Þjóðlíf - 01.07.1988, Blaðsíða 56

HEILBRIGÐI
í flestum vestrœnum löndum fer fram gífurleg rannsóknarvlnna vegna þessa sjúk-
dóms.
fólk ekki einu sinni aö gefa upp nafn sitt. Það
er nokkuð sveiflukennt hversu margir koma
í þessa mælingu, en þó hefur verið áberandi
að fleiri koma í tengslum við alla opinbera
umræðu um alnæmi. Þetta gerðist til dæmis
eftir að síðasta fréttabréf Landlæknisem-
bættisins var sent í hvert hús á landinu, en
uppistaðan í því var einmitt umfjöllun um
þennan sjúkdóm, viðtöl við sýkta einstak-
linga og þess háttar. Einnig er algengt að fólk
hringi og leiti upplýsinga, þegar fjallað hefur
verið um þessi mál í fjölmiðlum.
Aðspurð um hvort á döfinni væri að koma
upp sérstöku heimili fyrir einstaklinga sýkta
af alnæmi, sagði Vilborg það ekki vera fyrir-
hugað. Mikil umræða hefði verið um það
mál fyrir um hálfu öðru ári síðan, en sú um-
ræða hefur legið alveg niðri síðan. En hún
sagði að þetta fólk nyti góðrar heilbrigðis-
þjónustu eins og aðrir og síst lakari. Þeir sem
mega sfn minna, eða hafa einangrast á ein-
hvern hátt vegna sjúkdómsins, njóta svo að-
stoðar félagsmálastofnunar. Einnig nýtur
fólk aðstoðar geðlækna ef á þarf að halda.
Þeir sem hafa mælst með mótefni, en eru
ekki með sjúkdóminn alnæmi, geta leitað til
sjúkrahúsa og heilbrigðisstofnana að vild og
sjá þessar stofnanir um reglulegt eftirlit með
þeim.
Eins og í öðrum tilfellum, þar sem fólk er
greint með erfiðan eða banvænan sjúkdóm,
leggst vitneskjan um alnæmissmit mjög
þungt á viðkomandi einstaklinga. Sjúkra-
stofnanir hér á landi reyna að leysa þann
andlega og félagslega vanda sem skapast,
eftir bestu getu. Það er misjafnt hversu þörf-
in fyrir aðstoð heilbrigðisstéttanna er mikil,
oft á fólk sem betur fer góða að, en það er
ekki óalgengt að aðstoðar þessara aðila sé
þörf. Oft einangrast fólk algjörlega vegna
fordóma umhverfisins. Þess eru jafnvel
dæmi að fjölskyldur og vinir fólks hafi slitið
öllu sambandi við sjúkling við fréttir um að
hann sé með alnæmi.
Forvarnir og fræðslustarf
Varðandi fræðslu- og forvamarstarf sagði
Vilborg Ingólfsdóttir, að umræða um alnæmi
væri stöðugt í gangi. Síðastliðinn vetur hefði
farið fram fræðsla á vinnustöðum. Þá vom
valdir vinnustaðir þar sem unnu að minnsta
kosti 30 eða 40 manns. Starfsfólk heilbrigðis-
kerfisins, hjúkrunarfræðingar og fleiri fóm í
hádeginu á vinnustaðina, í matarhléi starfs-
fólks, sem hafði verið undir fundinn búið.
Haldnir vom um 20 mínútna fyrirlestrar og
fyrirspumum frá starfsfólki svarað. Þessir
vinnustaðafundir liggja niðri í sumar, en þar
sem þeir gáfu mjög góða raun verður þeim
fram haldið í haust.
Vilborg sagði að frá því haustið 1986 hefði
farið fram fræðsla um alnæmi og vamir gegn
því, í flestum framhaldsskólum landsins og
einnig í 8. og 9. bekk grunnskólanna. Form
þessarar fræðslu hefur verið mismunandi,
oft hefur það farið fram í kennslustundum og
hafa líffræðikennarar og skólahjúkrunar-
fræðingar séð um það í flestum tilfellum. Það
52