Listin að lifa - 01.03.2004, Qupperneq 38

Jón Þórisson var fyrsti formaður Félags aldraðra í Borgarfjarðardölum og átti
mestan þátt í að móta farsælt staifog stefnu félagsins. Jón var bóndi og kennari
í Reykholti og mikill drifkraftur í íþróttum á svœðinu. Hann var prýðilega ritfær
og naut Gullastokkurinn þess, en líka ágætlega hagmæltur. A sjötíu ára afmæli
Reykholtsskóla, í október 2001, hélt Jón ræðu sem margir segja að haft verið
stórkostleg. Þar rakti hann sögu skólans, hve erfitt var að fjármagna þessa
stóru byggingu, og síðar fimleikahúsið sem var þá eitt hið glæsilegasta á land-
inu. Mál manna er að Jón haft gengið of nærri sér með þessari samantekt, en
hann lést í desember 2001. Jón hófræðuna með Ijóði sem byrjarmeð orðunum:
Nú biðjum við ykkur gestir góðir; að ganga með okkur umfornar slóðir...
Nú sjást hér ei æskunnar leikir lengur;
lífsmynstrið breytist eins og gengur.
Stofnanir rísa, starfa og hverfa
stjórnað af þeim sem að landið erfa.
Fallið er merki feðra vorra
sem fyrrum þeir reistu til heiðurs Snorra.
(síðasta erindi afþremur).
Síðan höfðar Jón til kirkju og fræðaseturs og segir: „En
Snorra hefurnú verið reisturnýr minnisvarði og rekinn afmynd-
arbrag”...
Símstöðvarstióri og
leikkona
Rabbað við Halldóru Þorvaldsdóttur í Reykholti,
ekkju Jóns Þórissonar
Ung Grindavíkurmær kom til prestfrúarinnar í Reyk-
holti, kynntist þar glæsilegum íþróttakennara, flengdist,
og er nú elsti íbúinn í Reykholti. Fyrstu tólf árin bjuggu
Jón og Halldóra í upphaflega skólahúsinu, en íbúðinni
fylgdi eftirlit með hluta nemendavistar, símstöð og
bréfahirðing. Halldóra býr nú ein í húsinu sem þau
hjónin byggðu og fluttu í 1960. Hún er yfír áttrætt, sér
sjálf um heimifi og innkaup - og segist ekki hreyfa sig
héðan á meðan hún getur keyrt sjálf.
Bjart er yfir konunni sem heilsar og bíður inn á mjög fal-
legt heimili. Spil á sófaborðinu, hún var að spila brids á
Logalandi í gærkvöldi - og fékk svo góð spil að erfitt er að
slíta sig frá þeim. „Eg er búin að spila brids í um 50 ár,
alltaf gaman þegar vel gengur.“
Halldóra er einkar sviphrein og virðuleg kona. Foreldrar
hennar voru hjónin Stefanía Tómasdóttir og Þorvaldur Klem-
ensson, útvegsbændur á Járngerðarstöðum. Systkini hennar
eru: Margrét, Tómas, Guðlaugur (nú látinn) og Valgerður.
38