Læknablaðið : fylgirit - 01.04.2011, Blaðsíða 45

V í S I N D I
Á V 0 R D O G
F Y L G I R I T
U M
6 8
Aðferðir: Við höfum borið nýja prófið saman við PP prófið sem nú er
notað til að skammta Kóvari.
Niðurstöður: Niðurstöður sýna að Fiix-PT fylgir ekki falli FVII og
þar af leiðandi gefur það ekki því falskar upplýsingar um áhrif
blóðþynningarinnar, þar sem FVII er ekki með í mælingunni.
Einnig virðast fást stöðugri mælingar. Fyrirhuguð er klínísk saman-
burðarrannsóknar sem er liður í því að undirbúa hugsanlega markaðs-
setningu greiningarprófsins, m.ö.o. að kanna hvort hið nýja Fiix-PT leiði
til jafn góðs eða betri árangurs stýringar warfaríns.
Ályktun: In vitro tilraunir okkar benda til þess, að Fiix-PT (Fiix-INR)
kurrni að hafa kosti umfram núverandi INR mælingar, sem byggja
á PT (eða PP prófi, sem er afbrigði af PT). Þá er nauðsynlegt að gera
framsæja slembaða samanburðarrannsókn þar sem borin er saman tíðni
endurtekinna blóðsega/segareks og alvarlega blæðinga (og dauðsfalla
af sömu ástæðum) þegar skammtað er byggt á niðurstöðum Fiix INR
í samanburði við PT-INR (eða PPINR sem er sambærilegt). Að auki er
hugsanlegt að blóðþynning verði stöðugri með notkun Fiix prófs heldur
en með núverandi mæliaðferðum.
V-117 Áhrif blóðflögulýsata framleiddum úr útrunnum
blóðflögueiningum á skammtíma fjölgun, svipgerð, virkni og
sérhæfingu mesenchymal stofnfrumna
Hulda Rós Gunnarsdóttir1'2, Ramona Lieder1-2, Björn Harðarson1, Jóhannes
Bjömsson3'6, Þorbjöm Jónsson1, Sveinn Guðmundsson1, Brendon Noble4-5, Ólafur E.
Sigurjónsson1-2
'Blóðbankanum Landspítala, 2tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík, 3rannsóknastofu
í meinafræði Landspítala, 4MRC Centre for Regenerative Medicine, Edinburgh, 5University
Campus Suffolk, 6læknadeild HÍ
oes@landspital i. is
Inngangur: Mesenchymal stofnfrumur (MSC) er m.a. að finna í
beinmerg og hafa miklar vonir verið bundnar við notkun þeirra í
læknisfræðilegri meðferð í framtíðinni. Eitt vandamál við slíkt er
nauðsyn þess að nota kálfasermi til að fjölga þeim ex vivo. Galli við
kálfasermi er hætta er á ónæmisvari gegn próteinum sem þar er að finna
og ýmsum sýkingarögnum sem geta valdið skaða í frumuþegum.
Markmið: Tilgangur þessa verkefnis er að athuga áhrif þess að rækta
MSC frumur með blóðflögulýsötum, unnum úr ferskum (HPLF) eða
útrunnum (HPLÚ) blóðflögum á skammtíma fjölgun, sérhæfingu og
virkni þeirra in vitro.
Aðferðir: Mesenchymal stofnfrumur, einangraðar úr beinmerg, voru
ræktaðar með HPLF eða HPLÚ og bomar saman við frumur ræktaðar
með sérvöldu kálfa sermi. Áhrif á MSC var athugað með greiningu
á yfirborðssameindum í frumuflæðisjá, hæfni frumna til fjölgunar
og hæfileika þeirra til sérhæfingar. Einnig var kannað hvort MSC
frumur ræktaðar á þennan máta gæti bælt T-frumu fjölgun og innihald
blóðflögulýsata greint með vaxtarþáttaprófi.
Niðurstöður: Mesenchymal stofnrumur ræktaðar með HPLF eða
HPLÚ fjölga sér jafn vel og MSC fmmur ræktaðar í kálfa sermi. Engin
breyting er á tjáningu yfirborðsameinda sem einkenna MSC frumur.
Það er ekkert sem bendir til þess að skammtíma fjölgun á MSC (með
HPLF eða HPLÚ) hafi áhrif á sérhæfingu þeirra í brjósk- eða fitufrumur,
hins vegar em vísbendingar að MSC ræktaðar HPLÚ séu næmari fyrir
beinsérhæfingu.
Ályktun: Hægt er að að fjölga MSC fmmum til skamms tíma með
blóðflögulýsati unnu úr útrunnum blóðflögueiningum. Hins vegar þarf
að kanna nánar hvaða áhrif slíkt hefur á bein sérhæfingu þeirra.
V-118 Lífvirkni kítósanhimna með mismunandi deasetyl stigi til
húðunar á títanígræði
Ramona Lieder1-21, Mariam Darai3, C.-H. Ng4, Jón M. Einarsson4, Jóhannes
Bjömsson5, Benedikt Helgason6, Sveinn Guðmundsson1, Jóhannes Gíslason4, Gissur
Örlygsson3, Ólafur E. Sigurjónssonu
‘Blóðbankanum Landspítala, 2tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík,
3Nýsköpunarmiðstöð íslands, 4Genís ehf, 5rannsóknarstofu í meinafræðum Landspítala,
6Institute for Surgical Technology and Biomechanics, University of Bem, Sviss
oes@landspitali. is
Inngangur: Viðgerðir á vefjasköðum fela oft á tíðum í sér notkun á
ígræðlingum úr títan eða títanblönduðum málmi. Rannsóknir hafa
aukist á því hvernig meðhöndla megi yfirborð þessara ígræðlingaa í
þeim tilgangi að auka lífvirkni þeirra og þar með bindingu þeirra við
vefjagerðir líkamans. Kítósan, deasetflerað form af kítíni, er efni sem
verið er að skoða í þessu tilliti.
Markmið: f þessar rannsókn skoðuðum við áhrif mismunandi kítósan
deasetíleringar og fíbrónektíns á viðloðun, fjölgun og beinsérhæflngu
beinforverafrumna (MC3T3-E4) á kítósanhimnu.
Aðferðir: Kítósanhimnur voru útbúnar með því að leysa mismikið
deasetílerað kítósan (DD 40%, 70%, 87% og 96%) upp í ediksýru og
steypa úr því filmur í ræktunarbakka. Filmurnar voru hlutleystar
í NaOH, sótthreinsaðar með ethanóli og sýrustig stillt að pH 7.4.
Frumum var sáð á filmurnar og viðloðun, líftala og fjölgun metin með
smásjárskoðun og MTT prófi. Beinsérhæfing var metin með Q-PCR og
greiningu steinefnamyndunar (e. Minerilization). Viðloðun fíbrónektíns
var greind með ELISA og svipgerð himnanna með kraftsjá (atomic force
microscope, AFM).
Niðurstöður: Hækkandi deasetylstigi (DD) leiðir til aukinnar
bindingar af fíbrónektíni og hærri viðloðunar sem og fjölgunar á
beinforverafrumum. Breyting í DD leiðir ekki til verulegrar aukningar
f sjálfkvæmri beinsérhæfingu. Krosstenging með glútaraldehýði er
nauðsynleg til að fá viðloðun frumna við DD40% kítósanhimnur.
Ályktanir: Himnur búnar til úr kítósani með mismunandi deasetyl stigi
sýna lífvirkni og eru áhugaverður kostur til húðunar á títanígræðlingum.
Næstu skref eru að kanna áhrif slíkra himna á beinsérhæfingu sem og
viðloðun við títan málmblöndur.
V-119 Áhrif D-glúkósamín á beinsérhæfingu og tjáningu kítínasa-
líkra próteina í mesenchymal stofnfrumum
Ramona Lieder1'5, Sigríður Þóra Reynisdóttir1, Stefán Ágúst Hafsteinsson1 ,Finnbogi
Þormóðsson4, Jón M. Einarsson2' Jóhannes Bjömsson3'4, Sveinn Guðmundsson1,
Jóhannes Gíslason2, Pétur H. Petersen3, Ólafur E. Sigurjónsson1-5
'Blóðbankanum Landspítala, ^Genís ehf, 3rannsóknastofu í meinafræði Landspítala,
4læknadeild HÍ 5tækni og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík
oes@landspitali. is
Inngangur: Kítínasa-lík prótein (CLP) tilheyra fjölskyldu 18 glycosyl
hydrólasa og eru talin gegna hlutverki í bólgusvörun og vefjaummyndun
á fósturstigi. Mesenchymal stofnfrumur (MSC), eru fjölhæfar frumur,
sem hægt er að sérhæfa yfir í fituvef, beinvef og brjóskvef. Lítið er vitað
um tjáningu og hlutverk CLP í MSC en sýnt hefur verið fram á að CLP
eru tjáð í primary brjóskfrumum. Asetyl-glúkósamín er byggingareining
kítíns sem er að finna í stoðgrind ýmissa hryggleysingja.
Tilgangur og markmið: Markmið með þessari rannsókn var að kanna
áhrif D-glúkósamín á beinsérhæfingu frá MSC og á tjáningu kítínasa-
líkra próteina í MSC og beinsérhæfingu.
Efniviður og Aðferðir: Mesenchymal stofnfrumum var fjölgað og
þær sérhæfðar yfir f bein með og án D-glúkósamíni. Tjáning á
CLP (YKL-39, YKL-40, Chitotriosidase og AMCase) var könnuð
LÆKNAblaðið 2011/97 45