Morgunblaðið - Sunnudagur - 23.11.2014, Síða 57
23.11. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 57
Verðlaunasýningin Hamlet
litli er aftur komin á fjalir
Borgarleikhússins. Á sunnu-
dag kl. 17 er boðið upp á
eina sýningu á leiknum fyrir blinda og
heyrnarlausa. Sýningin verður tákn-
málstúlkuð og sjónlýst.
2
Fjölskrúðugt vetrarfuglalífið
í Laugardal verður skoðað á
göngu um Grasagarðinn
og nágrenni á sunnudag og
hefst gangan klukkan 10. Hún er
skipulögð í samstarfi Grasagarðs
Reykjavíkur og Fuglaverndar. Um
leiðsögn sér Hannes Þór Haf-
steinsson náttúrufræðingur.
4
Blaðamaðurinn og insta-
gramnotandinn Jón Agnar
Ólason hefur opnað litla en
forvitnilega sýningu í Íslensku
kaffistofunni, á jarðhæð skýjakljúfsins
við Borgartún. Hann sýnir röð
mynda tekinna frá sama sjónarhorni
við Hádegismóa.
5
Sýningin Jólin hans Hallgríms
verður opnuð á laugardag kl.
14 á Torgi Þjóðminjasafnsins.
Sýningin er byggð á nýútkom-
inni og samnefndri bók Steinunnar
Jóhannesdóttur sem myndskreytt
er af Önnu Cynthiu Leplar. Á sýning-
unni eru stækkaðar myndir úr bókinni
ásamt gripum sem vísa til sögunnar.
Gestir geta leikið sér að samskonar
leikföngum og börnin í sögunni.
3
Tónlistarmaðurinn Pétur
Ben kemur fram á tónlist-
arhátíðinni Mölinni sem verð-
ur haldin í tólfta sinn á Mal-
arkaffi á Drangsnesi í kvöld,
laugardagskvöld. Hefjast leikar kl. 21
og leikur Borko fyrst sína tónlist.
MÆLT MEÐ
1
ég viðurkenni þetta þá reyni ég eins og ég
get að komast inn að kjarnanum. Það er mik-
ilvægt að fara í þá leit.“
– Sögumaðurinn gengur inn í vinahópa og
lýst er persónum sem fólk skynjar á sinn
hátt, til dæmis kennarar í MR. Þær myndir
eru eflaust sameiginlegar hjá mörgum, enda
er það líka sammannleg reynsla að vera í
skóla.
„Við höfum öll verið í skóla og þar end-
urtaka hlutirnir sig aftur og aftur. Það sló
mig þegar ég skrifaði á sínum tíma leikrit um
MR, Húsið á hæðinni. Þar var alltaf endur-
tekning á hinu sama. Hvort sem ártalið er
1850, 1880… eða 1935 eða 1965, alltaf það
sama með nýjum birtingarmyndum. Karakt-
erar eins og Jón Guðmundsson íslenskukenn-
ari, sem ég rifja upp með sína súrrealísku
stíla, eru sjálfsagt í öllum skólum.“
Nýtt leikrit og þýðir Modiano
Sigurður segist vera búinn að skrifa minn-
ingar sínar; hann hyggst ekki halda lengra
með upprifjanir frá fullorðinsárum.
„Nei, minningabækurnar verða ekki fleiri.
Hvað gerist eftir þrítugt? Ekki neitt …
Nei, ég segi það nú ekki, en það er ekki
lengur þessi mótun, þessi hreyfing sem er til
þrítugs. Bernskumótun, mótun táningatímans
og loks mótun hins unga manns. Það er ein-
hver mótun þar sem allt er á hreyfingu en
síðan fær persónan á sig nær endanlegt form.
Interessan sem knýr áfram þessi þrjú verk er
búin um þrítugt.“
– Þú hefur ýtt þessum þremur bókum aftur
fyrir þig og hvað tekur þá við? Áframhaldandi
átök við ljóð, leikrit og þýðingar?
„Jú jú. Ljóð, leikrit og þýðingar hafa frá
upphafi verið minn akur. Minn vettvangur,“
svarar hann. „Síðan bættust prósaskrifin við.“
Í mars næstkomandi verður nýtt leikrit
Sigurðar, Segulsvið, frumsýnt í Þjóðleikhús-
inu.
„Síðan er það þessi Patrick Modiano,“ segir
hann og lyftir upp af borðinu við hlið sér nýj-
ustu skáldsögu franska rithöfundarins sem til-
kynnt var á dögunum að hlyti Nóbels-
verðlaunin í bókmenntum. Í ljós kemur að
Sigurður er að þýða nýjustu skáldsögu hans
en hún nefnist upp á íslensku Þannig að þú
villist ekki hérna í hverfinu.
„Ég féll strax fyrir annarri bókinni hans,
árið 1970, og var mjög hrifinn. Mér fannst
það þá ákveðinn bónus hvað hann skrifaði
tæran og einfaldan texta, ég skildi allt.“
Sigurður stendur upp og bendir upp í hillu:
„Hér getur þú séð Modiano allan,“ segir
hann. Þarna eru skáldsögur hans í snyrtilegri
röð og hillan hefur verið merkt með rauðu
spjaldi með nafni höfundarins.
„Ég var búinn að panta síðustu bókina hans
og hún var í pósti og þá fær hann Nóbelinn.
Ég var mjög hissa en það var að sjálfsögðu
fyllilega verðskuldað. Modiano hefur alltaf
verið mjög langt frá öllum tískustraumum.
Þýðingin kemur út á nýju ári.“
„Ég reyni að þakka fyrir mig og minnast á marga af þessum kennurum sem vissu ekki að þeir væru að kenna,“ segir Sigurður Pálsson um Táningabók.
Morgunblaðið/Einar Falur