Læknablaðið : fylgirit - 01.04.2011, Page 30

VISINDI A VORDOGUM
FYLGIRIT 68
grunur um gallvegablöðru sem var staðfest með segulómskoðun og
holsjárröntgenmyndatöku. Við aðgerð kom í ljós flókin líffærafræði
og hún því send til aðgerðar á Children's Hospital í Boston. Þar voru
fjarlægðar þrjár gallvegablöðrur. Legan var fylgikvillalaus og hún
útskrifaðist við góða líðan.
Ályktun: Gallvegablöðrur eru sjaldgæf fyrirbæri og á árunum 2000-2010
greindust aðeins 2 tilfelli á Islandi. Mikilvægt er að greina sjúkdóminn
þar sem hætta á illkynja umbreytingu er umtalsverð.
V-71 Endurtenging eftir Hartmanns aðgerð eftir rof á ristli á
Landspítala 1998-2010
Kristín María Tómasdóttir1, Elsa Björk Valsdóttir u, Kristín Jónsdóttir1, Páll Helgi
Möller1'2
'Skurðlækningadeild Landspítala, 2læknadeild HÍ
kristinmariat@gmail.com
Inngangur: Hartmanns aðgerð er ein algengasta aðgerðin sem beitt
er við rofi á ristli. Aðeins hluti þeirra sjúklinga fer í endurtengingu
(40%). Tilgangur rannsóknarinnar var að kanna hversu margir fóru í
endurtengingu eftir Hartmanns aðgerð á Landspítala í kjölfar rofs á ristli
og skoða árangur þeirra aðgerða.
Efniviður og aðferðir: Farið var afturvirkt yfir sjúkraskrár sjúklinga
sem höfðu rof á ristli og fóru í Hartmanns aðgerð á Landspítala 1997-
2007. Skráð var aldur, kyn, ASA flokkur þegar Hartmanns aðgerðin var
framkvæmd, tími frá Hartmanns aðgerð að endurtengingu, legutími,
fylgikvillar og endurinnlagnir eftir endurtengingu.
Niðurstöður: 62 sjúklingar fengu rof á ristli og fóru í Hartmanns
aðgerð. Af þeim fóru 35 (56%) í endurtengingu. Meðalaldur þeirra
sem fór í endurtengingu var 63 ár (bil:35-89) en 77 ár (bil:65-90) hjá
þeim sem ekki fóru í endurtengingu. ASA flokkun við Hartmanns
aðgerð hjá þeim sem fóru síðar í endurtengingu var að meðaltali 2 en
3 hjá öðrum. Alls fóru 17 (63%) af 27 körlum og 19 (54%) af 35 konum í
endurtengingu. Endurtenging fór fram að meðaltali 8 mánuðum (bil:2-
47) eftir Hartmanns aðgerðina. Legutími eftir endurtengingu var að
meðaltali 11 dagar (bil:4-25). Fjórtán sjúklingar (40%) fengu fylgikvilla
eftir endurtengingu og leiddu þeir til endurinnlagnar hjá 10 (29%) þeirra.
Algengustu fylgikvillamir voru sárasýkingar (n:5) og örkviðslit (n:4).
Skurðdauði var enginn.
Ályktun: Þeir sem fara í endurtengingu eftir Hartmanns aðgerð em
yngri og í lægri ASA flokki en þeir sem ekki fara í endurtengingu. Tíðni
endurtenginga er hærri á LSH samanborið við erlendar rannsóknir en
fylgikvillar sambærilegir.
V-72 Rof á ristli við ristilspeglun á Landspítala 1998-2007
Bryndís Snorradóttir1, Elsa B.Valsdóttir13, Einar Bjömsson221, Páll Helgi Möller13
'Skurðlækningadeild, 2meltingarfæradeild Landspítala, 3læknadeild HÍ
brs2@hi.is
Inngangur: Rof á ristli er sjaldgæfur en alvarlegur fylgikvilli við
ristilspeglun. Skurðaðgerðir vegna rofs á ristli hafa hátt hlutfall fylgikvilla
og dánartíðni er um 25%. Algengi og árangur meðferðar hérlendis er
ekki þekktur. Tilgangur þessarar rannsóknar var annars vegar að kanna
algengi rofs á ristli í kjölfar ristilspeglunar á Landspítalal998-2007 og
hins vegar að skoða afdrif allra þeirra sjúklinga sem meðhöndlaðir voru
á Landspítala á sama tíma vegna sömu ástæðu.
Efniviður og aðferðir: Rannsóknin var afturvirk og var leitað í tölvukerfi
Landspítala eftir ICD kóðum um rof á ristli. Farið var yfir sjúkraskrár
allra sjúklinga og skráðar upplýsingar um meðferð og afdrif þeirra. Alls
voru framkvæmdar 9058 ristilspeglanir á Landspítala 1998-2007.
Niðurstöður: Alls fengu sjö sjúklingar rof á ristil í kjölfar ristilspeglunar
á Landspítala á tímabilinu. Algengi rofs á ristli í kjölfar ristilspeglunar
var því 0.077% á Landspítala. Á sama tíma voru hins vegar 18 sjúklingar
meðhöndlaðir á Landspítala vegna rofs á ristli í kjölfar ristilspeglunar,
11 höfðu verið speglaðir utan Landspítala. Fjórtán sjúklingar fengu
rof í kjölfar fullrar ristilspeglunar en fjórir í kjölfar stuttrar speglunar.
Helmingur speglananna var íhlutandi (n=9). Meðalaldur sjúklinga var
68 ár (bil 32-80) og algengasta staðsetning rofs var í bugaristli (n=7).
Fjórtán sjúklingar fóru í aðgerð en fjórir voru meðhöndlaðir með föstu
og sýklalyfjum. Miðgildi legudaga voru 9 dagar (bil 1-73). Alls fengu
fjórir sjúklingar fylgikvilla eftir aðgerð (28,6%). Tveir sjúklingar létust og
skurðdauði því 14,3%.
Ályktun: Tíðni rofs eftir ristilspeglanir á Landspítala er lág. Staðsetning
rofs var oftast líkt og í erlendum rannsóknum í bugaristli. Árangur
meðferðar hérlendis er sambærilegur við erlendar rannsóknir.
V-73 Öryggi stórdýramódels við rannsóknir á vefjaviðbrögðum
beinígræða
Halldór Jónsson jr1,2 ,E Laxdal1'2'3, S Kárason1-21, A Dagbjartsson2, E Gunnarsson'2, J
Gíslason-5, J Einarsson5, N Chuen How5, G Örlygsson41
'Landspitala, 2læknadeild HÍ, 3Bergen Universitet, Noregi, 4Nýsköpunarmiðstöð íslands, 5Genís
halldor@LSH.is
Inngangur: Við þróun ígræða til lækninga þarf að skapa kringumstæður
sem líkjast klínískum aðstæðum. Nýsköpunarfyrirtækið Genís hefur
unnið að þróun efnis til að leiða og örva beinvöxt. Markmiðið með
þessari rannsókn var að þróa stórdýramódel til að bera saman ígræði frá
Genís við tegund, sem algengt er að nota í aðgerðum á fólki þar sem bil
er á milli beinenda.
Efniviður og aðferðir: í svæfingu var gerð frílagning á innhlið og
miðhluta sköflungsbeinsins á 2-3 veturgömlum gimbrum. Sex gata plata
löguð að sveigju beinsins og fest með 2 skrúfum í sinn hvom endartn.
Sagaður var 25mm biti úr miðhluta beinsins og það sett aftur saman
með plötunni. Samkvæmt slembivali var bilið fyllt með tilraunaefni
frá Genís, samanburðarefni eða haft tómt, Fótleggurinn var gifsaður og
gefin voru sýkla- og verkjalyf. Tvær kindur féllu vegna skyndidauða
og fótbrots strax eftir aðgerð. Eftir 6 og 12 vikur voru 21 kind lifandi, 6
þeirra höfðu verið röngtenmyndaðar og engin merki em um fylgikvilla
og dýrin þrífast vel. Eftir 6 mánuði verða kindumar svæfðar, leggimir
settir í formalín og skannaðir í micro-CT skanna. Einnig verður gerð
vefjarannsókn til að samgreina vefjabreytingar og CT niðurstöður.
Niðurstöður og ályktanir: Þetta er fyrsta kynning á þessari rannsókn
sem eftir er að vinna meginniðurstöður úr. Henni er fyrst og fremst
ætlað að vekja athygli á möguleikum þess að strmda rannsóknir á
stórdýramódelum hér á landi. Hér að ofan höfum við lýst þróun
stórdýramódels og jafnframt staðfest öryggi aðferðarinnar út frá
sjónarmiðum dýravemdunar.
V-74 Súrefnisbúskapur í gláku
Ólöf Birna Ólafsdóttir', Sveinn Hákon Harðarson1-23, María Soffía Gottfreðsdóttir2,
Alon Harris1, Einar Stefánsson1-2-3
'Læknadeild HÍ, 2augndeild Landspítala, 'Oxymap ehf, 4Indiana University School of Medicine
olofbirnaolafs@gmail.com
Inngangur: Deilt hefur verið um orsakir gláku í 150 ár. Niðurstöður
30 LÆKNAblaöið 2011/97