Læknablaðið : fylgirit - 01.04.2011, Síða 46

VISINDI A VORDOGUM
FYLGIRIT 68
með RT-PCR og Q-PCR. Beinsérhæfing var könnuð með tjáningu
á beinsérhæfingargenum (ALP, osteopontin, osteocalcin) og með
athugun á steinefnamyndun (Alizarin red). Greining á tjáningu ýmissa
bólguörvandi og bólguletjandi vaxtarþátta var gerð með Luminex bead
array tækni.
Niðurstöður: Mesenchymal stofnfrumur og sérhæfðar beinfrumur tjá
CLP geninYKL-40 og YKL-39, en ekki gen virku kítinasana AMCase
og Chitotriosidase. Glúkósamín eykur tjáninguna á YKL-39 og YKL-
40 og eykur tjáninguna á beinsérhæfingargenum. Hins vegar dregur
D-glúkosamín úr steinefnamyndun samanborðið við viðmið.
Alyktanir: Þetta er í fyrsta skiptið sem sýnt hefur verið fram á tjáningu á
kítinasalíku próteinum í mesenchymal stofnfrumum og beinsérhæfingu.
Áhrif D-glúkósamíns á óvirku kítínasanna en ekki virku kitínasanna
bendir til þess að D-glúkósamín hafi sértæk áhrif á sérhæfingu
mesenchymal stofnfrumna, sem gæti haft áhrif á viðbrögð þeirra við t.d.
sýkingum eða niðurbroti utanfrumuefnis.
V-120 Áhrif LPS, IL-6, Kítósan Hexamera og Kítin Hexamera á
tjáningu YKL-40 í mesenchymal stofnfrumum og sérhæfingu þeirra í
beinfrumur
Ramona Lieder1,5, Sigríður Þóra Reynisdóttir1, Finnbogi Þormóðsson4, Jón M.
Einarsson1 Jóhannes Björnsson3'1, Sveinn Guðmundsson1, Jóhannes Gíslason2, Pétur
H. Petersen4, Ólafur E. Sigurjónsson1'5
'Blóðbankanum Landspítala, 2Genís ehf, 3rannsóknastofu háskólans í meinafræði Landspítala,
4læknadeild HÍ, 5tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík
oes@landspitali.is
Inngangur: Kítfnasa-lík prótein (CLP) tilheyra fjölskyldu 18 glycosyl
hydrolasa og eru talin gegna hlutverki í bólgusvörun og vefjaummyndun
á fósturstigi. Mesenchymal stofnfrumur (MSC), eru fjölhæfar frumur,
sem hægt er að sérhæfa yfir í fituvef, beinvef og brjóskvef. Talið er að
YKL-40 (CLP) geti möguelga tekið þátt (beint eða óbeint) í viðbragði
líkamans við vefjaskaða og vefjaendurmyndun mögulega í tengslum við
toll like viðtakana (TLR) og NF-kB ferilin, mögulega með því að auka
tjáningu á IL-6.
Markmið: Markmiðið með þessari rannsókn er að kanna áhrif LPS,
IL-6, kítósan hexamera og kítín hexamera á tjáningu YKL-40 og
beinsérhæfingu frá MSC.
Aðferðir: Mesenchymal stofnfrumum var fjölgað og þær sérhæfðar yfir
í bein með og án LPS, IL-6, kítin hexamer og kítósan hexamer. Áhrif á
fjölgun var könnuð með MTT prófi og tjáning á CLP (YKL-39, YKL-40)
og TLR3, TLR4 var könnuð með Q-PCR. Beinsérhæfing var könnuð
með tjáningu á beinsérhæfingargenum (ALP, osteopontin, osteocalcin)
og með athugun á steinefnamyndun (Alizarin red). Greining á tjáningu
ýmissa bólguörvandi og bólguletjandi vaxtarþátta var gerð með
Luminex bead array tækni.
Niðurstöður: Aukning varð í tjáningu á YKL-40, TLR3 og TLR4 við
fjölgun á MSC með LPS, kítin hexamer og kítósan hexamer. Einnig
varð aukning í steinefnamyndun (e.minerilization) og ALP tjáningu
við sérhæfingu á MSC yfir í beinfrumur þar sem að LPS var til staðar í
ræktinni. Við beinsérhæfingu hjá? MSC varð aukning í tjáningu á YKL-
40 og TLR3 þar sem að LPS, kítósan hexamer og kítín hexamer voru til
staðar og aukningu í tjáningu á runx-2 og ALP þar sem einungis LPS
var í ræktinni. IL-6 jók tjáninguna á kollageni I án þess að hafa áhrif á
steinefnamyndun né tjáningu á YKL-40.
Ályktanir: Aukin tjáning á YKL- 40 með LPS örvun, mögulega í
gegnum TLR viðtakana, bendir til mögulegs hlutverk YKL-40 í
viðbrögðum líkamans við sýkingum, líklega með áhrifum á bólgur og
vefjaendurmyndun.
V-121 Áhrif endotoxin mengunar í kítínfásykrum á tjáningu kítínasa
líkra próteina, frumufjölgun og beinsérhæfingu mesenchymal
stofnfruma
Ramona Lieder1-5, Sigríður Þóra Reynisdóttir1, Finnbogi Þormóðsson4, Jón M.
Einarsson2- Jóhannes Björnsson3'4, Sveinn Guðmundsson1, Jóhannes Gíslason2, Pétur
H. Petersen4, Ólafur E. Sigurjónsson1-5
'Blóðbankanum Landspítala, ^Genís ehf, 3rannsóknastofu í meinafræði Landspítala, 4læknadeild
HÍ, 5tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík
oes@landspi tal i. is
Inngangur: Endotoxin eru bakteríutengd efni, sem ónæmiskerfið
nemur og bregst við. Þáttur endoxin mengunar í lífefnum unnum
úr nátturuafurðum hefur ekki verið mikið rannsakaður. Kítósan,
deasitýlerað form af kítirú, er það efni sem er hvað mest notað til smíði og
húðunar á ígræðum ætluðum til notkunar í vefjaverkfræði og ígræðslu í
sjúklinga. Ekki er auðvelt að greina endotoxin mengun í kítósani og þess
vegna hafa margir rannsóknarhópar litið framhjá því sem mögulegum
áhrifaþætti. Slíkt getur mögulega leitt til rangra túlkana á niðurstöðum
þar sem að raunáhrifin gætu verið vegna endotoxin mengunar fremur
en áhrifa frá náttúruefninu sjálfu.
Markmið: Tilgangur þessa verkefnis er að vekja athygli á mikilvægi þess
að lífefni sem framleidd eru úr náttúruefnum séu prófuð fyrir endotoxin
mengun áður en þau eru notuð í lokuðum in vitro frumuprófunum.
Einnig að kanna áhrif endotoin mengunar á beinsérhæfingur frá
mesenchymal stofnfrumum
Aðferðir: Mesenchymal stofnfrumum var fjölgað og þær sérhæfðar
yfir í beinmyndandi frumur með og án endotoxinhreinsuðum
kítínfásykrum og LPS. Áhrif á fjölgun var könnuð með MTT prófi og
tjáning á CLP (YKL-39, YKL-40) og TLR3, TLR4 var könnuð með Q-PCR.
Beinsérhæfing var könnuð með tjáningu á beinsérhæfingargenum (ALP,
osteopontin, osteocalcin) og með athugun á steinefnamyndun (Alizarin
red). Greining á tjáningu ýmissa bólguörvandi og bólguletjandi
vaxtarþátta var gerð með Luminex bead array tækni.
Niðurstöður: Við beinsérhæfingu varð aukning í steinefnaútfellingum
og ALP virkni og tjáningu beinsérhæfingar genunum runx-2 og ALP
hvort sem frumumar voru sérhæfðar bara með LPS eða bæði með LPS
og kítínfásykrum en ekki ef sérhæft var bara með endótoxín hreinum
kítínfásykrum .
Ályktanir: Þessi rannsóknir bendir til þess að fyrri niðurstöður okkar
áhrif kítínfásykra á beinsérhæfingu gætu verið áhrif vegna endótoxínn
mengunar en ekki vegna beinna áhrifa kítínfásykrunar. Því þarf að fara
varlega í að túlka niðurstöður í frumuræktunum með náttúmefnum ef
ekki er búið að kanna magn endotoxin í slíkum efnum
V-122 Áhrif þöggunar og yfirtjáningar Dlg7 á blóðfrumusérhæfingu
stofnfrumna úr fósturvísum músa
Níels Ámi Ámason1, Sigríður Þóra Reynisdóttir1 Jonathan R. Keller2, Leifur
Thorsteinsson1, Kristbjöm Orri Guðmundsson2-3, Sveinn Guðmundsson1, Ólafur E.
Sigurjónsson1-4
'Blóðbankanum Landspítala, 2National Cancer Institute, Maryland, USA, 3Uniformed Services,
University of the Health Sciences, Bethesda, 4tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík
oes@landspitali.is
Inngangur: Við höfum lýst geni, Dlg7, sem er tjáð í stofnfrumum, þar
á meðal blóðmyndandi stofnfrumum(HSC) og stofnfrumum úr fóstu
vísum músa (mESC). (Gudmundsson et al, Stem Cell, 2007). Við höfum
46 LÆKNAblaðið 2011/97