Morgunblaðið - 04.01.2014, Side 31

UMRÆÐAN 31
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 4. JANÚAR 2014
✝ Kristján J.Kristjánsson
fæddist á Ísafirði
28. febrúar 1926,
hann lést á heimili
sínu þann 14. des-
ember 2013. For-
eldrar hans voru
Kristján Krist-
jánsson lóðs, f. 5.
júlí 1883, d. 18. sept-
ember 1969 og Guð-
rún Stefanía Ólafs-
dóttir, húsmóðir, f. 17. apríl 1890,
d. 13. febrúar 1978. Systkin hans
voru Ásta Dóróthea, f. 10. apríl
1908, d. 2. janúar 1922, Haraldur
Óskar, f. 29. júní 1911, d. 14. júlí
1978, Egill, f. 17. júlí 1920, upp-
eldisbróðir, Pétur Haraldsson, f.
26. júní 1933, d. 27. janúar 2004.
Kristján kvæntist þann 12. júní
1949 Elsu Rósborg Sigurð-
ardóttur, f. 2. maí 1931, d. 22. júlí
1983. Börn þeirra: 1. Karen, f. 27.
fyrra hjónabandi er Margrét Þur-
íður, f. 1973. 5. Trausti Að-
alsteinn, f. 1. nóvember 1961.
Sambýliskona hans er Sara Leifs-
dóttir, f. 1963. Sonur hans af fyrra
hjónabandi er Hákon, f. 1988.
Kristján kvæntist þann 8. ágúst
1986 eftirlifandi eiginkonu sinni
Sigríði Ingu Þorkelsdóttur, f. 8.
ágúst 1930. Börn hennar eru
Hanna Sigurlaug Helgadóttir, f.
19 mars 1951, Birgitta Helgadótt-
ir, f. 22. október 1952, Birgir
Helgason, f. 19. maí 1954, Gunn-
laugur Hilmarsson, f. 8. nóv. 1956,
Þorkell Hilmarsson, f. 20. des
1957, Gunnar Hilmarsson, f. 3.
okt. 1960 og Hilmar Hilmarsson, f.
2. nóv. 1961.
Kristján hóf ungur sjósókn á
bátum samvinnufélags Ísfirðinga
en starfaði lengst af sem lög-
reglumaður á Ísafirði og var best
þekktur í heimahögunum sem
Kútti lögga. Hann starfaði um
nokkurra ára skeið hjá Íshús-
félagi Ísfirðinga en lauk starfs-
ævinni sem bátsmaður á Hofs-
jökli.
Útför Kristjáns fer fram frá
Ísafjarðarkirkju í dag, 4. janúar
2014, og hefst athöfnin kl. 14.00.
febrúar 1948, eig-
inmaður Haraldur
Benediktsson, f.
1946. Þeirra börn
eru Kristján, f. 1968,
Elvar Þór, f. 1969, d.
1969, Benedikt, f.
1971 og Elsa Rakel,
f. 1975. 2. Guðrún
Kristjana (Kiddý,) f.
20. júní 1951, eig-
inmaður Hafsteinn
Ingólfsson, f. 1950.
Þeirra synir eru Hafþór, f. 1970,
Róbert, f. 1975 og Stefán Þór, f.
1980. 3. Björk, f. 10. ágúst 1952,
d. 25. nóvember 2012. Hennar
synir eru Guðjón, f. 1972 og
Gunnar Lár, f. 1985. 4. Ásta Dó-
róthea, f. 9. desember 1955, eig-
inmaður Sverrir Kristjánsson, f.
1942. Þeirra synir eru Ari Auð-
unn, f. 1974, Karel Geir, f. 1978,
Elvar Þór, f. 1980 og Kristján
Valtýr, f. 1991. Dóttir Sverris af
Góður vinur til margra ára-
tuga og afi sonar míns, Krist-
ján Kristjánsson, er fallinn frá í
hárri elli eftir löng og erfið
veikindi. Kristjáni, Elsu og fjöl-
skyldunni kynntist ég árið 1972
á menntaskólaárum mínum á
Ísafirði.
Heimilisbragurinn á Engja-
veginum var einstakur. Sam-
band þeirra hjóna var afskap-
lega fallegt og gestrisnin mikil.
Það fór enginn svangur út frá
Kristjáni og Elsu og við kaffi-
eða matarborðið var ekki held-
ur skafið utan af hlutunum.
Kristján sá til þess að skoðanir
hans á mönnum og málefnum
kæmust umbúðalaust til skila.
Það fór til dæmis ekki á milli
mála að hann væri frá hjartanu
sannur krati, enda voru Björg-
vin Sighvatsson heitinn sá mikli
kratagúrú og hann mjög góðir
vinir. Aðrir flokkar fengu allir
með tölu, miskunnarlausa fall-
einkunn hjá Kristjáni. Á þess-
um árum hafði Kristján starfað
lengi í löggunni (Kútti lögga).
Hann hafði sterka réttlætis-
kennd og þótti sumum af þeim
sem hann varð að kljást við,
hann geta verið helst til harð-
hentur. Þegar hann var hættur
í löggunni á miðjum aldri og
farinn að vinna hjá Íshúsfélag-
inu fannst honum sjálfum eins
og að hann væri sloppinn úr
prísund.
Árið 1983 missti Kristján
sína góðu konu og urðu þá mik-
il þáttaskil í lífi hans. Hann réð
sig þá fljótlega á flutningaskip-
ið Hofsjökul sem sigldi til
Bandaríkjanna með frystan
fisk. Þar kunni hann vel við sig
og fljótlega var hann gerður að
bátsmanni, enda harðduglegur
og laginn. Um borð í Hofsjökli
varð honum það til happs að
kynnast skipsþernunni Ingu,
sem varð seinni kona hans og
flutti hún með honum á Ísa-
fjörð þar sem Inga endurreisti
með Kristjáni gamla gestrisna
heimilisbraginn á Engjavegin-
um.
Kristján var alla tíð syni mín-
um Guðjóni sem besti faðir og
fyrir það ber að þakka honum.
Guðjón hefur einnig alla tíð
hugsað vel um afa sinn og kunn-
að að meta allt sem hann hefur
gert fyrir hann. Sjálfum hefur
mér auðnast að halda góðu sam-
bandi við Kristján og átt því láni
að fagna að geta heimsótt hann
og Ingu á Engjaveginn í hvert
skipti sem ég kom til Ísafjarðar.
Mikið varð Kristján alltaf glaður
þegar við Lóló færðum honum
nýveiddan silung úr Fljótavík-
inni.
Það er skammt stórra högga
á milli í fjölskyldunni á Engja-
veginum, en fyrir ári lést Björk
barnsmóðir mín, dóttir Krist-
jáns, langt um aldur fram.
Við hjónin vottum Ingu og
allri stórfjölskyldunni samúð
okkar.
Guðmundur Guðjónsson
(Muggur).
Ég er á lögreglustöðinni að
heimsækja afa eftir venjulegan
skóladag. Örn skólabróðir minn
og ég horfum með aðdáun á
þennan stóra og stæðilega kall.
Mikil tilhlökkun er framundan;
rúntur heim með „löggubíl“. Afi
Kristján var stór maður, gat allt
að mér fannst, hjálpaði öllum og
var alltaf til staðar. Hann
byggði hús fyrir sig og fyrir
börnin sín og óeigingjarn var
hann með eindæmum.
Ég gleymi aldrei mínum
fyrsta vinnudegi hjá Íshúsfélagi
Ísfirðinga. Afi vann þar eftir að
hann hætti hjá lögreglunni.
Hann hafði mikla trú á mér og
var búinn að tala við Jonna
verkstjóra og sannfæra hann
um að þarna væri duglegur
ungur maður þó að hann væri
rétt að verða 12 ára. Ég stefndi
að því frá fyrsta degi að fá tæki-
færi að vinna með afa og það
gekk upp síðar um sumarið mér
til mikillar ánægju. Við tveir
saman uppi á þriðju hæð að
verka skreið, borða nesti saman
og hlusta á sögur; þvílík sæla
fyrir mig. Það var alltaf unnið
hratt og samviskusamlega og
ekkert gefið eftir. Að vinna vel
fyrir laununum sínum var afar
mikilvægt og þau sterku og
góðu gildi lagði hann að mér
ungum drengnum.
Afi var langtum eldri en hinir
ungu hraustu löndunarmenn hjá
Íshúsfélaginu og hann var að-
almaðurinn á staðnum. Það
þorði enginn að gera grín að afa
og meira að segja Gaui litli, sem
var kóngurinn á annarri hæð,
bar ómælda virðingu fyrir hon-
um. Afi var gríðarlega hraustur
og þess vegna tók hann allar
landanir upp úr Guggunni og
Júllanum í hverri viku. Þetta sá
ég sem lúgumaður fyrir ofan
lest og hugsaði oft um að þang-
að yrði ég að komast, vera niðri
við erfiðisvinnu eins og afi og fá
meira kaup.
Ég sá afa einu sinni slasast
niðri í lestinni en þrátt fyrir það
var ekkert gefið eftir, verkið
skyldi klárað. Þannig var hugs-
unarhátturinn. Skömmu seinna
horfði ég síðan dolfallinn á afa
minn tæma stígvélið sitt af blóði
sínu í vaskinn á stakkageymsl-
unni í Júllanum. Hann taldi mér
trú um að ég þyrfti ekki að hafa
engar áhyggjur, hann sagðist
verða góður á morgun. Auðvitað
trúði ég því sem afi sagði enda
var hann sá sterkasti og ósigr-
andi í mínum huga.
Elsku afi varð fyrir gríðar-
legum missi þegar amma Elsa
dó langt fyrir aldur fram. Þetta
áfall tók mikið á hann og hann
var bugaður um tíma af sorg og
vissi ekki hvernig hann gæti lif-
að af án konu sinnar sem var
honum sterkur lífsförunautur.
En eins og máltækið segir þá
læknar tíminn öll sár og það var
honum mikið gæfuspor að ráða
sig á fraktskipið Hofsjökul sem
sigldi til Ameríku. Þar kynntist
hann síðari eiginkonu sinni Ingu
sem vann um borð. Hún kom
eins og engill fyrir afa og þvílíkt
guðslán fyrir hann að kynnast
henni. Afi varð aftur sjálfum sér
líkur og vann þarna sín síðustu
ár á vinnumarkaðinum.
Það er ekki pláss hér til þess
að telja upp hversu góð þau afi
og Inga voru við alla og okkur
barnabörnin með gjöfum frá
Ameríku sem rötuðu undir jóla-
tréð. Þetta voru alltaf stærstu,
hörðustu og flottustu pakkarnir
og ótrúlega spennandi fyrir
okkur barnabörnin. Minning-
arnar lifa áfram og ég kveð
elskulegan afa Kristján með
söknuði og er þakklátur fyrir öll
þau góðu gildi sem hann kenndi
mér.
Hafþór Hafsteinsson.
Það er með trega en einnig
þakklæti í hjarta sem ég rita
þessar línur í minningu ástkærs
afa míns, Kristjáns J. Krist-
jánssonar. Eftir standa góðar
minningar um einstakan mann
og frábæran afa og þakklæti
fyrir allar þær góðu stundir
sem ég átti með honum. Þær
hafa án efa mótað mig talsvert
og þær munu áfram ylja mér
um ókomna tíð. Minnisstæðar
eru stundirnar forðum í ömmu-
holu þegar heilu sagnabálkarnir
um „Molda og Brodda“ voru
spunnir upp og sköpuðu ljóslif-
andi ævintýraveröld í hugar-
fylgsnum lítils drengs, ferðirnar
í bústaðinn í Vatnsfirði, bíltúr-
arnir um Skutulsfjörð og ná-
grenni og síðar ferðirnar með
Hofsjökli vestur um haf, svo
fátt eitt sé nefnt.
Afi var nokkuð mikill maður
vexti og rammur að burðum.
Fáa menn hef ég hitt hraustari.
Yfirborðið kann að hafa virst
sumum hrjóstrugt, svolítið eins
og náttúran sem hann ólst upp
í, en undir bjó hlýtt og gott
hjarta, sem fátt aumt mátti sjá.
Afi varð gjarnan fyrstur til að
rétta hjálparhönd þangað sem
hennar var þörf. Orðin voru þá
ekki alltaf mörg en verkin töl-
uðu þeim mun sterkar.
Í seinni tíð voru ekki eins
mörg tækifæri til samvista en
þó alltaf nokkur á ári hverju.
Það var gott að koma á Engja-
veginn. Móttökurnar voru ávallt
góðar og viðurgerningurinn átti
sér fáa líka. Sérstaklega var
gaman þegar afi komst á flug í
að rifja upp gamla tíma. Sög-
urnar voru margar úr víðfeðm-
um reynslubankanum, sagðar
af innlifun og færðar í kjarn-
yrtan og líflegan stíl.
Afi var hvíldinni eflaust feg-
inn á hinsta degi eftir erfið
veikindi og þakklátur fyrir að fá
að kveðja friðsællega á heim-
ilinu sem hann byggði og bjó á
meginþorra ævi sinnar. Ég efa
ekki að hans hafi beðið góðar
móttökur frá ömmu og mömmu
hinum megin.
Við Helga vottum Ingu, sem
staðið hefur eins og stytta við
hlið afa í veikindum hans og
reynst honum svo vel, og móð-
ursystkinum mínum samúð
okkar. Hvíl í friði, elsku afi.
Takk fyrir allt.
Guðjón.
Kristján J.
Kristjánsson
 Fleiri minningargreinar
um Kristján J. Krist-
jánsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
✝
Elskuleg móðir okkar,
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR
frá Miklaholti,
Stórateig 42,
Mosfellsbæ,
lést á Landspítalanum í Fossvogi á nýársdag.
Kristín Magnúsdóttir,
Jón Magnússon.
✝
Elskulegur faðir minn, sonur okkar, bróðir
okkar, mágur og frændi,
OLGEIR MÁR BRYNJARSSON,
lést á líknardeild Landspítalans laugardaginn
28. desember.
Hann verður jarðsunginn frá Guðríðarkirkju
miðvikudaginn 8. janúar kl. 15.00.
Brynjar Jón Olgeirsson,
Brynjar Olgeirsson, Guðný Bergdís Lúðvígsdóttir,
Lúðvíg Brynjarsson, Kristín Hallgrímsdóttir,
Ásthildur Ósk Brynjarsdóttir, Andri Freyr Stefánsson
og frændsystkini hans.
✝
Okkar ástkæra
HERMÍNA SIGURÐARDÓTTIR,
sem lést á Hrafnistu í Reykjavík föstudaginn
27. desember, verður jarðsungin frá
Grensáskirkju mánudaginn 6. janúar
kl. 13.00.
Jóhann Long,
Gunnar Finnlaugsson, Gunilla Maria Finnlaugsson,
Þorfinnur Finnlaugsson, Soffía Guðmundsdóttir,
Þórlaug Finnlaugsdóttir Toft, Kai Toft,
Hulda Finnlaugsdóttir,
Snorri Finnlaugsson, Sigríður Birgisdóttir,
Ágústa Rósa Finnlaugsdóttir,
barnabörn og makar þeirra,
barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
BORGHILD INGER STEINGRÍMSDÓTTIR,
Árskógum 8,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum, Fossvogi, föstudaginn
27. desember.
Útförin fer fram í Seljakirkju þriðjudaginn
7. janúar kl. 13.00.
Einar Ingvarsson,
Ellen Einarsdóttir, Ólafur Sigurðarson,
Steingrímur Einarsson, Sigríður Jóna Sigurjónsdóttir,
Ingvar Einarsson, Kalisuri Murugasn,
Guðrún María Einarsdóttir, Viðar Ásgeirsson
og barnabörn.
✝
Minn elskulegi eiginmaður, faðir, tengdafaðir,
bróðir, tengdasonur, frændi og mágur,
EIRÍKUR ÓMAR SVEINSSON
framkvæmdastjóri Keflavíkurflugvallar,
lést á Landspítalanum 25. desember.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn
14. janúar kl. 15.00.
Ingibjörg Sandholt,
Sveinn Rafn, Melkorka Ragnhildardóttir,
Egill Orri,
Þóra Kristín,
Hafdís og Sigrún (Lóa) Sveinsdætur,
Þóra Sandholt,
Sigrún Björg Ingvadóttir, Ásgeir Stefánsson,
Bergur Sandholt, Stella Hafsteinsdóttir,
Kristín Sandholt, Ingvar Vilhelmsson.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, bróðir, afi
og langafi,
EINAR KRISTINN KARLSSON,
lést á Landspítala, Landakoti, sunnudaginn
27. október.
Jarðarför hefur þegar farið fram.
Ásgrímur Einarsson,
Gullveig Unnur Einarsdóttir,
Bryndís Einarsdóttir,
Linda Rós Einarsdóttir,
Ingibjörg Karlsdóttir,
Auðdís Karlsdóttir,
Gunnar Þórir Karlsson,
tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Systir mín,
JÓHANNA SIGURBJÖRG
AÐALSTEINSDÓTTIR,
Nanna,
áður Fellsmúla 2,
andaðist á dvalar- og hjúkrunarheimilinu
Grund mánudaginn 30. desember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd vandamanna,
Sigríður Helga Aðalsteinsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÞÓRÐUR ÁRNASON,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
lést á Dvalarheimilinu Höfða laugardaginn
28. desember.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
10. janúar kl. 14.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Dvalarheimilið Höfða.
Sigríður Sigurjónsdóttir,
Guðrún Þórðardóttir, Ingileifur S. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.