Tímarit Máls og menningar - 01.03.1963, Side 50

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
er mótmælt kröftuglega með undrunar-o-um af sessunaut hennar, sem reynist
vera bókavörður bæjarins. Einnig mótmælir henni maður, sem situr einn við
borð í horni, og er fangelsisvörður. í matsalnum er ennfremur sonur hjón-
anna með Jesú undir hvítri skyrtunni, kona hans og ungur drengur, sem þau
kalla Antonio. Við aðrar svaladyrnar situr sölumaður frá Madrid, útsendari
pr j ónlesverzlunar.
Þegar þj ónustustúlkan ber mér súpuna, er hún spurð álits. Hún heitir Be-
gonia og er frá Baskahéruðunum, afskaplega hémánaleg í framkomu með
óbrotið andlit bændakvenna: kringlótt, búlduleitt og örlar á hýjung á efri vör,
og gerir sér far um að fága framkomu sína. Ég veit ekki, hvort það er mér
til heiðurs eða lenzka, að gera sér dælt við hana.
Æ, gerið mig ekki vitlausa meðan ég er að ausa súpunni, segir Begonia og
fer hjá sér! missir alla fágun sína í flissi og upphrópunum.
Kunningi minn og vinur hefur sagt mér, að kvenfólkið í Barcelona sé farið
að ganga í buxum, en karlmennirnir þvoi upp í eldhúsinu! hvað er að koma
yfir þjóðina? segir fangelsisvörðurinn.
(Fyrstu erlendu áhrifin eru að berast til Spánar og hann hefur fengið ein-
hverjar nasasjónir af gallabuxnatízkunni. Nokkrum dögum síðar á ég eftir
að horfa á hörmulegt atvik, þegar tvær djarfar og mjaðmamiklar gleðikonur
í Salamanca storkuðu viðskiptavinum sínum með því að koma klæddar galla-
buxum inn á bjórkjallara undir Aðaltorgi, en voru reknar á dyr af mikilli
heift, slengt á götuna og sagt, að þar girntust ekki hinir góðu Salmantinos
karl-kvenmenn, þær gætu alveg eins fengið sér gervilimi, en þær voru ekki af
baki dottnar, heldur gengu allan daginn á Aðaltorginu fram og aftur undir
bölvi og ragni frá borðunum undir súlnahvelfingunni.)
Ég verð alveg vitlaus, segir Begonia. Hættið, hættið!
Og liggja á baðströndunum í sundfötum svo sést í naflann á þeim, segir
sölumaðurinn.
Viltu, að þær lími heftiplástur yfir hann? spyr stúlkan.
Æ, hættið, biður Begonía, eða ég verð vitlaus og get ekki ausið súpunni.
Mér finnst það alveg sjálfsagt, segir unga stúlkan. Ég er skynsemistrúar, og
vil, að konan hafi sama rétt og karlmaðurinn.
Þau ræða þetta fram og aftur og verða yfirleitt sammála um, að verið sé að
grafa undan siðferðinu, og að á þessu verði að vera regla líkt og í stjórnmál-
unum.
Ég hafði heyrt, að afturhaldssemi væri eðlislæg Kastilíubúum og þess vegna
40