Skessuhorn - 19.12.2007, Qupperneq 42
42 MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER
tíma bili síð an. Mik il vinna hef ur
ver ið fólg in í þeirri setu og nefnd
in hef ur unn ið gild andi skipu lag
sem sveit ar fé lög hafa síð an þurft
að sam ræma sín skipu lög að. „ Þetta
hef ur ver ið skemmti leg vinna og ég
hef kynnst góðu fólki hvaðanæva
af land inu. Það hef ur kom ið fyr ir
að menn hafi rugl að þess ari nefnd
sam an við þjóð lendu mál in, en við
fjöll um að eins um skipu lag en ekki
eigna upp töku.“ Björg un ar sveit
in Ok var stofn uð árið 1966 og ári
síð ar gekk Snorri í sveit ina og telst
því einn af stofn fé lög um henn
ar. Hann er for mað ur sveit ar inn ar
í dag og er eini virki stofn fé lag inn
sem eft ir er í henni. Þá hef ur hann
veitt for mennsku Fé lagi at vinnu
veiði manna við refa og minka
veið ar, en þau sam tök voru stofn uð
árið 2004. Þetta er hags muna fé lag á
þriðja hund rað fé lags manna og sér
um sam skipti við ráðu neyti og von
andi sveit ar fé lög í fram tíð inni. Þar
að auki hef ur Snorri beitt sér fyr
ir hags mun um land eig enda í ýms
um mál um.
Rusla safn ar inn
Snorri er safn ari af guðs náð.
„Já ég dreg að mér alls kyns dót og
er hálf gerð ur rusla safn ari. Ég hef
mjög gam an af öll um göml um hlut
um og á alls kyns göm ul am boð. Þá
safna ég byss um og á orð ið nokk
uð veg legt byssu safn. Ég hef graf ið
marg ar þeirra upp í kjöll ur um hér
aðs ins og bjarg að sum um frá förg
un. Inn á milli leyn ast ger sem ar. Ég
á til dæm is ein hleypu sem bar ón
inn á Hvít ár völl um átti og þá fékk
ég eft ir föð ur minn byssu sem Pet
er Freuchen not aði í hin um fræga
Græn lands leið angri Dana 1906. Ég
hef það fyr ir satt að ekki hafi ver
ið skotn ir fleiri hvíta birn ir með
nokkru öðru verk færi.“
Safn Snorra leyn ist í kist um og
kirn um á Auga stöð um, en hann
lang ar að koma upp að gengi legu
safni. „Ég veit samt ekki hvar það
ætti að vera. Ég er ekki í þeirri
stöðu að geta kom ið upp safni og ég
held að ekki sé á safn kost Byggða
safns Borg ar byggð ar bæt andi vegna
þrengsla. Mér finnst um hverfi þess
held ur ekki að lað andi og safn
ið sjálft hálf falið á bak við haug af
iðn að ar hús um. En það væri gam an
að gera eitt hvað við þetta því ekki
verð ég jarð að ur með safn kost inn.
Ja nema kannski eina byssu, ætli sé
ekki betra að vera vopn að ur á þeirri
veg ferð, ég á svona frek ar von á því
að ég þurfi á því að halda,“ seg ir
Snorri skelmis lega.
Breyt ing ar
Sam fé lag ið hef ur breyst mik ið
síð an Snorri og Jó hanna hófu bú
skap á Auga stöð um. Jörð in er land
náms jörð og þar sátu hrepp stjór ar
oft og tíð um. Snorri sjálf ur var síð
asti hrepp stjór inn í Hálsa sveit og
tók við þeirri stöðu af Krist leifi á
Húsa felli. „Síð an lagði sýslu mað
ur okk ur nið ur, en ég held að það
hafi ver ið mik il mis tök. Þetta var
ó dýr asti starfs kraft ur sem emb ætt
ið hafði yfir að ráða. Laun in voru
mjög lág og ég held að ég eigi rétt
á ríf lega 50 krón um á mán uði í líf
eyri eft ir setu mína á hrepp stjóra
stóln um. Við sáum um ýmsa þjón
ustu sem nú þarf að sækja mið
lægt í Borg ar nes. Það er þannig
með margt fleira, þetta virð ist allt
safn ast fyr ir þar. Póst hús ið er að
mestu far ið úr sveit inni, að eins eft
ir smáaf leggj ari af því. Áður fyrr var
lækn ir að Klepp járns reykj um en nú
er búið með það. Við þurf um orð ið
að sækja alla þjón ustu í Borg ar nes.
Sam göng urn ar hafa einnig breyst
og rút an sem áður fór tvær ferð ir
á dag fer nú einu sinni til tvisvar í
viku. Ég held að menn átti sig ekki
á því hve góða þjón ustu Sæ mund
ur veitti okk ur. Nú er stað an hins
veg ar þannig að það er ó hægt um
vik að nýta sér al menn ings sam
göng ur. Það eru 100 kíló metr ar í
alla þjón ustu og hana verð ur mað ur
að sækja á einka bíln um. Fólki hef ur
einnig fækk að mik ið hérna og sér
stak lega unga fólk inu. Þó eru á því
á nægju leg ar und an tekn ing ar eins
og á næsta bæ, Gilj um. Þar er ungt
fólk að rífa upp bú skap og það er
gam an að fylgj ast með því. Og eins
hand an við háls inn er að rísa stórt
kúa bú. En við erum bara fjór ir eft ir
sem bösl um með roll ur hér fremst í
sveit inni og því er orð ið erfitt með
smala mennsku til dæm is.“
Barna lán
Snorri og Jó hanna hafa átt góða
ævi að Auga stöð um. Vissu lega hef
ur lífs bar átt an ekki alltaf ver ið auð
veld og Snorri til tek ur sér stak
lega að mik ið hafi lent á Jó hönnu
á fyrstu bú skap ar ár um þeirra þeg
ar hann sjálf ur var lang dvöl um á
sjón um. Þeim hjón um var fjög
urra barna auð ið. Elsta dóttir
in Jó hanna er hár greiðslu kona í
Nor egi og gift Þor geiri Terjesyni.
Næstelst er Kristrún sem er bú
fræð ing ur og starfar á svína bú inu á
Hýru mel, en Kristrún heit ir í höf
uð ið á þeim sæmd ar hjón um Krist
leifi og Sig rúnu á Húsa felli. Þá er
það Jó hann es sem er húsa smið ur í
Kanada. „Hann skrapp til Kanada
til að kynn ast ömmu fólk inu sínu og
það fór eins og ég bjóst við að hann
í lengdist þar,“ seg ir Snorri. Jó hann
es náði sér í vest ur ís lenska konu,
Don icu Láru, en hún er ætt uð vest
an að Mýr um. Yngsta dóttir in Alice
er í há skól an um í Ála borg þar sem
hún lær ir ar kítektúr og hönn un ar
fræði. Barna börn in eru orð in fjög
ur.
Fjöl skyld an er því dreifð víða
um heim inn. Móð ir Snorra, Alice,
flutti aft ur til Kanada eft ir skiln að
inn og því á hann mik inn frænd legg
þar. „Ég hef alltaf hald ið tengsl un
um við fjöl skyldu mína þar, enda á
ég margt til henn ar að sækja. Þeg
ar ég var ung ur héldu all ir að ég
væri af indjána ætt um af því að ég
var svo dökk ur yf ir lit um. En það er
ekki svo. Það er frek ar að eitt hvað
franskt blóð hafi skvettst inn í ætt
ina með skútuköll um fyr ir aust an,“
seg ir Snorri hlæj andi.
Am er íku ferð
Árið 2000 fór Snorri í mikla
Bjarma lands för á samt fjór um fé
lög um sín um. Til gang ur inn var
að sækja gaml an bíl sem Snorri
var bú inn að eiga þar ytra í nokk
ur ár. „Við fór um fimm kall ar að
sækja bíl inn, en þetta var ´47 mód
el af Nash bíl. Jó hann esi syni mín
um leist nú ekki bet ur en svo á þetta
að hann festi kaup á ´55 mód el af
Bu ick fyr ir okk ur, svona ef Nas hinn
skyldi klikka. En allt hafð ist þetta
og við keyrð um 3.500 míl ur nið ur
til New York á þrem ur dög um. Við
Há kon Að al steins son vor um í Nas
hin um og það var ekki leið in legt að
eyða svona mikl um tíma með hon
um. Það gekk ým is legt á og m.a.
vor um við stöðv að ir við landa mær
in að Banda ríkj un um og ekki átti að
hleypa okk ur inn. Toll ar arn ir héldu
að við hefð um stolið bíln um, en við
vor um bara með hand skrif að af sal af
hon um að Ís lend inga sið. Þeir vildu
eitt hvað meira en það pár. Eft ir að
ég hafði kom ið þeim í skiln ing um
að ef við ætl uð um að hagn ast á bíla
þjófn aði hefð um við kannski tek ið
verð mæt ari bíl hleyptu þeir okk ur
loks ins inn,“ seg ir Snorri og hlær
að end ur minn ing unni.
Bíl un um var kom ið í skip og þeir
flutt ir til Hafn ar fjarð ar. „Þar vildu
þeir koma hon um í gám til að flytja
hann í Borg ar fjörð inn og urðu held
ur en ekki hissa þeg ar ég sett ist inn
í bíl inn og hann rauk í gang! Ann
ars á ég eft ir að taka hann í gegn
og gera hann al menni leg an. Góð
ur kunn ingi minn sem lengi hef ur
búið í ó vígðri sam búð hef ur lof að
mér því að ef ég keyri hann á bíln
um til kirkju þá muni hann loks
ins gifta sig. En með þessu á fram
haldi verð ur hann að kalla á prest
hjá fé lags þjón ustu aldr aðra því ekk
ert geng ur mér með að koma bíln
um í lag!“
Gæfu mað ur
Snorri verð ur sem fyrr seg ir sex
tug ur þann 21. des em ber næst kom
andi. Hann fékk á dög un um bréf
frá Fé lagi eldri borg ara þar sem at
hygli hans var vak in á því að hann
gæti sótt um að ild við þau tíma mót.
„Ég fékk nú smá hland fyr ir hjart
að og ald ur inn hellt ist yfir mig eitt
augna blik þeg ar ég las bréf ið. Síð
an varð mér hugs að til þess að ég
væri enn á út kalls lista hjá Björg un
ar sveit inni og á kvað að á með an ég
væri enn þá þar skildi ég ekki ganga
í nein fé lög eldri borg ara!“
Snorri hef ur not ið gæfu ríkr ar
ævi. Hann ef ast ekki um að upp
spretta þeirra gæfu sé sú stað reynd
að hann hafi feng ið að al ast upp á
Húsa felli. „Fólk ið þar hef ur reynst
mér mjög vel í gegn um tíð ina og ég
lít á mig sem einn af fjöl skyld unni.
Síð an vor um við Jó hanna svo hepp
in að fá Auga staði, en ég gat ekki
feng ið jörð nærri Húsa felli. Við
vor um sam mála um að ala börn in
okk ar uppi í sveit og ekki síst hér
inn an um allt það góða fólk sem hér
er í sveit inni. Þeg ar mað ur sér þau
vanda mál sem marg ir glíma við í
dag, get ur mað ur varla þakk að nóg
sam lega fyr ir að hafa ver ið laus við
það streð allt sam an,“ seg ir Snorri
að lok um.
Þeg ar blaða mað ur kveð ur Auga
staða bónd ann og geng ur út á hlað
er ekki laust við að hann skilji bet ur
hvað Snorri á við með orð um sín
um um nátt úr una. Borg ar fjörð ur
inn blas ir við, bú inn sínu feg ursta
skarti og í hina átt ina gnæf ir ís kald
ur Ei ríks jök ull sem veit allt sem tal
að er hér líkt og skáld ið kvað forð
um.
kóp
„Ég tel að eigi að brúa Norð linga fljót svo menn þurfi ekki að eiga rán dýra, sér út búna
fjalla jeppa til að kom ast inneft ir. Til hvers er að eiga ó spillta nátt úru ef eng inn fær að
njóta henn ar?“ Hér er horft yfir hugs an lega besta brú ar stæð ið á Norð linga fljóti til að bæta
að gengi á Arn ar vatns heiði. Ljósm. mm
Eng an skal undra að Snorri hafi í lengst á þeim fal lega stað sem Auga stað ir eru, í næsta
ná grenni við Húsa fell, fjöll in og jöklana. Mynd in er tek in af bæj ar hlað inu hjá Snorra og
Jó hönnu. Ljósm. mm
Í ferð lít ils hóps fólks haust ið 2006 var Snorri leið sögu mað ur og ó gleym an leg ur sem slík ur
þeim sem nutu leið sagn ar hans, enda mað ur inn haf sjór af fróð leik um heiði hinna ó telj
andi vatna. Hér eru á samt Snorra þeir Skúli Al ex and ers son sem í þess ari ferð hélt upp á
af mæli sitt og til hægri er Þor steinn Pét urs son kenn ari frá Hömr um. Ljósm. mm