Morgunblaðið - 04.12.2013, Side 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. DESEMBER 2013
✝ JóhannesGunnlaugsson
fæddist á Bakka í
Víðidal 9. ágúst
1929. Hann and-
aðist á Landspít-
alanum við Hring-
braut 23. nóvember
sl. Foreldrar hans
voru hjónin á
Bakka, Gunnlaugur
Auðunn Jóhann-
esson, f. 1894, d.
1970 og Anna Teitsdóttir, f.
1895, d. 1978. Systkini Jóhann-
esar voru Ingibjörg, f. 1922, d.
1994, Jóhanna, f. 1924, Teitur, f.
og d. 1925, Björn Teitur, f. 1926,
d. 2012, Elísabet, f. 1932, Að-
alheiður Rósa, f. 1934, Egill, f.
1936, d. 2008 og Ragnar, f. 1941.
Jóhannes ólst upp á Bakka í
Víðidal og auk farskóla var
hann tvo vetur á Héraðsskól-
anum í Reykholti.
Ungur gerðist hann
sjómaður. Varði
hann stærstum
hluta starfsævi
sinnar sem tog-
arasjómaður,
lengst á togaranum
Júpiter. Eftir að
sjómennsku lauk
starfaði hann sem
afgreiðslumaður á
bensínstöðvum hjá
Skeljungi. Jóhannes stundaði
útivist af margvíslegu tagi í frí-
stundum sínum og fór víða inn-
an lands sem utan. Hann var
ókvæntur og barnlaus og bjó öll
sín fullorðinsár í Reykjavík.
Jóhannes verður jarðsunginn
frá Háteigskirkju í dag, 4. des-
ember 2013, og hefst athöfnin
kl. 13.
Þegar við systkinin vorum að
alast upp vestur á Rauðasandi
fyrir margt löngu þá voru sam-
göngur erfiðari og samskipti
fólks sem bjó fjarri hvort öðru á
annan hátt hagað en er í dag.
Mamma átti mörg systkini. Sum
þeirra höfðum við aldrei séð en
önnur höfðu komið í heimsókn
langa og torfæra landleiðina. Eitt
þeirra sem við þekktum á þessum
tíma af afspurn var Jói frændi.
Hann vann á þessum tíma sem
togarasjómaður á síðutogurum
við aðstæður sem þættu erfiðar
og frumstæðar á flestan hátt í
dag. Þrátt fyrir fjarlægðina og
hafandi aldrei séð frændsystkin-
in vestur á fjörðum þá mundi
hann ætíð eftir okkur á þeim tíma
ársins sem mörgum finnst gaman
að gleðja litla krakka. Um hver
jól kom sending frá Jóa, jólakort
til hvers og eins, svo og jólagjafir.
Þetta tengdi okkur sérstaklega
við þennan fjarlæga frænda okk-
ar sem við höfðum aldrei augum
litið. Svo kom Jói í heimsókn eitt
sumarið, keyrandi á Volkswagen
um langan veg. Hæglátur og
þægilegur sem eru höfuðein-
kenni Bakkasystkina. Svo liðu ár-
in og við kynntumst honum betur
með meiri samskiptum og nánari
kynnum. Jói var einn af þeim
mönnum sem manni fannst alltaf
vera eins. Árin liðu hjá en þau
virtust ekki bíta á hann því ekk-
ert breyttist Jói. Hann hætti á
sjónum upp úr fimmtugu og fór
að vinna hjá Olís. Þar vann hann
þar til starfsævinni lauk. Jói var
mikil útivistarmaður og stundaði
gönguferðir og skíði af miklum
áhuga. Í skíðaferð í Evrópu fyrir
tæpum hálfum öðrum áratug
fékk hann alvarlegt hjartaáfall og
var vart hugað líf um tíma. Hann
náði að sigrast á því og átti mörg
ár eftir þar sem hann lifði góðu
lífi og stundaði áhugamál sín eins
og ekkert hefði í skorist. Þegar
getan til gönguferða minnkaði í
samanburði við þá sem hraðar
fóru yfir þá gafst hann ekki upp
heldur sigldi sinn sjó og hélt
áfram að ganga á fjöll í nágrenni
Reykjavíkur á þeim hraða sem
hentaði honum. Lífshlaupinu
lauk síðan í gönguferð þar sem
hann var að fá sér frískt loft og
njóta útiverunnar.
Við systkinin viljum með þess-
um fátæklegu orðum þakka Jóa
frænda fyrir góð kynni fyrr og
síðar og þá ekki síst ræktarsem-
ina hér í árdaga þegar við fengum
kveðjur og gjafir um hver jól frá
ókunnuga frændanum utan úr
hinum stóra heimi.
Gunnlaugur, Haukur,
Gunnlaugur, Inga og
Anna frá Móbergi.
Það varð brátt um Jóa móð-
urbróður okkar sem kvaddi 23.
nóvember sl. Í bernsku okkar
þekktum við hann best sem Jóa
frænda á Júpíter en hann var til
sjós lengstan hluta starfsævi
sinnar. Við kynntumst honum svo
betur þegar við urðum fullorðin
og hann kominn í land. Jói var ró-
legur að eðlisfari, prúður og sótt-
ist ekki eftir athygli en kunni
samt vel við sig í góðum fjöl-
skyldu- og vinahópi. Þegar mað-
ur náði honum á gott spjall hafði
hann gaman af því að segja frá
enda hafði hann víða farið og
margt upplifað til sjós og lands.
Vistin á togurunum hér áður fyrr
var ekki eintóm sæla, hörku-
vinna, oft við mjög erfiðar að-
stæður og ekki mulið undir sjó-
menn þess tíma. Þegar Jói hætti
til sjós fór hann að vinna á bens-
ínstöðvum Skeljungs og átti það
vel við hann.
Þau voru átta systkinin frá
Bakka í Víðidal sem komust upp.
Einkar samheldinn hópur og
miklir vinir sem báru hag hvert
annars fyrir brjósti. Þau komu
yfirleitt saman í veislur til okkar
og við erum þakklát fyrir frænd-
semi þeirra og vináttu. Jói, eins
og öll hans systkin, var mikill úti-
vistarmaður. Fór í ótal útilegur
og þá oftast einn á ferð með
myndavélina, tjald og annan úti-
legubúnað. Þau voru orðin æði-
mörg fjöllin sem hann hafði klifið.
Í mörg ár fór hann á skíði til Ítal-
íu og naut þeirra ferða og taldi
sig hafa verið sérlega heppinn
með ferðafélaga. Í einni slíkri
ferð fékk hann alvarlegt hjarta-
áfall og var fluttur í skyndi á
sjúkrahús og í stóra aðgerð. Það
var erfitt fyrir fullorðinn mann
sem var nú ekki mikill málamað-
ur að vera einn í ókunnu landi og
það á sjúkrahúsi. Þá fór Bjössi
bróðir hans á áttræðisaldri út til
að vera honum til halds og
trausts og samferða heim, þau
hafa alltaf verðið samheldin,
Bakkasystkinin. Pabbi okkar var
oft hjá okkur systkinunum í
Reykjavík um jól eftir að mamma
dó. Hann sá fram á að ekki fengi
hann skötu hjá okkur á Þorláks-
messu og brá þá á það ráð að
hringja í Jóa frænda og fá hann
til liðs við sig í skötuna. Það var
auðsótt enda Jói einkar greiðvik-
inn og saman fóru þeir í skötu ár
eftir ár fyrst í Múlakaffi og svo á
Pottinn og pönnuna. Jónsi slóst
svo í hópinn og síðar bættist Há-
kon við. Allir nutu þeir samver-
unnar í „skötuilminum“ og eru
þessar stundir dýrmætar í minn-
ingunni þegar þeir hafa nú báðir
kvatt okkur, pabbi og Jói. Í sept-
ember kom Jói til Önnu með bréf
sem hann hafði fengið í hendur úr
dánarbúi Egils frænda en þetta
voru bréf frá mömmu og pabba til
ömmu og afa á Bakka. Þetta
kvöld var Gunnlaugur einnig í
heimsókn og nutum við þess að
heyra Jóa segja frá sjómennsk-
unni, skíðaferðunum og mörgu
öðru. Hann stoppaði lengi þetta
kvöld og var kærkominn gestur
og í dag erum við þakklát fyrir
þessa síðustu samverustund.
Við systkinin kveðjum frænda
okkar og minnumst hans með
hlýju og þökkum fyrir góðar
stundir. Eftirlifandi systkinum
vottum við samúð okkar.
Gunnlaugur, Halldór, Helgi
og Vilborg Anna.
Okkur systkinin langar í
nokkrum orðum að minnast Jóa
föðurbróður okkar. Í gegnum tíð-
ina hefur Jói skipað stóran sess í
fjölskyldunni, hann var duglegur
að koma í heimsóknir á æsku-
heimili okkar og var ætíð með
okkur á aðfangadagskvöld og um
áramót. Jói var stóran hluta af
sínum starfsvettvangi, til sjós á
togaranum Júpíter og var fastur
liður, að farið var í siglingu með
aflann til Þýskalands. Það er okk-
ur ofarlega í minningunni þegar
Jói kom færandi hendi úr þessum
siglingum, með allskonar dýrind-
is góss, eins og niðursoðna ávexti,
Mackintosh’s, kexkassa, hljóm-
plötur og leikföng sem sáust ekki
hér á landi. Leikföngin valdi Jói
af mikilli kostgæfni fyrir hvert og
eitt okkar, sannarlega hittu þau í
mark og þeim fylgdi mikill dýrð-
arljómi. Ein saga úr bernsku lýs-
ir Jóa frænda vel, Gulli hafði ver-
ið að horfa á Stjána bláa í
sjónvarpinu sem sturtaði í sig dós
af spínati og varð svakalega
sterkur! Gulla fannst þetta mjög
sniðugt og bar undir Jóa frænda
hvort hann gæti keypt fyrir sig
spínat, hann fór jú til útlanda og
þar bjó Stjáni blái! Jói var alveg
til í að kaupa þetta fyrir hann, en
vegna tungumálamisskilnings
kom hann heim með fullan poka
af hnetum í stað spínats. Jói
frændi var mikill útivistarmaður
og hafði mjög gaman af göngu-
og skíðaferðum sem hann naut í
botn á meðan heilsan leyfði.
Tæknimál lágu vel fyrir Jóa,
hann keypti sér ávallt nýjustu
tæki sem komu á markaðinn og
fannst honum gaman að sýna
okkur þau, þó á sinn hógværa
hátt. Það fór ekki mikið fyrir Jóa
frænda, hann var hógvær, hjálp-
samur og var mjög frændrækinn.
Jói á þakkir skildar fyrir hvað
hann reyndist mömmu okkar vel
eftir að heilsu pabba fór að hraka,
og kom reglulega í heimsókn til
hennar eftir að hann lést.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Við kveðjum góðan frænda
með söknuði og þökkum honum
allar góðar stundir í gegnum ár-
in.
Anna Ásdís, Sigurveig og
Gunnlaugur Björnsbörn.
Við andlát vinar okkar, Jó-
hannesar Gunnlaugssonar, Jóa,
stendur fyrir hugskotssjónum
mynd af heilsteyptum manni,
hógværum, en föstum fyrir. Jói
fór sínar eigin leiðir. Hann var
duglegur að ferðast, jafnt utan
lands sem innan. Margar voru
skipulagðar hópferðirnar, sem
hann fór í til útlanda, alltaf einn,
en þar eignaðist hann gjarnan
vini og kunningja til lengri eða
skemmri tíma, eins og kynni okk-
ar bera vott um. En þegar hann
ferðaðist innanlands var hann
einn á ferð með hústjaldið sitt og
viljann til að njóta náttúrunnar.
Þá naut hann þess að ganga á
fjöll og upplifa náttúruna, enda
náttúrubarn að eðlisfari.
Það kom fyrir að hann bauð
okkur í dagsferðir með sér; eins
og þegar farið var áleiðis eftir
Fjallabaksleið nyrðri. Jói renndi
sínum fjórhjóladrifna fólksbíl
örugglega yfir ár sem þurfti að
komast yfir en malbiksökumenn
stóru jeppanna sátu með beyg í
svip og veltu fyrir sér hvernig
komast skyldi klakklaust yfir. Þá
glotti Jói.
Jói var af þeirri kynslóð sem
þurfti að hafa fyrir hlutunum og
fannst það sjálfsagt. Eftir að
hann keypti íbúðina í Mjölnisholti
komu eðlisþættir hans vel í ljós í
því hvernig hann hlúði einstak-
lega skemmtilega að öllu, innan
stokks og utan; lagfærði og end-
urbætti.
Seigla Jóa kom vel fram þegar
hann keypti sér tölvu, þá á átt-
ræðisaldri. Hann var hikandi við
þau kaup; óttaðist að sökkva sér
um of í heim tækninýjunga; vissi
sem var, að húnvetnski þráinn
léti ekki að sér hæða. Fyrsta tölv-
an var keypt og Jói hélt ótrauður
inn á braut tækninýjunga. Það
leið ekki á löngu þar til hann var
farinn að miðla af þekkingu sinni
til okkar.
Hvorki fór hann á námskeið,
né var enskukunnáttan mikil. En
áfram hélt hann þó, þótt brautin
yrði stundum grýtt á kostnað
„heilsufars“ tölvunnar. Það sem
hann ætlaði sér gerði hann og
ruddi hindrunum úr vegi af með-
fæddri festu og hógværð.
Í háttum Jóa og eðli endur-
spegluðust þau gildi sem síst
verða ofmetin; hógværð, traust
og staðfesta. Hafi hann þökk fyr-
ir samveruna.
Ingibjörg Ólafsdóttir og
Pjetur Hafstein Lárusson.
Jóhannes
Gunnlaugsson
Vistvænar jólaskreytingar
R
E
Y
K
J AVÍKURPRÓFA
ST
SD
Æ
M
A
KI
RKJU
GARÐAR
Starfsfólk
Kirkjugarða Reykjavíkurprófastsdæma
Kirkjugarðarnir leggja áherslu á
að jólaskreytingar á leiðum séu
alfarið gerðar úr lífrænum efnum.
Eftir áramót er slíkum skreytingum
fargað með vistvænum hætti
í jarðgerð Kirkjugarðanna.
Sjá nánar á www.kirkjugardar.is
i t r j l r ti r
✝
Okkar ástkæra móðir, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ÓSK LAUFEY JÓNSDÓTTIR,
áður til heimilis í Miðtúni 36,
Reykjavík,
er látin.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þakkir til Ólafs læknis og starfsfólks á 3. hæð N á Eir fyrir
góða umönnun.
Vilhjálmur Ástráðsson,
Elín Ástráðsdóttir,
Jónína Ástráðsdóttir, Heimir Svansson,
Laufey Ástríður Ástráðsdóttir,
Ágústa Hjartar Ástráðsdóttir, Grétar Sveinsson,
fjölskyldur og aðrir ástvinir.
✝
Látin er í Reykjavík 19. nóvember
ELÍSABET ÞORGEIRSDÓTTIR,
til heimilis að Fróðengi 7.
Útförin hefur farið fram.
Jón Ásgeirsson og fjölskylda.
✝
Elskuleg móðir mín og amma okkar,
FJÓLA HALLDÓRA HALLDÓRSDÓTTIR,
Lönguhlíð 3,
Reykjavík,
áður Skaftahlíð 4,
sem lést á Landspítalanum miðvikudaginn
27. nóvember, verður jarðsungin frá Foss-
vogskapellu föstudaginn 6. desember kl. 13.00.
Hafdís Ingvarsdóttir,
Ingvar Örn Hilmarsson,
Svana Fjóla Hilmarsdóttir,
Birna Svanhvít Hilmarsdóttir.
✝
Elskulegur sonur minn, bróðir, mágur og
frændi,
DANÍEL HAFSTEINSSON,
verður jarðsunginn frá Lágafellskirkju
fimmtudaginn 5. desember kl. 13.00.
Margrét Jóna Þorsteinsdóttir,
Unnur Inga Karlsdóttir, Davíð Bjarnason,
María Jórunn Hafsteinsdóttir, Smári Geirsson,
Aðalsteinn Hafsteinsson, Guðrún Sigvaldadóttir,
Sigrún Hafsteinsdóttir, Hans Pétur Blomsterberg,
Jón G. Hafsteinsson, Hildigunnur J. Sigurðardóttir,
Haraldur Hafsteinsson,
Sólveig Hafsteinsdóttir, Walter Unnarsson,
Þórdís Hafsteinsdóttir
og systkinabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
STEFANÍA ÞÓRÐARDÓTTIR,
lést á Sólvöllum, Eyrarbakka, sunnudaginn
1. desember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Eiríkur Runólfsson,
Rúnar Eiríksson, Auður Hjálmarsdóttir,
Jón S. Eiríksson, Þórdís Þórðardóttir,
Emma G. Eiríksdóttir, Hafþór Gestsson,
Þórður Eiríksson, Erla Karlsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐFINNA ERLA JÖRUNDSDÓTTIR,
Arahólum 2,
Reykjavík,
lést á Landspítala, Landakoti, fimmtudaginn
28. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju
föstudaginn 6. desember kl. 13.00.
Elín Jónsdóttir, Ólafur Hallgrímsson,
Anna Sigríður Jónsdóttir, Jón Ólafur Ólafsson,
Jörundur Jónsson, Sigrún Erla Þorleifsdóttir,
Þorbjörg Elenóra Jónsdóttir, Árni Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.