Læknablaðið - 15.12.2003, Blaðsíða 72

Míron
Hver tafla inniheldur
Mirtazapín, 30 mg
O
Omega Farma
FLJÓTVIRKT LYF GEGN ÞUNGLYNDI
Ábendingar: Alvarlegt þunglyndi. Skammtar og lyfjagjöf: Skammtar
eru einstaklingsbundnir. Lyfiö skal taka inn meö nægilegum vökva.
Töflunum má skipta en þær má ekki tyggja. Æskilegast er að taka
lyfiö inn aö kvöldi fyrir svefn. Meöferö meö hæfilegum skammti
ætti aö gefa jákvæða svörun innan 2-4 vikna. Áhrif mirtazapíns
byrja þó venjulega aö koma fram eftir 1-2 vikna meðferð.
Æskilegt er að halda meöferöinni áfram þar til sjúklingur hefur veriö
einkennalaus í 4-6 mánuöi. Þá skal hætta meöferöinni smám saman.
Skammtar fyrir fullorOna: Algengur upphafsskammtur er 15-30 mg
á dag. Oftast þarf aö auka þann skammt til aö ná hámarksverkun.
Algengur viöhaldsskammtur er á bilinu 15-45 mg á dag. Skammtar
fyriraldraöa: Auka skal skammtana á lengri tima og undir eftirliti.
Utskilun lyfsins getur veriö minnkuð hjá sjúklingum meö skerta
nýrna- eða lifrarstarfsemi og verður aö taka tillit til þess ef lyfinu
er ávisaö þeim sjúklingahópum. Skammtar fyrir börn: Lyfið er ekki
ætlað börnum. Frábendingar: Ofnæmi fyrir einhverju af
innihaldsefnum lyfsins. Varnaöarorö og varúöarreglur: Gæta þarf
varúöar við meðferð hjá sjúklingum meö eftirfarandi sjúkdóma:
Flogaveiki eöa vefrænar heilaskemmdir. Skerta lifrar- eöa
nýrnastarfsemi. Hjartasjúkdóma, s.s. leiöslutruflanir, hjartaöng eöa
nýlegt hjartadrep. Lágan blóöþrýsting. Hætta á meðferðinni ef gula
kemur fram. Hjá sjúklingum meö skerta lifrar- eöa nýrnastarfsemi
getur dregiö úr útskilnaöi mirtazapíns. Almennt gildir um þunglyndislyf
aö séu þau gefin sjúklingum sem þjást af geöklofa eöa öörum
geötruflunum geta geðræn sjúkdómseinkenni versnaö. Einnig geta
sjúklingar meö geöhvörf sveiflast yfir í oflæti þegar þunglyndislyf
eru notuö til meðhöndlunar á þunglyndisfasa sjúkdómsins.
Sjálfsvígshætta sjúklinga hverfur ekki strax og meöferö meö
þunglyndislyfjum er hafin og getur jafnvel aukist í upphafi meöferöar.
Því gæti veriö rétt að takmarka ávisað magn lyfsins i upphafi
meöferöar. Beinmergsbæling hefur komiö fram sem aukaverkun
meöferöar meö flestum þunglyndislyfjum. Komi fram einkenni um
syxingu, s.s. mti, naissærindi eöa bolga i munm, skal hætta meöf
og gera blóökornatalningu. Likt og með önnur þunglyndislyf s
qæta varúöar hjá sjúklingum með sykursýki, truflun á þvaglát
(s.s. við stækkun blöðruhálskirtils), bráöa þrönghornsgláku og auk
augnþrýsting. Hafa ber í huga aö eldri sjúklingar eru oft nærr
fyrir aukaverkunum þunglyndislyfja. Engin reynsla er af notl
lyfsins hjá börnum. Lyfiö er ekki ávanabindandi en sé langti
þunglyndislyfjameöferö hætt skyndilega geta sjúklingar fundiö f
frahvarfsemkennum eins og ógleöi og höfuöverk. Akstur og stjórr
vinnuvélaíAthuga skal aö hjá sumum sjúklingum getur mirtaza
haft ahrif a einbeitingu og viöbragösflýti og ættu þeir sjúklingar
hafa þaö í huga við akstur og stjórnun vélknúinna tækja. Meöqar
og brjostagjof: Engin gögn liggja fyrir varöandi klínísk áf
mirtazapins a fostur manna eöa nýbura en rannsóknir á dýrum h
að mirtazapin getur valdiö eituráhrifum og hækkun á dánarti
nyfæddra afkvæma. Barnshafandi konurættu einungis að nota K
ef bryna nauösyn ber til og mögulegur ávinningur móöur vei
þyngra en hugsanlegur fósturskaöi. Dýrarannsóknir benda til þ
30 skdjist aðeins í litlu magni út í brjóstamjólk. Gc
varöand' utskilnaö ' moöurmjólk eru þó ekki nægileg til aö hægt
aö meta hættuna fyrir barmö. Aukaverkanir: A!gcnqarí> 7%)-Au
mata'lyst og þyngdaraukning, syfja, bjúgur, svimi og höfuöverk
Mjog sjalilgœfar(<0 1%): Þreyta, stöSubundinn lágþrýsting
hráí'm ,a"hPar' skJa'ftl'™öv5klPP't. martraöir/ljóslifandi drauir
braö mergbœlmg, hækkun á transaminösum i sermi, fótaói
liöverkir/voövaþrautir, utbrot, breytt húöskyn. Milliverkar
Mirtazapln á ekki að nota samtimis MAO-hemlum og ekki fyrr
hð t0^,s"k,a, 'Vfia h*tt. Mirtazapín getur au
roandi áhnf benzodiazepinlyfja. Rannsóknir á milMverkum
mir az^pms og ensimhamlandi eöa ensimhvetjandMyfia
ofullnægjandi. /n wtro rannsóknir sýna þó að mirtazapin qetur vir!
sem hemill a cytokrom P450 ensim 1A2, 2DG og 3A4. Klíni
mikilvægi þessa er óljóst en þar til nákvæmari gögn liggja fyrir ber
aö gæta varúðar viö samhliöa gjöf meö lyfjum sem nota þessar
umbrotsleiöir. Þetta á sérstaklega viö um lyf með þröngt lækningabiL
s.s. teófyllin, clózapín, perfenasín, lyf viö hjartsláttaróreglu,
flogaveikilyf, þríhringja geðdeyföarlyf, ciclosporín A og terfenadín-
Karbamazepín og rífampícín örva umbrot mirtazapíns og minnka
því plasmastyrk þess. Viö samhliöa gjöf mirtazapíns og címetidíns
eykst plasmastyrkur mirtazapins. Flúvoxamín er hemill á CYP 1A2-
Kódein og mörg lyf í flokki sefandi lyfja (tíoridazín, perfenazin,
súklópentixól, halóperidól og risperidón) og mörg geödeyföarlyf
(flúoxetín, paroxetín, sertralín og venlafaxín) eru hemlar á CYP 2D6
og geta þessi lyf þvi hamlaö umbroti hvors annars. Greint hefur
veriö frá einu tilfelli serótónínheilkennis eftir samhliða notkun
flúoxitíns og mirtazapíns en vegna hamlandi áhrifa flúoxitíns á
umbrot mirtazapins eykst plasmastyrkur þess. Vegna hamlandi áhrifa
paroxetíns á umbrot mirtazapíns eykst plasmastyrkur mirtazapíns-
Samhliöa gjöf er óráöleg út frá lyfjafræðilegu sjónarmiöi. Gæta skal
varúöar þegar öflugir CYP 3A4-hemlar, s.s. HlV-próteasahemlar,
sveppalyf af azólflokki, erytrómýcín og nefazódón eru gefnir samhliöa
mirtazapíni. Séu ensímhamlandi eða ensimhvetjandi lyf gefin samhliöa
mirtazapini gæti þurft aö aölaga skammtinn og siðan aftur ef
samhliöa meðferö þessara lyfja er hætt. í in vivo milliverkana-
rannsóknum haföi mirtazapín ekki áhrif á lyfjahvörf risperidóns,
paroxetins, carbamazepins, amitriptýlins og címetidins. Engin klínísk
áhrif sem skipta máli eöa breytingar á lyfjahvörfum hafa komiö
fram hjá mönnum við samtimis gjöf mirtazapíns og litíums. Varast
ber að neyta áfengis samtímis töku lyfsins þar sem áhrif þess á
miötaugakerfiö geta veriö aukin. Pakkningar og hámarksverö '
smásölu 1. júlí 2003: Töflur 30 mg: 30 stk. 5.243 kr., 100 stk.
14.608 kr. Afgreiöslutilhögun: R. Greiösluþátttaka:
Markaösleyfishafi: Omega Farma. Maí 2003.