Læknablaðið - 15.03.2005, Page 81

UMRÆÐA & FRÉTTIR / BROSHORNIÐ 56
Oföndun og endurlífgun
Með nokkurri reisn
Gamall karlmaður kom til læknis og bað hann að
skrifa út lyfseðil fyrir viagra.
„Alveg sjálfsagt," sagði læknirinn, „hvað viltu
margar töflur?“
„Bara nokkrar,“ sagði maðurinn, „kannski
svona eins og fjórar, en skrifaðu gjarnan á lyfseðil-
inn að ég eigi að nota fjórða hluta úr töflu hverju
sinni.“
„Ég er ansi hræddur um að einn fjórði úr töflu
hafi lítið að segja fyrir þig,“ sagði læknirinn.
„Það er allt í lagi með það,“ sagði sá gamli. „Ég
er níutíu ára og þarf ekkert á þeim að halda til
að bæta mér kynlífið því það er búið. Mér finnst
hins vegar alveg ömurlegt að pissa alltaf á skóna
mína.“
Oföndun
Beðið var um neyðarbíl með lækni. Tilkynnt var
um unga konu sem væri með hjartaverk. Við
komu á staðinn tók ungur maður á móti sjúkra-
liðsmönnunum og sagði vinkonu sína „eiga í erfið-
leikum með öndun, vera föla og kaldsveitta". Inni
f svefnherbergi lá fáklædd kona í rúminu. Með
læknisskoðun á staðnum var gengið úr skugga um
að hún væri ekki alvarlega veik. Konan virtist róast
þegar hún frétti það og sagði: „Þetta er í fyrsta
skipti sem ég sef hjá og vinir mínir höfðu ráðlagt
mér að anda djúpt og stynja nóg eins og þær gera í
bíómyndunum.“
í skoðun hjá læknanema
Læknanemi á 5. ári var að framkvæma mjög
langa og ítarlega skoðun á gamalli konu. Eftir að
læknaneminn hafði beðið gömlu konuna að nefna
helstu ráðamenn þjóðarinnar sagði hann: „Nú vil
ég biðja þig um að reikna fyrir mig nokkur dæmi.“
„Heyrðu mig, ljúfurinn. Þú ert í háskólanum og
allir vinir þínir eflaust líka. Viltu ekki biðja ein-
hvern þeirra að hjálpa þér með stærðfræðina?"
Næstum alla leið
Það er barið á dyrnar hjá Sankti Pétri. Hann opnar
og sér mann standa fyrir utan. Sankti Pétur er í
þann veginn að fara að ræða frekar við manninn
þegar sá síðarnefndi hverfur skyndilega. Nokkrum
andartökum síðar er aftur barið að dyrum. Sankti
Pétur opnar, sér manninn og er alveg við það
að sleppa fyrsta orðinu þegar maðurinn hverfur
aftur.
„Heyrðu, lagsi, ertu að gera at í mér?“ kallar
Sankti Pétur á eftir manninum og er létt pirraður.
„Nei,“ heyrist sagt kvíðablandinni röddu úr
fjarska. „Þeir eru að reyna að endurlífga mig.“
Alveg til í það
Sjötíu og fimm ára kona kom til heimilislæknisins í
eftirlit. Læknirinn sagði að hún þyrfti að hreyfa sig
meira og ráðlagði henni að stunda kynlíf þrisvar í
viku.
„Viltu vera svo góður að segja manninum mín-
um frá þessu," sagði konan.
Læknirinn kallaði á manninn sem beið í bið-
stofunni og sagði honum að frúin þyrfti að stunda
kynlíf þrisvar í viku.
Makinn sem var áttræður spurði: „Á hvaða dög-
um?“
„Hvað segið þið um mánudaga, miðvikudaga og
föstudaga?“
„Ég get komið með hana á mánudögum og mið-
vikudögum,“ sagði maðurinn, „en á föstudögum
verður konan að taka strætó.“
Afrek lýtalækna
Hjón lentu í hræðilegu bílslysi. Konan brenndist
alvarlega í andliti. Lýtalæknirinn sagði að ekki væri
hægt að græða húð af líkama hennar í andlitið af
því að húð hennar væri svo þunn. Eiginmaðurinn
bauðst þá til að gefa konunni húð af líkama sínum
ef læknirinn teldi það geta gengið. Svo ótrúlega
vildi til að vefjaflokkar hjónanna pössuðu saman.
Læknirinn taldi húðina af afturenda mannsins vera
þá einu sem hentaði og kæmi til greina að flytja í
andlit konunnar. Hjónin bundust fastmælum um að
segja engum frá því hvaðan húðin í andliti konunnar
væri komin og báðu lækninn þess lengstra orða að
segja ekkert um það heldur.
Aðgerðin gekk eins og best varð á kosið. Konan
var alsæl með árangurinn og var djúpt snortin yfir
fórnfýsi maka síns.
„Elskan mín,“ sagði konan, „ég fæ aldrei full-
þakkað þér fyrir það sem þú hefur gert fyrir mig.
Ég veit ekki hvort ég get nokkurn tíma endurgold-
ið þér þennan greiða."
„Ástin mín,“ sagði maðurinn, „hafðu engar
áhyggjur af því. Ég fæ umbun mína í hvert skipti
sem ég sé mömmu þína kyssa þig á kinnina."
Bjarni Jónasson
bjami.jonasson@hg.is
Bjarni er heimilislæknir
í Garðabæ.
Læknablaðið 2005/91 305