimilið sitt
þar ákaflega smekklegt og þang-
að var alltaf gaman að koma. Allt
bar þeim hjónum fagurt vitni,
hvort sem það var hús, heimili,
lóðin þeirra, bílar eða þau sjálf.
Öll umgjörðin traust, húsið hlýtt
og notalegt og viðmót þeirra
hjóna einstakt í alla staði þegar
heim til þeirra var komið.
Mannsi hafði sterka nærveru,
hann var drífandi og duglegur og
lét til sín taka, var ákveðinn og
fylginn sér. Hann hafði sterkar
skoðanir á mönnum og málefnum
líðandi stundar og stóð á sínu.
Hann ræddi málefni af ástríðu en
á málefnanlegan hátt og án þess
að fara í neinar skotgrafir eins og
tíðkast nú í dag. Mannsi var mik-
ilvirkur í starfi Sjálfstæðisfélags
Eskifjarðar og í gegnum starf sitt
í flokknum lét hann til sín taka í
málefnum bæjarins, sat m.a. í
Guðmundur Á.
Auðbjörnsson
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
MARTEINN KRISTINSSON
rafvirkjameistari,
Njálsgötu 1,
Reykjavík,
verður jarðsunginn þriðjudaginn 30. júlí frá
Fríkirkjunni í Reykjavík kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Parkinsonsamtökin á Íslandi.
Kristín Þ.G. Jónsdóttir,
Ingibjörg Þóra Marteinsdóttir, Hilmar Teitsson,
Kristinn Óskar Marteinsson, Þóra Stefánsdóttir,
afabörn og langafabörn.
✝
Ástkær sambýlismaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SVERRIR INGÓLFSSON,
löggiltur endurskoðandi,
til heimilis að Granaskjóli 7,
sem lést á Landspítalanum mánudaginn
22. júlí verður jarðsunginn frá Neskirkju
þriðjudaginn 30. júlí kl. 13.00.
Ingibjörg Kristjánsdóttir,
Unnur Sverrisdóttir,
Laufey Brynja Sverrisdóttir,
Svava G. Sverrisdóttir, Stefán Þór Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
ÞORBJÖRN SIGURÐSSON,
lést á Heilbrigðisstofnun Blönduóss
laugardaginn 20. júlí.
Útförin fer fram frá Blönduóskirkju í dag
kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á
orgelsjóð Blönduóskirkju.
Sigríður Svanhildur Skaftadóttir,
Hulda Þorbjarnardóttir, Egill Guðni Jónsson,
Jósefína Þorbjarnardóttir,
Þorbjörn Egill Egilsson.
✝
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegrar eigin-
konu, móður, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
RÓSU BJÖRNSDÓTTUR,
sem lést miðvikudaginn 3. júlí.
Sérstakar þakkir til starfsfólks sjúkradeildar
Heilbrigðisstofnunar Þingeyinga.
Ármann Sigurjónsson
og fjölskylda.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát
elskulegrar móður okkar, tengdamóður og
ömmu,
BERGDÍSAR JÓNSDÓTTUR,
Sæviðarsundi 48,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimilisins Sóltúns
fyrir góða umönnun og hlýlegt viðmót.
Friðrik Olgeir Júlíusson,
Margrét Björg Júlíusdóttir, Viðar Helgi Guðjohnsen,
Auður Júlíusdóttir, Sigvaldi Ólafsson
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir allan hlýhuginn og
stuðninginn vegna fráfalls móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
GUÐLAUGAR ÞORLEIFSDÓTTUR,
Árakri 5,
Garðabæ,
sem lést mánudaginn 24. júní.
Stefanía Óskarsdóttir, Jón Atli Benediktsson,
Herdís Óskarsdóttir, Sæmundur Valdimarsson,
Þorleifur Óskarsson, Kristrún Lilja Daðadóttir.