Læknablaðið - 15.07.2006, Síða 51

UMRÆÐA & FRÉTTIR / LÆKNAR Á HLAUPUM
—
'iiBii ii»»Minm tiifrfmi
ííillí RM . 'r' 1
. 'H il'l. .mII.* ..!:;!’:..' ' imtim
.... iiiiiiimiiniiii.il ' 'i.'
......i .,11. iiiiiiiuiiimimm:;
...................................

■ - ^

r%...
álagseinkenni og kvilla sem fólk getur fengið af
hlaupum. Mér finnst ég vera miklu betur í stakk
búinn að til að leiðbeina fólki sem kemur á stof-
una og spyr mig út í þessa hluti. Þetta á ekki bara
við hlaupara heldur almennt um það sem snýr að
ortopedískri medicin í daglegu starfi sem heim-
ilislæknir. Maður þarf að spá í líkamsbyggingu
fólks, göngulag og hlaupalag og hvernig ýmsar
skekkjur og aðrir áhættuþættir geta stuðlað að
álagsmeiðslum sem er um leið lykillinn að því að
fyrirbyggja meiðslin.”
Eru meiðsli eitthvað sem allir hlauparar mega
eiga von á?
„í sjálfu sér ekki. En fólk er oft ansi ómeðvitað
um þá þætti sem geta valdið meiðslum. Undirlagið
skiptir máli, malbik, gras eða möl, hvernig eru
skórnir og hversu reglulega eru þeir endurnýjaðir.
Flesta kvilla er hægt að fyrirbyggja ef fólk veit af
hverju þeir stafa.”
Og þú mœlir með hlaupum?
„Alveg tvímælalaust og það fyrir alla aldurs-
hópa. Hlaup stuðla að bættu heilsufari, hvort sem
er líkamlega, andlega eða félagslega. Félagslegi
þátturinn er mjög mikilvægur. Fátt jafnast á við
hlaupatúr með eiginkonunni þar sem hversdagsleg
vandamál eru leyst án vandræða. Það að vera
hluti af skipulögðum hlaupahópi er félagsleg at-
höfn sem síst skyldi vanmeta. Eg vísa fólki sem
kemur til mín og hefur áhuga á reglulegri hreyf-
ingu á hlaupahópana sem eru í flestum hverfum
borgarinnar og að því gefnu að engar sérstakar
líkamlegar frábendingar séu fyrir hendi hvet ég
hiklaust fólk til hlaupaiðkunar.”
Læknablaðið 2006/92 559