Læknablaðið - 15.03.2005, Síða 46

ÞING SKURÐLÆKNA, SVÆFINGA- OG GJÖRGÆSLULÆKNA / ÁGRIP ERINDA
Efniviður og aðferðir: Athuguð var verkjameðferð hjá sjúkling-
um á bæklunardeild FSA á tímabilinu sem fóru í gerviliðaað-
gerðir á hné. Aðgerðir voru gerðar í mænuvökvadeyfingu. Eftir
aðgerð var sjúklingur fluttur á gjörgæsludeild. Aður en sjúk-
lingur byrjaði að kvarta um verki var lögð lærtaugadeyfing með
legg auk aftari lærtaugadeyfingar með einum skammti. Notað
var taugaörvunartæki við deyfingarnar. í deyfingarlegg var gefin
blanda með búbívakaín 0,1% og klónidín lgg/ml. PCA-dæla var
notuð og stillt á sídreypi 6-8 ml á klukkustund með möguleika
á 10 ml bólusum með klukkustundar sperru. Hægt var að auka
sídreypið eftir þörfum upp í mest 12 ml/klukkustund. Verkjamat
með VAS-skala í hvíld og við hreyfingu var skráð af hjúkrunar-
fræðingi á 3-4 tíma fresti. Allir fengu parasetamól, kódein, bólgu-
eyðandi og ketógan í æð eftir þörfum. Fylgikvillar og vandamála
við deyfingar voru skráð.
Niðurstöður: Gerðar voru 104 gerviliðaaðgerðir hné á FSA á
tímabilinu Alls voru 104 sjúklingar, 40 karlar og 64 konur. Meðal-
aldur var 70,1 ár. Meðaltími verkjameðferðar með deyfingu var
52 klukkustundir. Meðalverkir í hvíld og við hreyfingu eru sýnd-
ir á myndriti. Notkun annarra verkjalyfja var skoðuð.
Alyktun: Úttaugadeyfingar hafa reynst vel sem verkjameðferð
eftir gerviliðaaðgerðir á hné. Þær eru einfaldar að framkvæma
og lítið um alvarlega fylgikvilla.
E 30 Pulmonary Sequestration and its Range of Symptoms.
A Review of 8 Surgically Treated Cases
Andrcas Pikwer, Erik Gyllstedt, Ramon Lillo-Gil, Per Jönsson, Tómas
Guðbjartsson
The Department of General Thoracic Surgery & the Faculty of Medicine,
Lund University Hospital, Lund University
pikwer@holmail. com
Objective: Pulmonary sequestration (PS) is an uncontmon con-
genitial lungmalformation where non-functioning lung-tissue
is separated from the bronchial tree and vascularised with an
aberrant systematic artery. The aim of this study was to study all
patients that were treated for PS at Lund University Hospital
for the last 15 years, with special emphasis on clinical presenta-
tion of the disease and results of surgical treatment.
Material and mcthods: This is a retrospective clinical study
including all patients diagnosed with PS between the lst of
January 1986 and 31sl of July 2004. A total of 7 cases were found,
1 male and 7 females with a mean age of 7.3 years (range 25 days
-17 yrs.) at the time of diagnosis. Relevant clinical and histologi-
cal information was obtained from hospital charts.
Rcsults: Out of 8 patients, 7 presented with different kinds of
respiratory symptoms, most commonly symptoms secondary to
pneumonia. Additionally, two patients presented with conges-
tive heart failure, one primarly due to shunting through the
PS, and the other due to concomitant tetralogy of Fallot. Four
other patients were diagnosed with concomitant congenitial
malformations; including 3 cases of scimitar syndrome, persis-
tent ductus arteriosus, atrial septal defect and congenitial cystic
adenomatoid malformation of the lung. The diagnosis of PS was
confirmed with angiography in 7 patients and in one with an
MRI-angiography. The aberrant artery originated from the tho-
racic or abdominal aorta in all cases. All the patients underwent
lobectomy without rnajor complications.
Conclusion: PS may present itself clinically in numerous ways.
This can lead to diagnostic problems, especially in children
and young adults with concomitant congenital heart disease.
Therefore PS should be considered as a differential diagnosis in
patients with unexplained respiratory symptoms or with signs of
congestive heart failure.
E 31 Aðgerðir vegna ristilkrabbameins á Landspítala 1994-
1998
Hrafnhildur Stefánsdóttir':, Páll Helgi Möller* 1-2, Tryggvi B. Stefánsson2,
Friðbjörn Sigurðsson’
■Læknadeild Háskóla Islands, 2skurðlækningadeild, ’krabbameinslækninga-
deild Landspítala Hringbraut
pallm@lsh.is
Inngangur: Ristilkrabbamein er þriðja algengasta krabbamein
á íslandi. Fyrsta nteðferð er skurðaðgerð og lyfjameðferð hafi
sjúklingur eitlameinvörp. Tilgangur rannsóknarinnar var að
kanna árangur meðferðar á kirtilfrumkrabbameini í ristli á
Landspítala árin 1994-1998.
Efniviður og aðferðir: Afturskyggn rannsókn var gerð á sjúk-
lingum sem komu til meðferðar á Landspítala með greininguna
kirtilfrumukrabbamein í ristli á tímabilinu 1.1.1994 til 31.12.
1998. Tölvukerfi spítalans var notað til að finna sjúklinga með
ofangreinda greiningu. Sjúklingar með krabbamein í botn-
langatotu voru ekki hafðir með. Upplýsingar um sjúklinga voru
fengnar úr sjúkraskrám. Alls fundust 239 sjúklingar, 131 karl og
108 konur. Meðalaldur var 70,2 ár (31-94).
Niðurstöður: 97,5% sjúklinga fóru í úrnám á ristli. Læknandi
aðgerðir voru 75,3% og tíðni bráðaaðgerða var 16%. Einn eða
fleiri fylgikvilla aðgerðar fengu 35% sjúklinga. Fylgikvillar eftir
val- og bráðaaðgerð voru 33% og 47%. Algengustu fylgikvillar
voru þvagfærasýking (15,2%), sárasýking (12,6%) og lungna-
bólga (9,1%). Skurðdauði var 6,0% eftir valaðgerð en 10,5%
eftir bráðaaðgerð. Legudagar voru níu eftir valaðgerð og 14
eftir bráðaaðgerð. Samkvæmt Dukes-flokkun voru 11,7% sjúk-
linganna í A, 35,6% í B, 29,7% í C og 23,0% sjúklinganna í D.
Lyfjameðferð fengu 59 sjúklingar, 46% með Dukes-C og 37%
með Dukes-D. Af Dukes-C sjúklingum yngri en 75 ára fengu
73% lyfjameðferð. Fimm ára lifun var 53% fyrir allan hópinn,
88% fyrir Dukes-A, 72% fyrir B, 51% fyrir C og 3% fyrir D.
Ályktanir: Árangur skurðaðgerða hér á landi hvað varðar
fylgikvilla og skurðdauða var sambærilegur við önnur lönd.
Legudagar voru marktækt fleiri hjá sjúklingum eftir bráðaað-
gerð en valaðgerð, en ekki var marktækur rnunur hvað varðar
skurðdauða og fylgikvilla. Lífshorfur sjúklinga eru sambærilegar
við önnur lönd.
270 Læknablaðið 2005/91