Morgunblaðið - Sunnudagur - 17.08.2014, Page 10

10 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17.8. 2014
UM ALLT LAND
VOPNAFJÖRÐUR
Ólafur Áki Ragnarsson verður sveitarstjóri á
Vopnafirði, en var áður bæjarstjóri í Ölfusi og
Djúpavo
Hvalfjarðarsveit. Hann va
únaþings vestra og B
sveitarstjórar eru að taka vi
gtn komnar
arubrú
kinu við Almannagjá á
gvöllum. Með því batnar
ðaða þar. Þá er veri að
stækka bílastæði á þeim s ik til að
bæta aðgengi ferðamanna
VESTMANNAEYJAR
Bæjarráð Vestmannaeyja
ði að nýta Baldursko
siglinga í Landeyjah
Þorlákshöfn. Sam
GAR
Í Garð
bæjar
af því
að fá
leigu. Segir bæjarráð að Íb
eigi tugi íbúða í bænum, se
standi ónotaðar þegar eft
húsnæði og biðlistar eftir
Fyrir vikið fækki íbúum.
ÍSAFJÖRÐUR
Samþykkt hefur
verið í bæjarstjórn
íbú
á sjóna
inn í stjórnsýsluna, styrkja hverfaráð, opna
gíbúavef með tengingu við samféla smiðla
og reyna að efla þjónustu á Suðureyri,
Flateyri og Þ
US UA T RLAND
Starfsemi sjávarútvegsfyrirtækja á Austurlandi stendur undir 4,2% af lan
framleiðslu og árið 2012 fluttu þau út sjávarafurðir fyrir 46 milljarða kró
Þá greiddu þau þetta ár 9% af tekjuskatti fyrirtækja í landinu. Þetta kemur
fram í skýrslu eftir Ásgeir Friðrik Heimisson um umsvif sjávarútvegs á
Austfjörðum. Um 3.400-4.700 störf má rekja til starfsemi sjávarútvegs
Náttúran er mér afar dýr-mæt, kannski kemur þaðaf sjálfu sér þegar maður
fæðist og býr hér. Náttúran nærir
og græðir manninn og það gerir
listin líka,“ segir Sigrún Jónsdóttir
myndlistarkona að Ásvelli í Fljóts-
hlíð. Fólk í landsins breiðu byggð-
um sýslar við sitthvað; bæði hefð-
bundnar atvinnugreinar og svo eru
þar líka listamenn á hverju strái.
Það er Sigrún gott dæmi um, hún
kennir við grunnskólann á Hvols-
velli en heima í Hlíðinni er hún með
ágæta vinnustofu og sitthvað á
trönunum,
Hallgerður langbrók
og María mey
„Ég var að ljúka við málverk af
konu í þremur hlutum sem samofin
er úr þremur konum: Maríu mey,
Evu í aldingarðinum og Hallgerði
langbrók. Þá eru hér tvö landslags-
verk eru í vinnslu. Ég er hægt og
sígandi að stefna að sýningu og
vinn helst með akrýl og vatnslitinn,
sem er vandasamur en lifandi, ófyr-
irsjáanlegur og skemmtilegur,“ seg-
ir Sigrún sem hefur magnaðan
Eyjafjallajökul sem sinni næsta
granna. Hún hefur málað allmargar
myndir af jöklinum og á myndunum
er snjórinn jafnan meiri en í raun
og sann.
„Ef þú finnur sofandi barn þá
breiðir þú yfir það teppi, kannski er
þetta bara óskhyggjan, eða áhyggj-
urnar sem maður hefur varðandi
bráðnun jökla og eðlið að langa til
að bæta hlutina? Margir hér eru
ekki búnir að losa sig við eða læra
að lifa með gosinu og óttanum við
Kötlugosið,“ segir Sigrún. Hún vitn-
ar til jafnfram til kennarareynslu
sinnar og heldur áfram frásögn
sinni:
„Börn okkar eru næm á tilfinn-
ingar annarra og þurfa stundum að-
stoð til að skilja og meta þær til-
finningar og upplýsingar sem þau
afla sér. Þau fara inn á innlendar
sem erlendar fréttasíður sem vara
við þessu hættulega landi sem við
búum á, og þau vita af eigin
reynslu hvað getur gerst. Í nær-
umhverfinu er fólk að fá allskyns
kvilla og fóbíur sem mætti athuga
dálítið betur. Ættu menn ekki að
vera búnir að vinna úr þeirri
reynslu sem gosið skóp. Af ein-
hverjum ástæðum spretta enn upp
gosmyndir hjá krökkunum og hug-
leiðingar því tengdar. Ég held að
það sé gott fyrir fólk að hafa það í
huga varðandi börnin sín og sjálft
sig hvort eitthvað hafi breyst í líf-
inu í fari þeirra eftir gos.“
Listin teygir sig í allar áttir
Sigrún segist una sér vel í sveitinni,
enda liggja allar hennar rætur þar.
Og þar finnst henni listin sjálf vera,
ekki síður en annarstaðar. „Listin
teygir sig í allar áttir og tengist öll-
um þáttum mannlegrar tilveru. Ég
hef orðið ill þegar fjasað er um
menningarsnauð sveitarfélög út á
landi því samfélag er aldrei menn-
ingarsnautt. Börn út á landi hafa til
að mynda líklega gert mörg lista-
verk sem í dag flokkast sem Land
art. Þau hafa oft greiðari aðgang að
því að smíða og vinna í höndunum.
Það að hefðbundið listasafn sé ekki
í bakgarðinum gerir það ekki að
verkum að sköpunareðli barns úr
sveit sé eitthvað fátækara.“
Sigrún telur og mikilvægt lista-
söfn í borginni komi í einhverjum
mæli með verk sín út á landi og
sýni þar. Mikill kostnaður við slíkt
sé algeng viðbára þeirra sem til
fyrir svörum verða. Á móti komi að
það kosti skólana sitt að koma
landsbyggðarbörnum suður á list-
sýningar – sem svo sannarlega
auðgi þeirra líf og annarra.
FLJÓTSHLÍÐ
Samfélagið
er aldrei án
menningar
LISTAKONAN SIGRÚN JÓNSDÓTTIR MÁLAR EINS OG ENG-
INN SÉ MORGUNDAGURINN. HÚN STEFNIR Á SÝNINGU
OG ER GJARNAN MEÐ LANDSLAGSVERK Á TRÖNUNUM.
Sigrún Jónsdóttir hefur unnið margar mynda sinna með akríllitum en grípur stundum í vatnslitina. Segir það form vera
vandasamt en lifandi, ófyrirsjáanlegt og skemmtilegur. Hún ver löngum stundum í listina en er kennari að aðalstarfi.
Morgunblaðið/Sigurður Bogi
Náttúran er áberandi myndefni hjá Sigrúnu enda er Eyjafjallajökull hennar
næsti nágranni - og kraftur hans og kynngimagn gefur jafnvel innblástur.
* Það er fullt starf að halda sér við í gegnum lífið ogekki minnkar þörfin þegar árunum fjölgar. ... Þenjalungun, heyra hjartað slá og æðarnar ólga.
Guðni Ágústsson í Dagskránni á Selfossi
Landið og miðin
SIGURÐUR BOGI SÆVARSSON
sbs@mbl.is