Læknablaðið - 15.03.2001, Síða 66

FRÁ HEILBRIGÐIS- OG TRYGGINGAMÁLARÁÐUNEYTINU
Ýmís almenn ákvæðí
um ávísum lyfja
Læknir sem ávísar lyfi sem ekki hefur verið veitt
markaðsleyfí fyrir tekur á sig sérstaka ábyrgð
gagnvart sjúklingi. Honum ber að sýna sérlega aðgát
hvað varðar gæði lyfsins, eiturefna-, lyfja- og
læknisfræðileg áhrif þess, sem og aukaverkanir og
milliverkanir við lyf og annað. Sama máli gegnir,
þegar læknir ávísar lyfi við ábendingu eða í skammta-
stærðum, sem ekki eru í samræmi við markaðsleyfi
þess.
Lækni er heimilt að ávísa sjálfum sér með lyfseðli
lyfjum til nota í starfi og skal hann þá rita sem
notkunarfyrirmæli „Til nota í starfi“. Þá er lækni
heimilt á ávísa með lyfseðli lyfjum til nota í lyfjakistur
skipa og loftfara eða í sjúkrakassa stofnunar/
fyrirtækis. Geta skal nafns þess, sem ábyrgur er fyrir
lyfjunum hjá viðkomandi stofnun/fyrirtæki. Trygg-
ingastofnun ríkisins tekur ekki þátt i greiðslu fyrir
lyf, sem ávísað er með lyfseðli samkvæmt þessum
ákvæðum.
Læknanemi með tímabundið lækningaleyfi skal
tilkynna lyfjabúðum á viðkomandi starfssvæði um
útgáfu og gildistíma slíks leyfis. í tilkynningunni skal
koma fram staðfesting landlæknisembættisins á
veitingu leyfis, rithandarsýnishorn leyfishafa og
læknanúmer.
Að gefnu tilefni skal það tekið fram, að lyfseðill,
sem læknir gefur út, skal vera ritaður á staðlað
eyðublað, sem er að öllu leyti í samræmi við viðauka
1 við reglugerð um gerð lyfseðla og ávísun lyfja nr.
111/2001. Stærð hans skal vera A-5 og hlutföll
einstakra reita vera í samræmi við sýnishorn í
viðauka 1 við reglugerðina. Oheimilt er að forprenta
annað á lyfseðilseyðublað en það sem gert er ráð
fyrir í reglugerðinni. Hann skal prentaður á sérstakan
pappír með vatnsmerki (Rx), sem Steindórsprent-
Gutenberg veitir nánari upplýsingar um.
Lyfjum sem ekki hefur verið veitt markaðsleyfi
fyrir skal ávísað með sérstöku eyðublaði. Sækja skal
um heimild til notkunar slíkra lyfja til Lyfjastofnunar
á eyðublöðum, sem þar fást. Sömu eyðublöð skal
nota, þegar ávísað er lyfi, sem er á undanþágulista,
samanber lyfjaverðskrá. Nánari upplýsingar um
hvernig útfylla á umrætt eyðublað er að finna í
Sérlyfjaskrá og á bakhlið eyðublaðsins.
Riti læknir ekki lyfseðil eigin hendi, skal hann
staðfesta hverja lyfjaávísun með upphafsstöfum
sínum, auk dagsettrar undirskriftar.
Notkunarfyrirmæli um notkun lyfs skulu vera skýr
og greinileg þannig að auðskilið sé fyrir notanda
lyfsins hvernig og hvenær nota á lyfið og skal, sé það
unnt, greina bæði einstakan skammt og dagsskammt.
Þá skal geta þess við hverju lyfið er gefið.
Vilji útgefandi lyfseðils ekki heimila breytingu í
annað samsvarandi samheitalyf skal hann rita ® fyrir
aftan heiti lyfsins.
Óski útgefandi að víkja frá viðurkenndum
skammti samkvæmt Sérlyfjaskrá skal slíkt auðkennt
með áberandi undirstrikun.
Óski útgefandi af sérstakri ástæðu að ávísa lyfi í
öðru niagni en sem svarar til pakkningastærða, sem
veitt hefur verið markaðsleyfi fyrir, skal hann gera
grein fyrir því með þvf að undirstrika magns lyfsins.
Slíkt skal þó heyra til undantekninga.
Frá og með 1. júlí 2001 er með öllu óheimilt að
nota eldri gerðir lyfseðilseyðublaða. Lyfseðlar
útgefnir fyrir þann tíma halda þó gildi sínu.
258 Læknablaðið 2001/87