Læknablaðið - 15.03.2001, Side 48

UMRÆÐA & FRÉTTIR / RÉTTINDI ERLENDRA LÆKNA
Háskólinn sér um próf erlendra lækna
Læknablaðið leitaði til Hrafns Tuliniusar og
Gunnlaugs Geirssonar prófessora við læknadeild
Háskóla Islands og fékk upplýsingar um hvernig
læknadeildin tekur á þeim málum erlendra lækna
sem til hennar er vísað. Læknadeild setti sér fyrir 15-
20 árum ákveðnar vinnureglur varðandi lækninga-
leyfi erlendra lækna. Tekið var mið af því í hvaða
löndum væri boðið upp á læknisfræðinám sem teldist
hliðstætt námi í læknadeild HI. Meðal þeirra landa
sem uppfylla þær kröfur eru nágrannalöndin, til
dæmis Norðurlönd og Bandaríkin. Þeir læknar sem
koma frá þessum löndum þurfa aðeins að taka próf í
heilbrigðisfræði og réttarlæknisfræði. Prófið í réttar-
læknisfræði er munnlegt. Meðal þess sem próf-
dómarar taka tillit til við mat á frammistöðu er hæfni
til að tjá sig á íslensku.
Læknar frá öðrum löndum en þeim sem deildin
viðurkennir taka þessi tvö próf og auk þess verkleg
og munnleg próf í lyflæknisfræði og handlæknisfræði.
I þeim er fyrst og fremst könnuð þekking og færni í
læknisfræði en tungumálakunnátta hefur einnig
nokkurt vægi. Prófin þykja gefa góða mynd af því hve
vel viðkomandi ræður við mælt og ritað íslenskt mál.
Það er vitaskuld nauðsynlegt til að geta meðtekið og
gefið frá sér eðlileg skilaboð í starfi sínu. Þeir sem
standast prófin fá íslenskt lækningaleyfi. Þeim sem
ekki standast prófin, gefst kostur á að þreyta þau
aftur eftir ár. Hvort tveggja getur ráðið úrslitum um
Ljósmynd frá Ijósmyndadeild Landspítala Hringbraut.
hvort viðkomandi stenst próf, hæfni og þekking í
læknisfræði og tungumálakunnátta. í sumum löndum
uppfyllir læknisfræðimenntun ekki þær kröfur sem
gerðar eru hér á landi. Dæmi eru einnig um það frá
fyrri árum að læknar frá löndum sem bjóða upp á
menntun sem talin er sambærileg læknisfræði-
menntun á Islandi standist ekki próf.
Með aðild Islands að Evrópska efnahagssvæðinu
koma umsóknir lækna innan svæðisins ekki til kasta
læknadeildarinnar lengur, eins og fram kemur í
svörum ráðuneytisins við spurningum Lækna-
blaðsins.
Réttindi erlendra lækna
í nokkrum ESB-löndum
Talsverð umræða hefur verið að undanförnu í
nágrannalöndunum um réttindi lækna sem koma frá
löndum utan Evrópska efnahagssvæðisins. EES
samningurinn kveður á um að allir innan EES eigi að
hafa fullgild starfsréttindi óháð þjóðerni og öll frávik
frá því eru talin brot á reglum Evrópska efnahags-
svæðisins um frjálst flæði vinnuafls. Öðru máli gegnir
um lækna sem koma frá löndum utan svæðisins.
Danmörk
í Danmörku eru margir læknar af erlendu bergi
brotnir, sumir þeirra landflótta. Til að fá danskt
lækningaleyfi þurfa þeir að standast dönskuprófið
Dansk Pröve 2. Sama námsefni er fyrir þá sem bíða í
ofvæni eftir að komast á vinnumarkaðinn og fólk sem
hefur lítinn sem engan áhuga á að læra dönsku og er
skyldugt til að sækja námskeiðin. Hraðinn markast af
þeim áhugalausu. Þeim læknum sem sækja nám-
skeiðið svíður sárt að þurfa að eyða tíma sínum á
gagnslitlum dönskunámskeiðum á meðan þeir þurfa
að draga fram lífið og brauðfæða fjölskyldur sínar á
félagslegum bótum. Afganski læknirinn Said Amin
Hashemi er landflótta vegna stjórnmálaástandsins
heima fyrir. A meðan á tungumálanámi stendur
verður hann að neita syni sínum um jafn sjálfsagðan
hlut og reiðhjól með ómældum sorgum sem það
veldur ungri sál. Afgönskum fjölskyldum þykir
niðurlæging í því að þiggja bætur. „Ætla mætti að ...
læknismenntaðir flóttamenn þyrftu í mesta lagi að
taka hraðnámskeið í dönsku til að fá starf í dönsku
heilbrigðiskerfi, þar sem bráðvantar lækna,“ segir
blaðamaðurinn Jesper Haller í danska læknablaðinu
Ugeskriftfor lœger þann 2. október síðastliðinn. Sú er
þó ekki raunin, því það tekur að minnsta kosti þrjú ár
fyrir flesta þeirra að afla sér læknisréttinda í Dan-
mörku.
240 Læknablaðið 2001/87