Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.03.2013, Blaðsíða 26

Læknablaðið - 15.03.2013, Blaðsíða 26
Y F I R L I T Mynd 1. Tölvusneiömynd sem sýnir 3,5 cm meinvarp (ör) frá ristilkrabbameini. Sjúk- lingurgekkst undir blaðnám þar sem æxliö var of miðlægt í lunganu til þess að liægt væri aöfjarlægja þaö mcö fleyg- eöa geiraskurði. Almennt er litið svo á að fyrirferð eða hnútur í lunga hjá ein- staklingi sem áður hefur greinst með krabbamein sé meinvarp uns annað sannast. Þessa sjúklinga verður því að rannsaka nánar til að staðfesta að um meinvarp sé að ræða en ekki góðkynja hnút eða lungnakrabbamein. TS af brjóstholi (mynd 1) er lykilrann- sókn í þessu tilliti en næmi hennar er háð stærð hnúta og er allt að 95% fyrir hnúta sem eru stærri en 6 mm í þvermál.7 í nýlegri samantekt Detterbeck og félaga er mælt með tölvusneiðmyndum sem eru ekki eldri en fjögurra vikna gamlar áður en aðgerð er framkvæmd. Yfirleitt dugar hefðbundin TS-rannsókn en ávinn- ingur af háskerpu TS-rannsókn þykir ekki sannaður við leit að meinvörpum.8 Erlendis er víða gerð jáeindaskönnun (positron- emission tomography, PET) en hún bætir yfirleitt litlu við TS þegar kemur að greiningu lungnameinvarpa, enda næmi einungis 30% fyrir hnúta undir 1 cm að stærð. Jáeindaskönnun kemur því fyrst og fremst að gagni við að útiloka meinvörp utan lungna og í mið- mæti.910 Þannig reyndust 15% sjúklinga sem fóru í jáeindaskönnun fyrir fyrirhugaða aðgerð á lungnameinvörpum með sjúkdóm sem hafði dreift sér utan brjósthols og 2% höfðu meinvörp í miðmæt- iseitlum.9 í annarri rannsókn reyndust 9% sjúklinga sem höfðu lungnameinvörp frá sortuæxli vera með meinvörp utan brjóst- hols." Jáeindaskanni er ekki til hér á landi en sjúklingar eru sendir erlendis í rannsóknina ef þörf er talin á. Tafla II. Helstu rannsóknir til mats og undirbúnings aðgerðar. Stigun sjúkdóms Líkamlegt ástand Tölvusneiðmynd, ómun, beinaskann, jáeindaskann Blásturspróf Berkjuspeglun Hjartalínurit Sértækar rannsóknir eins og segulómun og Hjartaómun ristilspeglun Tafla III. Karnofsky-skali til að meta almennt ástand sjúklings. Eðlileg færni við athafnir og vinnu; engin þörf fyrir aðstoð 100 Eðlileg færni, engin einkenni sjúkdóms 90 Eðlileg færni, minniháttar einkenni og teikn um sjúkdóm 80 Eðlileg færni með áreynslu, nokkur einkenni og teikn um sjúkdóm Ófær um að stunda vinnu; fær um að búa heima og sjá um persónulegar þarfir; mismikil þörf fyrir aðstoð 70 Sér um athafnir daglegs lífs, ófær um að stunda vinnu 60 Þarfnast einstaka sinnum aðstoðar en annars fær um að sinna persónulegum þörfum 50 Þarfnast töluverðar aðstoðar og tíðrar læknisþjónustu Ófær um að sjá um sig; þarfnast sjúkrahús- umönnunar; sjúkdómur versnar hratt. 40 Óvirkur, þarf sérstaka umönnun og aðstoð 30 Mjög óvirkur, þarfnast innlagnar á sjúkrahús en er ekki deyjandi 20 Mjög veikur, sjúkrahúsinnlögn nauðsynleg, virk stuðningsmeðferð nauðsynleg 10 Dauðvona 0 Látinn Undirbúningur fyrir skurðaðgerð Áður en tekin er ákvörðun um brottnám lungnameinvarpa þarf fjölda rannsókna og eru þær helstu sýndar í töflu II. Mynd- rannsóknir eru notaðar til að meta hvort lungnameinvörpin séu skurðtæk en einnig verður að útiloka að sjúkdómurinn hafi dreift sér til annarra líffæra en lungna. Fengnar eru TS af kviðarholi, þar sem sérstaklega er litið á lifur og nýrnahettur, TS af heila og beinaskann eða segulómun af beinum. Berkjuspeglun er gjarnan framkvæmd, sérstaklega ef meinvörp eru staðsett nálægt miðju lungans. Sérhæfðari rannsóknir eins og ristilspeglun hjá sjúkling- um með fyrri sögu um ristil- og endaþarmskrabbamein koma til greina til að meta hvort krabbameinið hafi tekið sig upp. Auk rann- sókna til stigunar er mikilvægt að meta ástand hjarta og lungna fyrir hugsanlega aðgerð. Öndunarmæling (spirometry), og þá sér- staklega fráblástursgeta á sekúndu (FEV,, forced expiratory volume in 1 second), veitir mikilvægar upplýsingar um ástand lungna og áhættu við aðgerð.12 Einnig er fengið hjartalínurit og eftir atvikum hjartaómun og þolpróf með mælingu á hámarkssúrefnisupptöku (VÖ2 max, maximal oxygen uptake) (tafla II). Einnig er hægt að meta almennt ástand sjúklings og má gera það með Karnofsky-skala sem metur færni sjúklingsins (100=eðlileg færni og 0=látinn) (tafla III). Mynd 2. Algengustu tegundir skuröaögeröa við lungnameinvörpum: A) fleygskurður og B) blaðnám. Mynd: Bjarni Þór Pétursson. 138 LÆKNAblaöið 2013/99
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Læknablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.