Stígandi - 01.10.1946, Page 82

cr þrekmikill. Hann vill vera móður
sinni stoð, hann getur ekki horft aðgerð-
arlaus <á, að jörðin gangi sífellt tir sér,
og ástarævintýri föður síns lætur hann
heldur ekki hlutlaus. Svo fara leikar,
að forsjá búsins færist meir og meir
yfir á herðar Ketils og hann kemur ýms-
um endurbótum og nýjungum á, bæði
heima fyrir og í sveitinni. Hann vinnur
Itaki brotnu, en er jafnframt aðaldrif-
fjöðrin í félaglífi sveitarinnar. Ungu
stúlkurnar líta hann hýru auga.
Kennslukonan og stórbóndadóttirin
stendur honum til boða, en að lokuni
verður það efnalaus hjúkrunarkona,
sem hann velur sér. Hún er heilbrigð
í skoðunum og óhrædd við erfiðleikana,
sem bíða, en þeir eru miklir og margvís-
kgir, er við blasa í sögulok: Faðir Ketils
er dáinn, jörðin komin í hendur vanda-
lausra, en fram undan er kotbúskapur á
niðurníddri jörð. „En röm er sú taug,
cr rekka dregur föðurtúna til“, virðist
höfuðinntak sögunnar: Ketill vill ekki
yfirgefa ættarslóðir.
Sagan er þannig sögð, að mörgum
mun þykja hún skemmtileg aflestrar.
Snmar persónulýsingar eru allvel gerðar,
en öðrum ekki skilaö eins vel úr hendi
cg efni standa til, er þar helzt að nefna
Elínu í hjáleigunni.
Frágangur allur er liinn smekkvísasti
og þýðing málprúð.
Steindór Sigurðssoti: Kvæðabókin
okkar. 33 söngljóð fyrir börn.
Pálmi H. Jónsson gaf út.
Síðan bók Stefáns Jónssonar með kv.eð-
inu um Gutta og fleiri kom út, hafa
ýmsir fetað í fótspor hans og ort fyrir
yngstu lesendurna kvæði undir alþekkt-
um lögum. Vafasamt er, að nokkur höf-
undanna hafi náð vinsældum þeim, sem
Stefán náði með fyrstu bók sinni.
Nú liefir ný bók bætzt í flokk þessara
barnabóka: Kvæðabókin okkar eftir
Steindór Sigurðsson. Höfundurinn er
knnnur landsmönnum fyrir ijóða- og
sagnagerð sína. Ekki mun vaka fyrir
honum að auka hróður sinn með bók
þessari, heldur verða börnunum til
skemmtunar. Með hverju kvæði fylgir
teikning, cin eða fleiri, eftir höfundinn.
Snoturt kvæði er Hvíta kvæðið um ljúfu
Ljóshvít cg allsniðug Nýjar vísur um
Gamla Nóa, Afadans og ömmudans og
Visur um sjómennina. Þeim lýkur svo:
í sildina í sumar fór Geiri,
Siggi á Bakka og fleiri.
Einn er það þó,
sem ekki er á sjó,
hann lati Lási frá Eyri.
Ekki finnst mér trútt um, að nokk-
urrar óvandvirkni gæti sums staðar hjá
höfundi, óvandvirkni, sem því mjður
gætir hjá fleiri barnabókahöfundum.
Við erum oft ekki nógu glöggskyggn á
gildi þessara bókmennta og hve mikils-
vert er að vanda þær. Br. S.
320 STÍGANDI