Morgunblaðið - 27.11.2014, Blaðsíða 75

Gisting
Þjónusta
AKUREYRI
Sumarbústaður til leigu.
Sumarbústaður til sölu
Orlofshus.is
Leó 897-5300
Hljóðfæri
Gítarinn ehf. Stórhöfða 27
S. 552 2125 • gitarinn.is
Ukulele
í úrvali
Verð við
allra hæfi
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Antík
Skápur frá 1840-60
Úrval antikstóla
Eðavörur, postulín og kristall
Antik húsgögn í úrvali.
Postulíns matar- og kaffistell.
Silfurborðbúnaður, postulíns-
styttur, kristall og gjafavara.
Opið frá kl. 10 til 18 virka daga,
laugardaga frá kl. 11-16.
Þórunnartúni 6,
sími 553 0755 – antiksalan.is
Bílar
Audi A4 Avant 2013. 2,0 Diesel.
Sjálfskiptur. Leðurinnrétting ofl.
Start / stopp búnaður sem sparar
eldsneyti enda eyðir hann aðeins
4,9 L í blönduðum akstri.
Verð : 5.480 þús
www.sparibill.is
Fiskislóð 16 – sími 577 3344.
Opið kl. 12–18 virka daga.
Hópbílar
Bjóðum hópferðabíla frá 8-67 farþega.
Guðmundur Tyrfingsson ehf
gt@gtbus.is www.gtbus.is
S. 568-1410 / 482-1210
Hópferðabílar til leigu
með eða án bílstjóra
Ökukennsla
Vönduð, vel búin kennslubifreið
Subaru XV 4WD - árg. 2012.
Akstursmat og endurtökupróf.
Gylfi Guðjónsson,
sími 6960042,
bilaskoli.is
Húsviðhald
Hreinsa þakrennur,
hreinsa ryð af þökum
og tek að mér ýmis
smærri verkefni.
Uppl. í síma 847 8704
manninn@hotmail.com
Smáauglýsingar
Ný sending – kristalsljósakrónur
Ný sending af glæsilegum kristals-
ljósakrónum, veggljósum, matar-
stellum og kristalsglösum til sölu.
BOHEMIA KRISTALL,
Grensásvegi 8.
Sími 7730273
Til sölu
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Nýkomnar Eurotec A2 harð-
viðarskrúfur. Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
6600230 og 5611122.
Aukablað um bíla fylgir
Morgunblaðinu alla þriðjudaga
að og margar fyndnar sögur
sagðar. Öll fjölskyldan hittist
alltaf í Austurberginu eftir jóla-
matinn hjá þér og pabba og þá
voru jólin fyrst virkilega komin.
Þú áttir auðæfi í systrum mín-
um. Ég hef verið búsett í áratugi
í kóngsins Kaupmannahöfn og á
meðan hafa mínar fjórar frá-
bæru systur hugsað stórkostlega
vel um þig. Þær hafa séð til að þú
fékkst heimsókn á hverjum ein-
asta degi og skipt með sér helg-
um og virkum dögum í yfir tíu ár
frá því að pabbi dó. Þar varstu
ofboðslega heppin, elsku mamma
mín, og þú hefur oft talað um
hversu þakklát þú ert.
Þú varst ekki allra. Það er ég
heldur ekki og enginn sem ég
þekki. En þinn kærleikur og ást
til þinna dætra og fjölskyldunnar
var innileg og sönn. Í staðinn fyr-
ir að segja hæ, heilsaðir þú okkur
alltaf með setningum sem: „Ást-
arengillinn minn,“ „hjartans
blómið mitt“ eða „elsku ljósið
mitt“ og þegar við fórum var síð-
asta orðið alltaf „Guð blessi þig“
og það allra síðasta sem þú sagð-
ir við mig þegar þú kvaddir mig,
var: „Guð veri alltaf með þér – að
eilífu“.
Guð veri alltaf með þér, elsku
mamma mín – ég veit að þú verð-
ur alltaf með mér og í mínu
hjarta Kærar þakkir til starfs-
fólksins á hjúkrunarheimilinu
Skógarbæ fyrir einstaka umönn-
un og hlýhug. Þín elskandi dótt-
ir,
Hrafnhildur.
Yndislega amma mín kvaddi
þennan heim 15. nóvember. Við
áttum margar góðar stundir
saman og er mér það minnis-
stæðast þegar ég var lítil að við
tókum oft strætó með afa Jonna
niður í miðbæ. Þar röltum við
um bæinn, fengum okkur heitan
kakóbolla og gáfum öndunum
brauð. Ég gleymi því heldur
aldrei hvernig hún lét mig
brjóta fötin mín fallega saman,
þegar ég gisti hjá henni, eftir að
ég hafði hent þeim af mér fyrir
svefninn – þau þyrftu nefnilega
að vera á sínum stað og vel brot-
in saman ef það kæmi upp eldur
og ég þyrfti að klæða mig hratt –
þá gengi nú ekki að hafa fötin öll
í kuðli á gólfinu, sagði elsku
amma. Amma var greinilega
klók kona, því ég sá aldrei í
gegnum þetta. Enn þann dag í
dag hugsa ég til hennar ef ég
gleymi að ganga „rétt“ frá föt-
unum. Amma var alltaf svo glöð
og þakklát þegar ég kom í heim-
sókn til hennar í Skógarbæinn
og ég mun sakna þess mikið að
fá ekki að heyra: „Mikið er gam-
an að sjá þig, engillinn minn.“
Ég mun aldrei gleyma því sem
amma sagði við mig í síðasta
skiptið sem við töluðum saman
sem var „ömmuhjartað geymir
þig.“ Þessi orð mun ég alltaf
hafa hjá mér. Elsku amma mín,
þín verður sárt saknað, en ég
veit að þú ert á góðum stað með
afa Jonna.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ókunnur)
Þitt barnabarn,
Tanja Dögg.
Í dag kveðjum við elskulega
tengdamóður mína, Unni Mar-
inósdóttur. Margs er að minnast
frá þeim 26 árum sem leiðir okk-
ar lágu saman. Ég var svo hepp-
inn að kynnast dóttur hennar,
Önnu Maríu og eftir það voru
leiðir okkar Unnar óaðskiljan-
legar. Helst er að minnast Unn-
ar fyrir létt fas bæði andlegt og
líkamlegt. Hún var mikið fyrir
útvist og fjallaferðir. Naut hún
þess að vera í faðmi íslenskrar
náttúru umvafin fjöllum. Mínar
bestu minningar með Unni eru
samverustundirnar með henni,
tengdapabba og stórfjölskyld-
unni á aðfangadagskvöld. Þar
var ekki komið að tómum kof-
anum, kræsingar og góðgæti
borið fram, þó svo allir kæmu
úttroðnir til hennar, var ekki um
annað að ræða hjá Unni en að
hlaða meira á sig. Hún var á
harðahlaupum allt kvöldið við að
þjóna okkur og nutum við gest-
risni hennar. Hafðu þökk fyrir.
Eitt sem Unni var tamt, var að
mæla á erlenda tungu í tíma og
ótíma, sumum til armæðu, öðr-
um til skemmtunar. Eins og ég
orðaði það í 90 ára afmæli henn-
ar, þá voru það forréttindi að
kynnast henni í þessum ham,
þar sem orðið „yes“ kom mjög
oft fyrir, enda Unnur alltaf já-
kvæð á góðri stund. Sólin var
einn af hennar bestu vinum og
naut hún þess að koma til okkar
Önnu í Funafoldina, setjast út á
pall og njóta sólarinnar. Á 90 ára
afmælinu naut hún þess sérstak-
lega, þar sem sólin skein skært
þann dag, dansaði hún á pallin-
um eins og enginn væri morg-
undagurinn. Unnur naut
umönnunar síðustu tvö árin á
hjúkrunarheimilinu Skógarbæ,
þar sem hún lést aðfararnótt 15.
nóvember. Ég veit að núna er
hún komin í faðm Jonna Jóns
tengdapabba.
Elsku Unnur, takk fyrir allt
og allt og megir þú njóta þín á
nýjum slóðum.
Björn Ingólfsson.
eftirlifandi eiginmanns, Geirs
Ragnars Gíslasonar, og einnig til
barna Steinunnar, Attýjar, Óla
Jóns, Ellu, Rúnu, Denna og Gústa.
Þinn tengdasonur,
Heimir Heimisson.
Elsku besta amma mín. Ég sit
hér og reyni að ímynda mér hvern-
ig lífið getur haldið áfram án þín.
Þú varst svo stór fastur og mik-
ilvægur punktur í tilverunni, það er
svo erfitt að skilja að þú sért ekki
lengur hér. Þó svo að þú hafir verið
veik, þá hélt ég alltaf í vonina um að
sterka amma mín myndi ná sér.
Amma Steinunn á jú alltaf að vera
til. Amma hafði einstakt lag á því
að láta mér líða eins og ég væri
mikilvægasta manneskjan í heim-
inum. Ég eyddi miklum tíma af
minni barnæsku uppi í Tunguseli
hjá ömmu. Þar átti ég mína sér
skeið til að borða cocoa puffsið og
mína eigin litlu mjólkurkönnu til að
hella mjólkinni. Amma skildi bara
svo vel að litla dekurdúkkan varð
að hafa hlutina á sinn hátt. Mér
fannst best í heimi að eyða helg-
unum mínum í Tunguselinu. Ég og
amma röltum út í sjoppu, keyptum
okkur ís og nammi. Svo var legið á
sófanum, ég í bláa síða silkisloppn-
um hennar, háhæluðu marglituðu
glitrandi skónum, amma með
prjónana sína og við horfðum á bíó-
myndir langt fram á kvöld.
Amma hafði alltaf tíma fyrir
mig, í minningunni var hún aldrei
of upptekin til að fá mig í heim-
sókn. Ef hún hafði önnur plön þá
fékk ég bara að koma með. Ég fékk
að fara með henni í vinnuna, í sum-
arbústaðaferðir, til vinkvenna, í
búðir, já bara hvert sem er.
Amma var ein af mínum bestu
vinkonum, það var hægt að segja
henni allt, betri trúnaðarvinkonu
var ekki hægt að hugsa sér. Það er
ótrúlega skrítið að hugsa til þess að
sá fasti punktur að fara í heimsókn
til ömmu þegar ég kem til Reykja-
víkur er ekki lengur til staðar. Ég
mun ekki lengur geta farið til
ömmu, sest við eldhúsborðið,
drukkið kaffi, spjallað um alla
heima og geima og fengið svo inni-
legt faðmlag og koss þegar við
kveðjumst.
Elsku afi Geir, mamma, Attí,
Óli, Rúna, Denni og Gústi, ykkur
sendi ég mínar dýpstu og innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Er völlur grær og vetur flýr
og vermir sólin grund
kem ég heim og hitti þig.
Verð hjá þér alla stund.
Við byggjum saman bæ í sveit
sem blasir móti sól.
Þar ungu lífi landið mitt
mun ljá og veita skjól.
Sól slær silfri á voga
sjáðu jökulinn loga.
Allt er bjart fyrir okkur tveim
því ég er kominn heim.
Að ferðalokum finn ég þig
sem mér fagnar höndum tveim.
Ég er kominn heim
já, ég er kominn heim.
(Jón Sigurðsson.)
Elsku amma, ég sakna þín
meira en orð fá lýst. Þín,
Ásta Steinunn.
Mikið óskaplega sem það var
sárt að kveðja elsku bestu ömmu
Steinunni í síðustu viku. Amma
hefur nefnilega ávallt verið til
staðar, stoð mín og stytta, við hlát-
ur og grát. Hún var sérlega góður
hlustandi og veitti mér ófáar ráð-
leggingar um lífið og tilveruna,
eða jú matseld sem var sérlegt
áhugamál okkar beggja.
Við kveðjustund sem þessa er
mér þakklæti efst í huga, ég veit
hversu lánsöm ég er að hafa feng-
ið að alast upp með jafn góða fyr-
irmynd og hana ömmu mér við
hlið. Minningarnar um hana eru
óteljandi og mikið sem ég hlakka
til að segja sögur af ömmu í Tungó
um ókomna tíð. Hún var nefnilega
líka þrælskemmtileg og hress og
oft var ekki hægt að gera neitt
annað en að skellihlæja að hennar
samblöndu af þrjósku og glettni.
Eitt slíkt var þegar ég, mamma,
amma og vinkona mín fórum sam-
an í þvílíka skvísuferð til Mallorca
árið 2004. Það kom þó á daginn að
móðir mín og amma voru með afar
ólíkar hugmyndir um þessa sólar-
landaferð. Amma sá ferðina fyrir
sér sem tveggja vikna letilíf á
ströndinni með sígó, kók og bók
með einstaka kæliferð í sjóinn inn
á milli. Á meðan var móðir mín
með vekjaraklukkuna stillta á 7
alla morgna, búin að plana skoð-
unar- og gönguferðir út í eitt og
skráði okkur í alla mögulega fé-
lagshittinga á vegum hótels eða
ferðaskrifstofu. Amma aldeilis
fussaði og sveiaði og sagði í hví-
vetna að öll þessi svaðalegu læti
væri engum til bóta. Eitt kvöldið á
leið á veitingastað var allt við það
sama, mamma fremst í flokki, við
vinkonurnar á eftir og amma rak
lestina. Þá heyrist í þeirri gömlu
„vofff, vofff, vofff – voff voff“.
Fremri fylkingin snarhemlar og
snýr sér við með eitt stórt spurn-
ingamerki framan á sér. „Já, við
hverju búist þið? Þið gangið svo
hratt og með mig í eftirdragi að
þið getið allt eins gengið hér um
með hund í bandi,“ segir amma á
innsoginu með þvílíkt glettnibros
meðan hún klárar sígarettuna
sína í makindum.
Mér til mikillar lukku hefur
amma verið svo stór partur af
mínu lífi. Allt sem mér hefur þótt
fréttnæmt þá náði tilkynninga-
skyldan til mömmu, pabba og
ömmu Steinunnar. Það var alveg
sama hvort ég væri að gorta mig
af góðri einkunn, nýju starfi, nýj-
um kjól eða hreinu herbergi –
amma fékk fréttirnar fyrst. Hjá
ömmu var stoltið og samgleðin
nefnilega ávallt skilyrðislaus. Og
það var svo einkennandi fyrir
ömmu, góðmennskan uppmáluð
og fallega hjarta hennar sem
sannanlega var úr gulli gert.
Þegar ég kvaddi Ísland í lok
september kúrðum við saman
uppí rúmi hjá ömmu eins og svo
oft áður. Ég kvaddi hana að venju
með að segja að ég elskaði hana og
hún svaraði um hæl „ó, elsku
besta stelpan mín – ef þú bara
vissir“. Elsku besta amma mín, ef
þú bara vissir hversu sárt ég mun
sakna þín.
Elsku afi Geir, mamma og
systkini, ég sendi mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur við fráfall
elsku bestu ömmu Tungó.
Mardís.
 Fleiri minningargreinar
um Steinunni Þorsteins-
dóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 27. NÓVEMBER 2014