Læknablaðið - 15.03.2004, Blaðsíða 68

SMimm
Miron
Míron
Hver tafla inniheldur
Mirtazapín, 30 mg
FLJÓTVIRKT LYF GEGN ÞUNGLYNDI
Ábendingar: Alvarlegt þunglyndi. Skammtar og lyfjagjöf: Skammtar
eru einstaklingsbundnir. LyfiO skal taka inn með nægilegum vokva.
Töflunum má skipta en þær má ekki tyggja. Æskilegast er að taka
lyfið inn aö kvöldi fyrir svefn. Meöferö meö hæfilegum skammti
ætti aö gefa iákvæða svörun innan 2-4 vikna. Ahrif mirtazapms
byrja þó venjulega aö koma fram eftir 1-2 vikna meöferö.
Æskilegt er að halda meðferöinni áfram þar til sjúklingur hefur veriö
einkennalaus i 4-6 mánuöi. Þá skal hætta meðferöinni smám saman.
Skammtar fyrir fulloröna: Algengur upphafsskammtur er 15-30 mg
á dag. Oftast þarf aö auka þann skammt til aö ná hamarksverkun.
Alqengur viðhaldsskammtur er á bilinu 15-45 mg á dag.Skammtar
fyrir aldraöa: Auka skal skammtana á lengri tima og undir eftirliti.
Utskilun lyfsins getur veriö minnkuö hjá sjúklingum meö skerta
nýrna- eöa lifrarstarfsemi og veröur aö taka tillit til þess ef lyTinu
er ávisaö þeim sjúklingahópum. Skammtar fyrir börn: Lyfiö er ekki
ætlað börnum. Frábendingar: Ofnæmi fyrir einhverju at
innihaldsefnum lyfsins. Varnaöarorö og varúöarreglur: Gæta þarf
varúöar viö meöferö hjá sjúklingum meö eftirfarandi sjukdoma:
Flogaveiki eða vefrænar heilaskemmdir. Skerta lifrar- eöa
nýrnastarfsemi. Hjartasjúkdóma, s.s. leiöslutruflanir, hjartaöng eöa
nýlegt hjartadrep. Lágan blóöþrýsting. Hætta á meöferöinni ef gula
kemur fram. Hjá sjúklingum meö skerta lifrar- eöa nýrnastarfsemi
getur dregiö úr útskilnaöi mirtazapíns. Almennt gildir um þunglyndislyf
aö séu þau gefin sjúklingum sem þjást af geöklofa eöa öörum
geötruflunum geta geöræn sjúkdómseinkenni versnaö. Einmg geta
sjúklingar meö geöhvörf sveiflast yfir í oflæti þegar þunglyndislyf
eru notuö til meöhöndlunar á þunglyndisfasa sjúkdomsins.
Sjálfsvígshætta sjúklinga hverfur ekki strax og meöferö með
þunglyndislyfjum er hafin og getur jafnvel aukist i upphafi meöferöar.
Þvi gæti verið rétt aö takmarka ávísaö magn lyfsins i upphafi
moAforÁsr Rpinmprn^hpplinn hefur komiö fram sem aukaverkun
sýkingu, s.s. hiti, hálssærindi eöa bólga í munni, skal hætta meöferö
og gera blóökornatalningu. Likt og meö önnur þunglyndislyf skal
qæta varúöar hjá sjúklingum með sykursýki, truflun á þvaglatum
(ss viö stækkun blööruhálskirtils), bráöa þrönghornsgláku og aukinn
augnþrýsting. Hafa ber i huga aö eldri sjúklingar eru oft næmari
fyrir aukaverkunum þunglyndislyfja. Engin reynsla er af notkun
lyfsins hjá börnum. Lyfiö er ekki ávanabindandi en se langtima
þunglyndislyfjameöferö hætt skyndilega geta sjúklingar fundiö fyrir
fráhvarfseinkennum eins og ógleöi og höfuöverk. Akstur og stjornun
vinnuvéla: Athuga skal aö hjá sumum sjúklingum getur mirtazapin
haft áhrif á einbeitingu og viöbragðsflýti og ættu þeir sjúklingar aö
hafa þaö í huga viö akstur og stjórnun vélknúinna tækja. Meöganga
og brjóstagjöf: Engin gögn liggja fyrir varöandi klinisk ahrif
mirtazapins á fóstur manna eöa nýbura en rannsóknir a dýrum hata
sýnt aö mirtazapin getur valdiö eituráhrifum og hækkun a danartiöm
nýfæddra afkvæma. Barnshafandi konur ættu einungis aö nota lyfiö
ef brýna nauösyn ber til og mögulegur ávinningur móöur vegur
þyngra en hugsanlegur fósturskaði. Dýrarannsóknir benda til þess
aö mirtazapín skiljist aöeins i litlu magni út í brjóstamjólk. Gögn
varðandi útskilnaö i móöurmjólk eru þó ekki nægileg til aö hægt se
aö meta hættuna fyrir barnið. Aukaverkanir: Algengar(> Aukin
matarlyst og þyngdaraukning, syfja, bjúgur, svimi og hofuöverkur.
Miög sjaldgœfar (<0,1%): Þreyta, stööubundinn lagþrystingur,
oflæti krampar, skjálfti, vöövakippir, martraðir/ljóslifandi draumar,
bráö mergbæling, hækkun á transamínösum i sermi, fótaoroi,
liöverkir/vöövaþrautir, útbrot, breytt húöskyn. Milliverkamr:
Mirtazapin á ekki aö nota samtímis MAO-hemlum og ekki fyrr en
2 vikum eftir aö töku slikra lyfja er hætt. Mirtazapin getur aukiö
róandi áhrif benzódiazepinlyfja. Rannsóknir á milliverkunum
mirtazapíns og ensimhamlandi eöa ensimhvetjandi lyfja eru
ófullnægjandi. In vitro rannsóknir sýna þó aö mirtazapin getur virkaö
vægi þessa er óljóst en þar til nákvæmari gögn liggja fyrir ber
æta varúöar viö samhliöa gjöf meö lyfjum sem nota þessar
otsleiöir. Þetta á sérstaklega viö um lyf meö þröngt lækningabil,
teófyllin, clózapin, perfenasin, lyf viö hjartsláttaróreglu,
iveikilyf, þrihringja geödeyföarlyf, ciclosporin A og terfenadm.
amazepin og rifampícin örva umbrot mirtazapins og minnka
lasmastyrk þess. Viö samhliöa gjöf mirtazapíns og címetidins
t plasmastyrkur mirtazapins. Flúvoxamin er hemill a CYP 1A2-
:in og mörg lyf í flokki sefandi lyfja (tíorídazín, perfenazm,
jpentixól, halóperidól og risperidón) og mörg geðdeyfðarlyi
xetin, paroxetín, sertralin og venlafaxín) eru hemlar á CYP 2Db
eta þessi lyf því hamlaö umbroti hvors annars. Greint hefur
) frá einu tilfelli serótónínheilkennis eftir samhliöa notkun
xitins og mirtazapins en vegna hamlandi áhrifa flúoxitins a
rot mirtazapíns eykst plasmastyrkur þess. Vegna hamlandi áhrita
ixetins á umbrot mirtazapíns eykst plasmastyrkur mirtazapms-
hliða gjöf er óráöleg út frá lyfjafræðilegu sjónarmiöi. Gæta skai
iðar þegar öflugir CYP 3A4-hemlar, s.s. HlV-próteasahemlar,
palyf af azólflokki, erytrómýcin og nefazódón eru gefmr samh joa
azapini. Séu ensimhamlandi eöa ensimhvetjandi lyf gefin samhlioa
:azapini gæti þurft aö aölaga skammtinn og siöan aftur er
hliða meöferö þessara lyfja er hætt. I in vivo milliverkana-
isóknum haföi mirtazapín ekki áhrif á lyfjahvörf risperidons,
jxetins, carbamazepins, amitriptýlins og cimetidins. Engm klinis
f sem skipta máli eöa breytingar á lyfjahvörfum hafa komio
n hjá mönnum viö samtimis gjöf mirtazapins og litiums. Varasi
aö neyta áfengis samtimis töku lyfsins þar sem áhrif þess a
itaugakerfiö geta veriö aukin. Pakkningar og hámarksverö 1
ísölu 1. júlí 2003: Töflur 30 mg: 30 stk. 5.243 kr., 100 stK-
608 kr. Afqreiöslutilhögun: R. Greiösluþátttaka: o-