Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1962, Side 71

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1962, Side 71
Á GRÆNLANDSMIÐUM — Ætli þeir eigi um annað að velja, segir bræðslumaðurinn. — Það er eins og það séu ýmsar hliðar á þessari blessaðri tuttugustu öld, segir miðaldra kýmileitur háseti og rær sér í sætinu og spennir greipar íram á borðið. — Þeir fara víst margir til svona á hverri vertíð, hefur maður heyrt, sagði bræðslumaðurinn. Þessi var heppinn. — Skrítið lag á bátum, sagði ungi hásetinn. — Hvað skyldi nú verða um greyið? — Loftskeytamaðurinn er að reyna að ná sambandi við þá. Nú kom litli maðurinn aftur inn í borðsalinn klæddur þessum íslenzka fatn- aði, og heldur var þetta stórsniðið á hann, peysan hlykkjaðist niður um tálg- aðan kroppinn, eins og belgur á dragspili, en hann hafði gyrt buxnaskálmarn- ar ofan í sjósokkana, eins og íslendingarnir og rennt greiðu gegnum blásvart hárið. Hann brosti og settist, og nú þegar hann hafði ekki matinn lengur að föndra við, varð hann órór og vandræðalegur og lét augun hvarfla um allt og þeim fannst hann ekki hafa neitt fast tillit, en bræðslumaðurinn sagði að Suður- landabúar væru svona. Þetta væri þeirra einkenni. Og þeir brutu heilann um hvaðan hann væri. Þeir voru búnir að gleyma hvað staðurinn hét, en vildu ekki gera sig að þeim rötum að spyrja um það í annað sinn. Og bræðslumað- urinn sagði að hann væri portúgali eða spánverji, en það mætti einu gilda því Spánn og Portúgal væri eiginlega sama landið. — Hann sagðist ekki vera frá Lissabon, sagði ungi hásetinn. — Já, við heyrðum það nú líka, sögðu þeir hinir. — Það eru til fleiri borgir en Lissabon, sagði bræðslumaðurinn og var að reyna að ná framburði litla mannsins á þessu dularfulla suðræna borgarheiti. — Þeir eiga líka togara, sagði kímileiti maðurinn. Þeir hafa stundum kom- ið heim — stórir togarar. Stærri en þeir stærstu okkar. — Það er eins og þeir eigi sitt af hverju tagi þarna, sagði bræðslumaðurinn og brosti uppörvandi til útlendingsins. — No comprendo, sagði litli maðurinn, brosti afsakandi og yppti öxlum. Þeir gáfu honum að reykja og fylgdust forvitnislega með sérhverri hreyf- ingu hans. — Hvað skyldi þeim vera borgað fyrir þetta, sagði ungi hásetinn. — Það er áreiðanlega ekki mikið, sagði bræðslumaðurinn. En það virðist vera séð fyrir því að þeir hafi nægar birgðir af rauðvíni. — Hvernig? sagði ungi hásetinn. 61
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.